جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای فراسنجه‌های خونی
مرضیه عروجعلی، فاطمه پیکان حیرتی، نصرالله محبوبی صوفیانی، سالار درافشان،
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
در یک آزمایش ۲۱ روزه، تاثیر غلظت های تحت کشنده کادمیوم بر برخی شاخصهای خونی ۶۰ قطعه بچه ماهی استرلیاد با میانگین وزنی ۹۵/۰ ± ۶۹/۴۱ گرم و طولی ۱۴/۰ ± ۹۸/۲۳ سانتی متر در ۴ گروه ۱۶، ۳۲ و ۶۴ µg/L وصفر (شاهد) با ۳ تکرار بررسی شد. شاخص های اولیه خونی شامل شمارش گلبول های قرمز و سفید، هماتوکریت، هموگلوبین، شاخص های ثانویه خونی شامل متوسط حجم گلبول قرمز(MCV) ، میانگین هموگلوبین هر گلبول قرمز (MCH) و میانگین غلظت هموگلوبین گلبول قرمز (MCHC)، شمارش افتراقی گلبول های سفید و نسبت گلبول سفید به گلبول قرمز در پایان دوره ارزیابی شد. از بین عوامل مورد بررسی، تنها دو شاخص هماتوکریت و هموگلوبین در گروه های g/Lµ۳۲ و ۶۴ در مقایسه با گروه شاهد به طور معناداری افزایش یافت (۰۵/۰<p). روند افزایش هموگلوبین با افزایش غلظت آلاینده محسوس بود (۰۵/۰<p). دیگر عوامل خون شناسی تفاوتی را در بین گروه های آزمایشی نشان نداد (۰۵/۰>p). افزیش معنادار دو شاخص هماتوکریت و هموگلوبین می تواند بیانگر ایجاد استرس و اثر مخرب کادمیوم بر بافت های خون ساز باشد که بررسی تاثیر درازمدت آلودگی کادمیوم را ضروری میسازد.
افشین قلیچی، سارا جرجانی، یوکابد سلمانی،
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
تأثیر لیدوکائین بر شاخصه های کیفی آب و برخی فراسنجه های خونی ماهی کپور معمولی در زمان شبیه سازی حمل ونقل انجام گرفت. میزان اکسیژن محلول و آمونیاک در تیمار شاهد (بدون لیدوکائین) و تیمارهای حاوی ۱/۰، ۳/۰ و ۵/۰ میلی لیتر بر لیتر لیدوکائین در ساعات۰، ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ اندازه گیری شدند. جهت برسی تغییرات هماتولوژیکی، در آغاز و پایان آزمایش با سرنگ از ساقه دمی تیمار ها خون گیری شد. نتایج نشان داد که تیمارهای حاوی لیدوکائین در کاهش مصرف اکسیژن و کاهش ترشح آمونیاک در طول مدت حمل ونقل ماهی کپور معمولی مؤثر است. نتایج حاصل از بررسی فراسنجه های خونی مربوط به گلبول های قرمز شامل RBC، Hb، Hct، MCV، MCH،MCHC و نیز شمارش گلبول های سفید بیانگر عدم اختلاف معنادار بین مقادیر در ابتدا و پایان آزمایش بود (۰۵/۰p>). نتایج حاکی از آن است که لیدوکائین قابلیت آرام کردن ماهی در شرایط شبیه سازی حمل ونقل ماهی کپور معمولی را دارد.
امینه زارع تبار، حسین اورجی، حسین رحمانی، فرید فیروزبخش، خسرو جانی خلیلی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
اثر جایگزینی آرد باقلا با آرد سویا در ۴ سطح جایگزینی (۱۵ ،۳۰ ،۴۵ و ۶۰ درصد) در ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (۰/۰۹±۱۲/۵ گرم) به مدت ۷ هفته بررسی شد. نتایج نشان داد که تا ۳۰ درصد جایگزینی سویا با آرد باقلا تأثیر منفی بر روند رشد ماهی نداشت، ولی در تعداد گلبول قرمز و درصد هماتوکریت بین تیمارها و گروه شاهد اختلاف معناداری مشاهده شد (p<۰/۰۵). بیشترین تعداد گلبول قرمز(۰/۲۳±۲/۰۳) و هماتوکریت (۱/۵۲±۴۴/۳) در تیمار ۱۵ درصد مشاهده شد. بررسی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون بیانگر عدم اختلاف معنادار در میزان کلسترول، پروتئین کل، آلبومین و گلوبولین در تیمارها با گروه شاهد بود(۰/۰۵≥p). بیشترین میزان گلوکز (۲۲/۲±۱۳۹/۰۴) و تری‌گلیسرید (۱۱/۸±۳۲۳/۵۴) در تیمار شاهد مشاهده شد که اختلاف معناداری با تیمار ۱۵ درصد آرد باقلا نداشت. این مطالعه نشان داد که افزودن ۳۰ درصد آرد باقلا به جیره ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان، تأثیری منفی بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و بازماندگی ماهیان ندارد.
بتول ادهمی، عبدالصمد کرامت امیرکلایی،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر امولسیفایر بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خون و ترکیب لاشه در جیره حاوی پودر چربی در ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان انجام گرفت. در این آزمایش سطوح امولسیفایری در جیره‌های حاوی ۶۰ درصد پودر چربی گنجانده شد. در تیمار شاهد به جای پودر چربی از روغن ماهی استفاده گردید. تیمارهای آزمایشی شامل ۱) تیمار شاهد (بدون امولسیفایر)، ۲) ۵/۰%کولیک اسید، ۳) ۱%کولیک اسید ، ۴) ۲%توئین۸۰ ۵) ۴%توئین۸۰ بودند. ماهیان با میانگین وزن اولیه ۰۳/۲±۳۲/۲۷ گرم به مدت ۸ هفته با جیره‌های آزمایشی تغذیه شدند. بین تیمارهای مختلف درصد افزایش وزن (BWI)، نرخ رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR) و شاخص کبدی (HSI)، اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (۰۵/۰ P>)، ولی شاخص احشایی (VSI) اختلاف معنی‌داری را بین تیمارها نشان داد (۰۵/۰P<). بیشترین VSI مربوط به گروه شاهد و کمترین آن در تیمار ۵/۰%کولیک اسید مشاهده شد. افزودن امولسیفایر اثر معنی‌داری بر تعداد گلبول‌های سفید، تعداد گلبول‌های قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین، MCV، MCH و MCHC داشت (۰۵/۰p<). بیشترین تعداد گلبول سفید در تیمار ۵/۰%کولیک اسید مشاهده شد، درحالیکه تعداد گلبول قرمز در تیمارهای حاوی امولسیفایر بیشتر از شاهد مشاهده شد. همچنین اختلاف معنی‌دار در مقدار گلوکز، پروتئین تام و آلبومین بین تیمارها مشاهده گردید (۰۵/۰p<) و بیشترین مقادیر آن‌ها مربوط به تیمار ۵/۰%کولیک اسید بود. ترکیب شیمیایی لاشه اختلاف معنی‌داری را نشان داد (۰۵/۰p<). با افزودن امولسیفایر چربی لاشه کاهش و پروتئین لاشه افزایش پیدا کرد. به نظر می‌رسد، افزودن ۵/۰% کولیک اسید با افزایش پروتئین لاشه و ارتقای رشد موجب خنثی کردن برخی اثرات منفی در هضم‌پذیری پودر چربی شده و در جیره قزل‌آلای رنگین‌کمان مناسب باشد.
