---

اثر پروبیوتیک (CNCM- MA ۱۸/۵ M, Lallemand, France) Pediococcus acidilactici در مقادیر۱۰^۹×۱T_۱=، ۱۰^۹× ۲ T_۲= و ۱۰^۹× ۳ cfu T_۳= در هر کیلوگرم جیره بر تغییرات برخی شاخص‌های خونی بچه ماهی سیم (Abramis brama orientalis Berg ۱۹۴۹) در مقایسه با غذای شاهد C (فاقد پروبیوتیک) در مدت ۶۰ روز بررسی شد. تعداد ۱۸۰ عدد ماهی  با وزن اولیه ۲۲/۰±۶۹/۲ گرم در ۱۲ عدد وان فایبرگلاس ۱۱۰ لیتری به طور تصادفی توزیع شدند. غذادهی روزانه بین ۵-۳ درصد وزن توده زنده انجام شد و هر ۱۵ روز عملیات زیست سنجی صورت می‌گرفت. در انتهای دوره، میزان افزایش وزن و طول بچه ماهیان محاسبه شد و  پس از خون‌گیری، پارامترهای خونی اندازه‌گیری شد. تعداد کل گلبول‌های قرمز (RBC)، میزان هماتوکریت(Ht) ، هموگلوبین  (Hb)و تعداد گلبول‌های سفید(WBC)  در تیمار تغذیه شده با سطح ۱۰^۹× ۲cfu ، افزایش معنی‌داری را نشان دادP<۰/۰۵) ). ماهی تغذیه شده با میزان۱۰^۹× ۲cfu  از افزایش وزن و طول خوبی نسبت به گروه شاهد برخوردار بودند (P<۰,۰۵). همچنین افزودن این پروبیوتیک به جیره غذایی بچه ماهی سیم باعث بهبود شاخص‌های خونی و در نتیجه مقاوم‌سازی ماهی در مواجه با تغییرات محیطی و همچنین بهبود عملکرد ایمنی غیر اختصاصی در ماهیان شد که در این میان T_۲ و  T_۳اختلاف معنی‌داری را با گروه شاهد نشان دادندP<۰/۰۵) ).

---

هدف از این مطالعه، بررسی اثر افزودن کنسانتره­ی پروتئینی ماهی سیم  (Abramis brama) بر ویژگی­های شیمیایی و خصوصیات بافتی، رنگ و ارزیابی حسی پاستا می­باشد.  فیله­ها به مدت ۱۰ دقیقه در آب جوش پخته و سپس استخوان­های بزرگ ماهیان جدا و چرخ گردید. گوشت چرخ شده در دمای ۶۰ درجه­ی سلسیوس به مدت ۲۴ ساعت در آون خشک و به کمک دستگاه آسیاب پودر شد. پاستا با درصدهای مختلف کنسانتره­ی پروتئین ماهی (۰، ۵%، ۵/۷%، ۱۰%، ۱۵% و۲۰%) تهیه و خصوصیات شیمیایی (مقدار انرژی، کربوهیدرات)، بافت (سختی، چسبندگی و رزیلینس)، رنگ(L, a , b)  با افزایش میزان کنسانتره، مقدار انرژی به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (۰۵.۰p<). بالاترین مقدار انرژی در پاستای حاوی ۲۰% و کمترین مقدار انرژی در نمونه شاهد مشاهده شد. همچنین با افزودن کنسانتره،­ میزان زردی و قرمزی پاستا افزایش و میزان روشنی نمونه‌ها با اضافه شدن درصدهای بالای کنسانتره پروتئین ماهی در پاستا کاهش یافت. انعطاف‌پذیری پاستا، با افزودن کنسانتره­ افزایش یافت. در مجموع با توجه به نتایج فاکتورهای رنگ، طعم و مزه، قابلیت جویدن، ارتجاعی بودن، بو، وضعیت ظاهری رشته‌ها، چسبندگی، سختی و پذیرش کلی، پاستای حاوی ۵/۷% کنسانتره­ی پروتئین ماهی کیفیت بهتری از نمونه های دیگر داشت.