جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای غشای خارجی
مهدی سلطانی، شلاله موسوی، شفیق شفیعی، محمد طاهری،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۵ )
چکیده
ویژگیهای مولکولی باکتریYersinia ruckeri شامل پروتئین سلول کامل، پروتئینهای غشای خارجی و لیپوپلیساکاریدی تعداد ۳۴ ایزوله باکتری از مزارع قزلآلای استانهای تهران، مازندران و زنجان با روش SDS-PAGEانجام شد. الگوی باندها برای پروتئین کل، پروتئین غشای خارجی و لیپوپلیساکارید تمامی جدایهها مشابه بود، به‌طوری که وزن مولکولی پروتئین کل برای تمام جدایهها اغلب کمتر از ۱۰۰ کیلو دالتون و تراکم باندها در دامنه وزنی ۱۰۰- ۲۸ کیلو دالتون بود. بعلاوه، الگوی پروتئینهای اصلی غشای خارجی تمام جدایهها شامل دو باند با فاصله ۳۵-۲۸ کیلو دالتون و یک باند با فاصله ۱۷–۱۰ کیلودالتون بود ونیز باندهای فرعی با ۷۵-۴۸ و ۲۸-۱۷ کیلو دالتون بود. همچنین الگوی لیپوپلیساکاریدی برای همه جدایه ها از وزن مولکولی کمتر از ۱۳۰ کیلو دالتون با بیشترین تراکم باندی در دامنه ۱۰۰–۲۸ کیلو دالتون قرار داشت. بر اساس این مطالعه، جدایه‌های ایرانی از کمترین تنوع هتروژنیسیتی برخوردارند که زمینه را برای ساخت واکسن تک ظرفیتی مورد نیاز فراهم میآورد.
دوره ۱۷، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف مطالعه: اسینتوباکتر بومانی (Acinetobacter baumannii) یک باکتری گرم منفی، غیر متحرک و هوازی اجباری است که به عنوان پاتوژن بیمارستانی شناخته شده و غالباً مقاوم به انواع آنتی بیوتیک هاست. این باکتری همچنین به عنوان یک عامل مهم شیوع و مرگ ومیر در بیمارستان ها مخصوصاً در میان بیماران دارای نقص ایمنی شناسایی شده است. کنترل و درمان عفونت ناشی از آن به دلیل توانایی پاتوژن برای مقاومت به انواع آنتی بیوتیک ها و زنده ماندن در شرایط محیطی مختلف و استفاده از طیف وسیعی از منابع غذایی، سخت است. تشخیص اولیه عفونت ایجاد شده بوسیله اسینتوباکتر بومانیA. baumannii استراتژی مهمی برای کنترل کردن عفونت بیمارستانی ناشی از این پاتوژن است. روش های رایج شناسایی این باکتری بوسیله روش های کشت معمول و تست های بیوشیمیایی است که بدست آوردن نتایج آنها بین ۲ تا ۵ روز طول می کشد. بنابراین یک تست جدید، سریع، حساس، اختصاصی و اقتصادی که مدیریت سریع عفونت¬های اسینتوباکتر بومانیA. baumannii را فراهم می کند، مورد نیاز است. ایجاد یک تست تشخیصی اختصاصی و حساس به یک بیومارکری نیاز دارد که واکنش تقاطعی با باکتری های دیگر نداشته و تنها برای اسینتوباکتر بومانیA. baumannii اختصاصی باشد. روش ها: براین اساس، هدف از این مطالعه شناسایی و توالی یابی یک پروتئین غشای خارجی ۳۴,۴ کیلودالتون معرفی شده توسط اسلام و همکارانش از بین پروتئین های غشای خارجی (OMPs) A. baumannii ATCC ۱۹۶۰۶ است. در مطالعه حاضر ما از نرم افزارهای مختلف بیوانفورماتیکی برای غربالگری کل پروتئوم باکتری استفاده کردیم. غربالگری پروتئین ها با توجه به ویژگی هایی از جمله: وزن مولکولی، موقعیت¬یابی، توپولوژی، همولوژی، آنتی¬ژنیسیته و آلرژی زایی صورت گرفته است. یافته ها: سه پروتئین در وزن مولکولی بین ۳۳-۳۶ کیلودالتون به عنوان پروتئین غشای خارجی شناسایی شدند. براساس آنالیزهای انجام شده و پیش بینی های آنتی ژنیسیته و دیگر بررسی های صورت گرفته تنها یکی از ۳ پروتئین به عنوان آنتی ژن اختصاصی اسینتوباکتر بومانیA. baumannii شناخته شد. نتیجه گیری: بهترین نامزد پروتئینی با شماره دستیابی ZP_۰۵۸۲۷۲۱۸.۱ توسط بررسی¬های بیوانفورماتیکی تعیین گردید.
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف: سرطان سینه از علل عمده مرگ و میر زنان در سراسر جهان است. درمانهای دارویی متعارف با استفاده از داروهای سیتوتوکسیک دارای سطح بالایی از عوارض جانبی برای بیمار است. امروزه محققین به دنبال درمان جایگزین با آثار جانبی کم و حداکثر بهرهوری هستند. oipA یکی از مهمترین پروتئینهای غشای خارجی هلیکوباکتر پیلوری است. هدف این مطالعه بررسی اثر توکسیسیتی پروتئین نوترکیب غشای خارجی التهاب ی(oipA) هلیکوباکتر پیلوری بر رده سلولی سرطانی سینه در شرایط آزمایشگاهی است. مواد و روشها: بیان و تخلیص پروتئین نوترکیب OipA با استفاده از ستون نیکل انجام شد. از واکنش آنتیبادی پلیکلونال ضد پیکره هلیکوباکتر پیلوری با باندهای پروتئینی برای اثبات حضور پروتئین استفاده شد. سلولهای سرطانی سینه ۴T۱ با غلظتهای مختلف پروتئین تیمار شد. میزان بقای سلولی با آزمون MTT سنجیده شد. نتایج: واکاوی SDS-PAGE بیان پروتئین را تأیید کرد. اندازه پروتئین بیان شده ۳۴۰۰۰ دالتون بود. نتایج آزمون MTT در زمان ۲۴ ساعت نشان داد که پروتئین OipA در غلظت ۲۵۰ میکروگرم/ میلیلیتر روی سلولهای سرطانی سینه ۴T۱ دارای اثر سیتوتوکسیک است. نتیجهگیری: در این مطالعه اثر توکسیک پروتئین OipA مشاهده شد. OipA بهطور مستقیم بر سلولهای سرطانی سینه اثر توکسیک دارد. این پروتئین ممکن است بهعنوان یک ابزار جدید برای راهکارهای درمانی در آینده برای درمان سرطان مطرح باشد.
