جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای عناصر سمی
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش نقش ترکیبات معدنی و فلزات سنگین و سایر ترکیبات موجود در شش رقم لوبیا چشمبلبلی روی فعالیت زیستی سوسک چهارنقطهای حبوبات Callosobruchus maculatus مورد بررسی قرار گرفت. سطح فلزات سنگین شامل کادمیوم، سرب و آرسنیک در شش رقم لوبیا چشمبلبلی توسط دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی مورد مطالعه قرار گرفت. اما عناصر معدنی مانند روی، سدیم، کلسیم و پتاسیم توسط دستگاه فلیم فتومتر (نورسنج شعلهای) تعیین شدند. همچنین خصوصیات فیزیکوشیمیایی ارقام لوبیا چشمبلبلی تعیین شدند. سوسک چهارنقطهای حبوبات روی ارقام لوبیا چشمبلبلی پروش داده شدند و خصوصیات زیستی شامل میزان تخمریزی، خروج حشرات کامل درصد خسارت و کاهش وزن بذور مورد بررسی قرار گرفت. میزان فلزات سنگین و عناصر معدنی در بین ارقام مختلف اختلاف معنیداری داشت. از میان ارقام، رقم Ife Brown حساسترین و رقم Drum کمترین حساسیت را به حضور آفت نشان داد. رابطه معنیداری میان ویژگیهای فیزیکی (مانند سختی بذر) و میزان رطوبت و فیبر بذر با میزان خروج حشرات کامل و میزان تخمریزی مشاهده شد. اما شواهد معنیداری مبنی بر تأثیر فلزات سنگین و عناصر معدنی روی بیولوژی سوسک چهارنقطهای حبوبات مشاهده نشد.
پریسا نوروزی‌فرد، ثمر مرتضوی، صدیقه اسد، نسرین حسن‌زاده،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: تعیین بخش قابل دست‌یابی زیستی عناصر در رسوبات از موضوعات مهم سم‌شناسی است. با توجه به شرایط خاص خلیج فارس و تاثیر آلاینده‌ها، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی قابلیت دست‌یابی زیستی عناصر سمی از مقدار کل در رسوبات سطحی خلیج فارس انجام شد.
مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر غلظت کلی و بخش قابل دست‌یابی زیستی عناصر مس، سرب، روی، نیکل و کروم در ۱۴ ایستگاه ساحلی استان هرمزگان و جزیره قشم اندازه‌گیری شد. به‌منظور تعیین غلظت کلی از ترکیبات نیتریک‌اسید و پرکلریک‌اسید برای سنجش بخش قابل دست‌یابی زیستی از محلول آنزیمی پروتئاز K استفاده شد.
یافته‌ها: بیشترین میانگین غلظت کلی مربوط به روی و کمترین مقدار آن مربوط به کروم بود و جزیره قشم آلودگی بیشتری را نسبت به هرمزگان داشت. سرب و کروم نسبت به سایر عناصر دست‌یابی زیستی و درصد سهم عنصری بیشتری دارند. با افزایش غلظت سرب، کروم و مس قابلیت دست‌یابی زیستی این عناصر نیز افزایش پیدا کرد. همچنین روی و نیکل کمترین مقادیر قابل دست‌یابی زیستی را نشان دادند. غلظت عناصر مس، سرب و نیکل نیز از میانگین جهانی رسوبات و حد بیشینه WHO/US EPA و عنصر نیکل از حد ERM، PEL و SEL بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به دقت پایین تعیین غلظت کلی فلزات در سمیت رسوبات برای آبزیان و لزوم توجه به بخش قابل دست‌یابی زیستی، احتمال ایجاد ریسک اکولوژیک سرب و کروم نسبت به سایر عناصر برای آبزیان خلیج فارس بیشتر است. اما روی و نیکل با وجود بالابودن غلظت کلی، کمترین تهدید را در محیط ایجاد می‌کنند.
