جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای مالاتیون

نیما شیری، خدیجه خوشنودی فر، علیرضا میرواقفی،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده

درجه سمیت آفت­کش مالاتیون و LC۵۰ آن در بچه­ماهی کپور معمولی دریای خزر(Cyprinus carpio) و اثر این سم بر میزان هماتوکریت، گلوکز، کلسترول و پروتئین کل سرم خون این ماهی در مدت ۹۶ ساعت بررسی شد. غلظت کشنده، حداقل غلظت مؤثر، حداکثر غلظت مجاز مالاتیون به‌ترتیب برابر ۳/۱، ۶۴۶/۰ و ۱۳/۰ میلی‌گرم در لیتر محاسبه شد و این حشره­کش را می­توان با «درجه سمیت متوسط» برای کپور معمولی طبقه‌بندی کرد. اختلاف معناداری در درصد هماتوکریت، کلسترول و گلوکز در بین گروه‌های آزمایشی مشاهده شد (۰۵/۰p<)، اما بین میزان پروتئین کل اختلاف معنادار نبود (۰۵/۰<p). درصد هماتوکریت در گروه شاهد از دیگر گروه­ها پایین‌تر بود و کمترین میزان کلسترول و گلوکز در تیمار با غلظت ۵/۰ میلی‌گرم در لیتر و بیشترین میزان آن‌ها به‌ترتیب در غلظت­های ۵/۲ و ۲ میلی‌گرم در لیتر مشاهده گردید. بنابر این می­توان گفت، غلظت­هایی از آفت­کش­ مالاتیون که از نظر آزمون کشندگی، غیرمؤثر و مجاز برای گونه‌های غیرهدف شناخته می­شوند،می­توانند باعث بروز تغییراتی در شاخص­های خونی و آسیب­های زیستی در آن‌ها شوند.
عرفان سلمرودی، کامران رضایی‌توابع، سینا جوانمردی،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده

اهداف: مالاتیون یکی از سموم آفت‌کش ارگانوفسفره مورد استفاده در کشاورزی است که ممکن است به مراکز پرورش آبزیان وارد شود. این پژوهش با هدف بررسی اثرات تغذیه‌ای ویتامین C بر بهبود وضعیت رشد، فعالیت آنزیم‌های هضمی و فاکتورهای استرسی خون ماهی تیلاپیای نیل تحت استرس ناشی از سمیت تحت کشنده سم مالاتیون انجام شد.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر، ۱۸۰ قطعه ماهی تیلاپیای نیل با میانگین وزن ۲±۱۲/۵گرم به‌مدت ۲۸ روز در معرض ۲۵% غلظت LC۵۰ ۹۶ ساعته سم مالاتیون قرار گرفتند و طی این مدت با سطوح مختلف ویتامین C (صفر، ۳۰۰، ۶۰۰ و ۹۰۰میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره غذایی) تغذیه شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه، آزمون چند دامنه‌ای دانکن و نرم‌افزار SPSS ۲۴ انجام شد.
یافته‌ها: میزان افزایش وزن و ضریب رشد ویژه ماهیان تغذیه‌شده با بیشترین سطح ویتامینی (۹۰۰میلی‌گرم) به شکل معنی‌داری از سایر گروه‌ها بیشتر بود (۰/۰۵p<). اما ضریب تبدیل غذایی در ماهیان تحت تیمار مذکور، کاهش معنی‌داری نسبت به سایر تیمارها داشت. فعالیت آنزیم‌های هضمی تریپسین و کیموتریپسین در تیمارهای ۶۰۰ و ۹۰۰میلی‌گرم ویتامین C به‌ترتیب به‌صورت معنی‌داری افزایش پیدا کرد. فعالیت سایر آنزیم‌ها تحت غلظت‌های متفاوت ویتامین C در جیره تفاوت معنی‌داری نشان نداد (۰/۰۵p>). همچنین سطح گلوکز خون گروه شاهد در مقایسه با سایر تیمارها به‌طور معنی‌داری بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: ویتامین C به‌عنوان یک عامل ضداسترس، استرس واردشده به ماهی تیلاپیای نیل قرارگرفته در معرض آفت‌کش مالاتیون را کاهش می‌دهد و سبب بهبود وضعیت متابولیکی و عملکرد رشد ماهی می‌شود.

سعید شهبازی ناصراباد، سید علی اکبر اکبر هدایتی، عطا مولودی صالح،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده

 سموم مالاتیون و دیازینون از سموم ارگانوفسفره بسیار پرکاربرد در مزارع زراعی و به خصوص در شمال کشور می­باشد. در تحقیق حاضر ابتدا با تعیین دامنه غلظت کشنده سم دیازینون و مالاتیون و محاسبه میزان مرگ و میر ماهیان کپور سرگنده در زمان­های ۲۴، ۴۸، ۷۲ و ۹۶ ساعت، سمیت کشنده آن با روش پروبیت آنالیز محاسبه گردید و سپس با توجه به میزان LC۵۰ به دست آمده، به منظور بررسی اثرات این سموم بر پارامترهای خونی ماهی کپور سرگنده آزمایشی جداگانه طراحی شد که در آن ماهیان کپور سرگنده را در ده تیمار با ۳ تکرار (۴ غلظت متفاوت سم دیازینون، ۴ غلظت متفاوت سم مالاتیون و ۱ تیمار شاهد برای هر سم) به مدت ۷ روز در معرض غلظت­های مختلف تحت کشنده سموم مورد نظر (۵/۱۲، ۲۵، ۵/۳۷ و ۷۵ درصد از غلظت کشنده (LC۵۰ ۹۶h) قرارگرفتند، پس از ۷ روز خونگیری از ماهیان انجام شده، برخی پارامترهای هماتولوژی نظیر هماتوکریت، هموگلوبین، شاخص­های گلبول قرمز، تعداد کل گلبولهای سفید و قرمز و شمارش افتراقی گلبولهای سفید (درصد لنفوسیت، مونوسیت، نوتروفیل و ائوزینوفیل) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تعیین سمیت حاد نشان داد که سم دیازینون برای ماهی کپور سرگنده نسبت به سم مالاتیون اثر کشندگی بیشتری دارد، همچنین نتایج حاصل از بررسی شاخص­های هماتولوژی ماهیان کپور سرگنده در معرض سم دیازینون، کاهش معنی­دار گلبول­های قرمز و سفید را با افزایش میزان غلظت سم نشان داد (۰۵/۰>P)، همچنین با افزایش میزان سم دیازینون، نوتروفیل­ها و لنفوسیت­ها به طور معنی­داری به ترتیب افزایش و کاهش یافتند (۰۵/۰>P).

دوره ۱۶، شماره ۸۷ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده

   استفاده از ترکیبات شیمیایی، روشی بسیار ساده و موثر برای حفاظت از محصولات کشاورزی در برابر آفات است. افزایش مصرف بی‌رویه این آفت‌کش‌ها، باعث نگرانی است، زیرا باقی‌ماندن این آفت‌کش‌ها در میوه‌ها وسبزی‌ها باعث ایجاد عوارض بسیار خطرناکی در انسان می شود. زیتون یکی از میوه های بسیار مفید و پر مصرف در جامعه ایرانی است که می‌تواند به‌ صورت تخمیری مصرف گردد؛ لذا در این پژوهش توانایی تخمیر در کاهش میزان باقی‌مانده دو سم مالاتیون و دیازینون و همچنین میزان اسیدیته، pHو نمک در طی فرآیند آماده سازی و تخمیر بررسی گردید. نتایج آماری نشان داد که عملیات‌های شست‌وشو و تلخی زدایی، سم مالاتیون و دیازینون را به ترتیب به میزان ۵۹/۷۳% و ۳۸/۹۳% کاهش داد. این در حالی است که میزان کاهش آنها در طی ۲۰ روز تخمیر برابر با ۴۸/۶۳% و ۵۷/۶۹% بود و پس از فرآیند تخمیر و در انتهای تولید این کاهش تقریباً برابر با ۵/۹۰% و ۹۸/۹۷% بوده است. میزان باقی‌مانده آفت‌کش مالاتیون در روزهای ۱، ۱۰ و ۲۰ تخمیر تفاوت معنی‌داری با یکدیگر داشتند (P<۰,۰۵) درحالیکه میانگین این میزان برای دیازینون معنی‌دار نبود. بطورکلی نتایج آماری نشان داد که فرآیند تخمیر اثر معنی‌داری بر میزان مالاتیون دارشته (P<۰,۰۵) ولی بر دیازینون تأثیری نداشت. همچنین تخمیر اثر معنی‌داری بر میزان درصد نمک، اسیدیته و pHداشت (P<۰,۰۵). در آخر فرآیند تخمیر، هیچ کپکی مشاهده نگردید ولی مخمرها رشد اندکی نشان دادند (CFU/g۱۴۵۰) ولی بسیار پایین‌تر از تعدادی بودند که بتوانند بر کیفیت محصو ل اثر بگذارند. به‌طورکلی فرآیند تخمیر به‌طور موثری باعث کاهش میزان باقی‌مانده آفت‌کش‌ها می شود ولی عملیات یا تیمارهای انجام گرفته در تولید زیتون تخمیری بیش‌تر از خود فرآیند تخمیر در کاهش میزان باقی‌مانده سموم نقش دارند. البته به نظر می رسد که توانایی تخمیر در کاهش آنها بستگی به نوع سم، مدت زمان تخمیر و سایر شرایط محیطی نیز دارد.
 

صفحه ۱ از ۱