جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای مانگرو

مهدی قدرتی شجاعی، علی طاهری میرقائد، ملیکا مشهدی فراهانی، نسترن دلفان، مریم ویجت،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده

اهداف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش تولیدات اولیه گیاه حرا Avicennia marina به همراه منابع غذایی دیگر در تغذیه گونه لچه آرواره‌بلند Thryssa setirostris در بوم‌سازگان مانگروی ذخیره‌گاه زیست‌کره حرا با استفاده از ایزوتوپ‌های پایدار کربن ۱۳C) و نیتروژن ۱۵N) بود.
مواد و روش‌ها: منابع غذایی اولیه شامل برگ سبز و زرد Avicennia marina، میکروفیتوبنتوزها، ذرات آلی معلق و ذرات آلی رسوب جمع‌آوری و مورد سنجش ایزوتوپی قرار گرفتند. ترکیب ایزوتوپی ماهیان، با نمونه‌برداری از بافت عضله پشتی ماهی‌ها (بدون استخوان و بدون پوست، ۵گرم) تعیین شد.
یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری بین ایزوتوپ‌های کربن و نیتروژن منابع غذایی اولیه مشاهده شد ( ۰,۰۵p<)، در حالی که این اختلاف بین برگ‌های سبز و زرد حرا معنی‌دار نبود (۰,۰۵p>). میانگین ایزوتوپ کربن و نیتروژن گونه لچه آرواره‌بلند به ترتیب ۱۵/۹۳- واحد در هزار و ۱۳/۰۱ واحد در هزار به دست آمد. به کمک مدل سیمر (SIMMR)، میزان مشارکت تولیدات برگ سبز و زرد درخت حرا در تغذیه T. setirostris به ترتیب حدود ۱۰ و ۱۵% تعیین شد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نقش تولیدات اولیه گیاهان حرا در اقلیم خشک خلیج فارس، در تغذیه T. setirostris و یا موجوداتی که مورد تغذیه این ماهی قرار می‌گیرند، محدود است.
 
امید شایان فر، مهدی قدرتی شجاعی، سیامک بهزادی،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده

هدف از این تحقیق بررسی اهمیت نسبی مواد آلی Avicennia marina در تغذیه ماهی Ilisha melastoma در ذخیره‌گاه زیست‌کره حرا؛ با رویکرد ایزوتوپ‌های پایدار بود. سه منبع غذایی اولیه شامل برگ درخت حرا، میکروفیتوبنتوزها و ذرات آلی معلق مورد بررسی ایزوتوپی قرار گرفتند.نمونه‌ها به گازهای خالص و ساده‌ای مانند CO۲ و N۲ تبدیل می‌شوند. سپس نسبت‌های ایزوتوپی با یک استاندارد اندازه‌گیری شده مقایسه کرده و میزان دقیق ایزوتوپ تشکیل شده نمونه بدست می‌آید. در این پژوهش، نمونه‌گیری‌ها به صورت فصلی در مرداد ماه  فصل تابستان و نیز بهمن ماه فصل زمستان سال ۱۳۹۹ در بوم‌سازگان مانگروی بندر خمیر استان هرمزگان انجام گرفت. در فصل تابستان، میانگین ایزوتوپ پایدار کربن منابع غذایی اولیه از ۲۸/۰۷- واحد در هزار برای برگ درخت حرا تا ۱۳/۵۸- واحد در هزار برای میکروفیتوبنتوزها در نوسان بود. این میانگین در فصل زمستان، از ۲۸/۰۵- واحد در هزار برای برگ درخت حرا تا ۱۳/۵۴- واحد در هزار برای میکروفیتوبنتوزها به دست آمد. میانگین ایزوتوپ پایدار نیتروژن منابع غذایی اولیه در فصل تابستان از ۱/۴۴ واحد در هزار برای میکروفیتوبنتوزها تا ۱۰/۷۲ واحد در هزار برای ذرات آلی معلق در نوسان بود. در فصل زمستان، این میزان از ۲/۲۵ واحد در هزار برای میکروفیتوبنتوزها تا ۸/۱۰ واحد در هزار برای ذرات آلی معلق محاسبه شد. نتایج این پژوهش نشان داد که در فصل تابستان، ذرات آلی معلق با ۶۳ درصد و در فصل زمستان، میکروفیتوبنتوزها با ۴۵ درصدبیشترین نقش را در تامین غذای مورد نیاز ماهی شمسک کوچک ایفا می‌کنند.

 

دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده

هدف از مطالعه حاضر جداسازی و شناسایی باکتری های بومی تولید کنند آنزیم آلفا آمیلاز همزیست با درختان حرا در جزیره قشم ، هرمزگان ، ایران بود. در این مطالعه ۴۵ باکتری از ریشه و برگ Avicennia marina از سواحل غربی جزیره قشم (کنارسیاه) جداسازی شد. از میان آنها ۱۸ سویه توانایی تولید آلفا آمیلاز را داشتند. آنالیز توالی ژن ۱۶S rRNA مربوط به سویه های دارای بیشترین تولید آنزیم نشان داد که هر دو سویه جداسازی شده متعلق به جنس باسیلوس شامل Bacillus sp.HR۱۰ و Bacillus sp.HR۱۱ می باشند. بر اساس نتایج تاثیر دما و pH بر روی تولید آنزیم نشان داده شد که سویه های  HR۱۰و HR۱۱ دارای بیشترین تولید آنزیم به ترتیب در دمای ۳۵ و ۳۰ درجه سانتی گراد و ۸ pH می باشند. نتایج تعیین ویژگی بیوشیمیایی آنزیم نشان داد که سویه های HR۱۰ و HR۱۱ دارای بیشترین فعالیت آمیلازی در دمای ۷۰ و ۶۰ درجه سانتی گراد و pH بهینه ۸ می باشند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که باکتری های همزیست جدا شده از A. marina منبع بالقوه ای از آنزیم آلفا آمیلاز بوده که دامنه گسترده ای از دما و pH را متحمل می شوند. بطور کلی براساس نتایج حاصل، این سویه های باکتریایی می توانند منبع مناسبی جهت تولید آنزیم آمیلاز متحمل به حرارت با پایداری عملکردی بالا جهت کاربرد در صنعت باشند.
صدیق عزیزی، رضا ندرلو، عدنان شهدادی، محمد شریف رنجبر،
دوره ۱۳، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده

پهنه‌های گلی، در مرز بین خشکی و دریا واقع شده‌اند که در زمان مد زیر آب می‌روند و در زمان جزر از آب خالی می‌شوند. برای جانواران نقب‌زن، به ویژه خرچنگ‌ها، پهنه‌های گلی علاوه بر محل لانه‌سازی، محل تغذیه نیز می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی ریخت و ساختار و تخمین تراکم خرچنگ ‌Leptochryseus kuwaitense   با استفاده از نقب‌ آن‌ها در زمستان  ۱۴۰۱ در پهنه گلی خورخوران، انجام شد. برای این کار پهنه گلی بالای حرا  به سه منطقه بالای جزرومدی (ایستگاه یک)، میان جزرومدی (ایستگاه دو) و پایین جزرومدی (ایستگاه سه) تقسیم شد. نتایج مطالعه نشان داد که پراکنش نقب‌ها در منطقه میان جزرومدی بیشتر از دو منطقه دیگر بود که احتمالا به دلیل میزان رطوبت بیشتر و فشار انسانی کمتر باشد. قطر دهانه نقب‌ها در سه منطقه بر اساس اندازه ورودی از ایستگاه یک به سمت ایستگاه سه بیشتر بود به طوری که بین ایستگاه یک و ایستگاه سه دارای اختلاف معنیداری بود. ریخت و ساختار نقب‌ها در ایستگاه سه دارای انشعاب بود، که احتمالا به دلیل رقابت با سایر گونه می‌باشد.



صفحه ۱ از ۱