جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای فیل‌ماهی
محمود محسنی، میرحامد سیدحسنی، حمیدرضا پورعلی، رضوان‌اله کاظمی، علی حلاجیان،
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: پرورش فیل‌ماهی جوان پرورشی (Huso huso) صنعت نسبتاً جدید در ایران به شمار می‌آید. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر سطوح مختلف کولین بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و برخی پارامترهای خونی و بیوشیمیایی سرم خون فیل‌ماهی جوان پرورشی بود.
مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر، ۱۵۰ قطعه بچه‌فیل‌ماهی در تیمارهای شاهد، Cho۲، Cho۴، Cho۶ و Cho۸ به‌ترتیب شامل صفر، ۲، ۴، ۶ و ۸گرم کولین در هر کیلوگرم غذا با ۳ تکرار در هر تیمار به‌منظور بررسی عملکرد رشد، ترکیب لاشه و برخی پارامترهای خون و سرم‌شناسی آنها به‌مدت ۱۲ هفته تغذیه شدند. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۲۴ از طریق آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و دانکن صورت گرفت.
یافته‌ها: وزن نهایی، وزن کسب‌شده، شاخص نرخ رشد ویژه، نسبت بازده پروتئین، ضریب چاقی و ضریب تبدیل غذایی ماهیان تغذیه‌شده با جیره محتوی سطوح مناسب کولین (۲ تا ۴گرم در کیلوگرم) به‌طور معنی‌داری از ماهیان تغذیه‌شده با سایر جیره‌ها مناسب‌تر بود. بالاترین رشد و کارآیی غذا در ماهیان تغذیه‌شده با تیمار Cho۴ مشاهده شد. با افزایش کولین در جیره غذایی ماهیان به‌طور معنی‌داری میزان پروتئین و چربی لاشه افزایش، ولی رطوبت لاشه کاهش یافت. همچنین افزودن ۲ تا ۴گرم کولین در کیلوگرم به جیره منجر به ایجاد تفاوت معنی‌دار در میانگین تعداد یاخته‌های قرمز و سفید، فعالیت آنزیم‌های کبدی (آلانین‌آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز)، آلبومین و پروتئین تام خون نسبت به تیمار شاهد شد.
نتیجه‌گیری: به‌منظور دستیابی به بیشترین رشد و ترکیب بهینه لاشه فیل‌ماهی جوان پرورشی، مناسب‌ترین مقدار کولین، ۲ تا ۴گرم در کیلوگرم در جیره غذایی ماهی است.
مریم دانشور، علیرضا عالیشاهی، سید مهدی اجاق، حجت میرصادقی،
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
اهداف: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر روش‌های پخت (سرخ کردن و ماکروویو) و تاثیر کیتوزان و زمان نگهداری در فریزر بر فیله فیل ماهی از نظر ارزیابی حسی، رنگ‌سنجی و تغییرات وزنی بود.
روش ها: فیله‌های ماهی در فریزر C° ۱۸- به مدت ۴ ماه منجمد شدند. در ۳ بازه زمانی (روز صفر، ماه دوم و چهارم)، انجماد‌زدایی شده و به ۲ روش سرخ کردن و ماکروویو پخته شدند. نیمی از فیله ها در کیتوزان محلول در اسید ۱٪ غوطه ور شدند. این آزمایش در ۴ تیمار طراحی شد: ۱ T (فیله شاهد سرخ شده)، ۲ T(فیله سرخ‌شده حاوی ۱٪ کیتوزان محلول در اسید)، ۳ T(فیله شاهد پخته‌شده در ماکروویو)، ۴ T(فیله پخته‌شده در ماکروویو حاوی ۱٪ کیتوزان محلول در اسید). وزن فیله‌ها قبل و بعد پخت اندازه گیری شد. خواص حسی و رنگ‌سنجی نیز پس از پخت مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: استفاده از کیتوزان محلول در اسید ۱٪ بر شاخصهای حسی و رنگ‌سنجی اثر معنی‌داری نداشت (۰۵/۰>p) .در فیله‌های سرخ‌شده تغییرات وزنی با گذشت زمان افزایش یافت اما در فیله‌های پخته‌شده در ماکروویو طی گذشت زمان روند کاهشی داشت.
نتیجه گیری: استفاده از کیتوزان محلول در اسید ۱٪ از نظر شاخصهای حسی اثر مطلوبی نسبت به گروه شاهد نداشت. در فاکتورهای رنگ‌سنجی، کیتوزان تاثیر مثبتی روی شاخص زردی داشت. تغییرات وزنی فیله های پخته شده با ماکروویو وضعیت مطلوبی نسبت به سرخ شده داشتند. فیله فاقد کیتوزان زمان ۰ نسبت به باقی فیله ها در بهترین وضعیت از لحاظ ارزیابی حسی و رنگ سنجی بود.
محمود محسنی، مریم آفتابگرد، محمد حسن زاده صابر، کادوسا مؤذن زاده،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف این پژوهش، مقایسه اثرات سطوح منابع روی برکیفیت رشد و لاشه و برخی شاخصهای خونی و سرم شناسی بچه فیل ماهی پرورشی (Huso huso Linnaeus, ۱۷۵۸) بود. تعداد ۳۱۵ عدد بچه فیل ماهی (۰,۲۹ ± ۸,۴ گرم) در ۲۱ مخزن فایبرگلاس ۵۰۰ لیتری (۱۵ عدد ماهی در هر مخزن) با هفت جیره آزمایشی شامل یک جیره شاهد و شش جیره غذایی حاوی روی (میلی گرم در کیلوگرم جیره) به دو فرم معدنی (تیمارهای ZnSul۱۵، ZnSul۳۰، ZnSul۶۰) و ارگانیک (تیمارهای ZnMet۱۵، ZnMet۳۰، ZnMet۶۰) با ۳ تکرار درهرتیمار به مدت ۱۲ هفته تغذیه شدند. بهترین مقادیر وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی درتیمارهای ZnMet۱۵ و ZnMet۶۰ مشاهده گردید. گلبولهای قرمز خون، هموگلوبین و هماتوکریت تحت تأثیر افزایش مکمل روی روند افزایشی نشان دادند. افزایش پروتنئین لاشه در تیمار ZnMet۳۰ نسبت به تیمارهای شاهد، ZnSul۱۵ و ZnSul۶۰ معنی دار بود (P≤۰,۰۵). کاهش چربی لاشه در تیمارهای ZnSul۳۰ و ZnSul۶۰ نسبت به سایر تیمارها معنی دار بود (P≤۰,۰۵). کلسترول و تری گلیسیرید سرم درتیمارهای ZnMet نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری یافت (P≤۰,۰۵). کاهش گلوکز سرم در تیمارهای ZnMet۱۵ و ZnMet۶۰و نیز افزایش لیزوزیم سرم در تیمارهای ZnMet۳۰ و ZnMet۶۰ نسبت به تیمارشاهد معنی دار بود (P≤۰,۰۵). نتایج نشان دادکه اغلب شاخص ها درتیمارهای ZnMet نسبت به سایرتیمارها عملکردبهتری داشتند و به عنوان جیره بهینه برای بچه فیل ماهی پرورشی پیشنهاد می گردند.
