جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای محرومیت غذایی
مهتاب یارمحمدی، محمد پورکاظمی، رضوان اله کاظمی، محمد حسن زاده صابر، محمد علی یزدانی،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده
تأثیر دورههای گرسنگی بر پاسخهای فیزیولوژیک ازطریقشاخصهای استرس (سطوح گلوکز، کورتیزول و نیز آنزیمهای کبدی) درتاس‌ماهی ایرانی،Acipenser persicus، با وزن متوسط ۲۸/۰± ۰۶/۱۰۸ گرم و در شرایط پرورشی یکسان به‌مدت ۸ هفته بررسی شد. این مطالعه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج گروه آزمایشی و در سه تکرار شامل گروه کنترل (بدون دوره گرسنگی) و تیمارهای یک، دو، سه و چهار هفته گرسنگی، و چهار هفته غذادهی در حد اشتها پس از دوره گرسنگی بود. سطوح گلوکز و کورتیزول پلاسما در طول گرسنگی و تغذیه مجدد نسبت به گروه شاهد تغییر معناداری نیافت (۰۵/۰p>) که نشانگر توانایی بالای این گونه در حفظ گلوکز خون در طی دورههای مختلف گرسنگی و بازیابی مقادیر پلاسمایی گلوکز خون پس از تغذیه مجدد بود. درحالی‌که سطوح آنزیمهای کبدی پلاسما شامل AST، ALT و ALP در تیمارهای گرسنگی نسبت به شاهد، افزایش معناداری را نشان داد، به‌طوری‌کهپس از تغذیه مجدد در تیمارهای گرسنگی کاهش و به حد تیمار شاهد رسید. با توجه به نقش آنزیمهای کبدی در گلوکونئوژنز و با در نظر گرفتن ثابت ماندن گلوکز و کورتیزول پلاسما طی دورههای گرسنگی، به‌نظر میرسد که آنزیمهای کبدی در ثابت نگه‌داشتن قند خون طی دوران گرسنگی، نقش مهمی را دراین‌ماهی ایفا میکنند.
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۱ )
چکیده
هدف: اهداف این مطالعه ارزیابی اثرات محرومیت غذایی به عنوان یک استرس اجتماعی بر ساختار بیضه به علاوه بررسی اثر بهبود دهنده ملاتونین به عنوان ترکیبی آنتی اکسیدان بر آثار محرومیت غذایی بوده است. مواد و روشها: مطالعات بر روی ۴۲ سر رت نر انجام گردید که در ۷ گروه تقسیم شدند. گروهها عبارتند از کنترل (C)، شم که سالین دریافت کردند، ملاتونین (M)، محرومیت غذایی به میزان یک سوم غذای معمول و دارای مواجهه (FD)، گروه محرومیت و جدا شده از سایر حیوانات (FDi)، گروه محروم با تزریق ملاتونین (FDM)، گروه محروم با جداسازی و تزریق ملاتونین (FDMi). پس از ۱۴ روز طول دوره آزمایشی بافت بیضهها با دو روش ایمنوهیستوشیمی و تانل مورد ارزیابی با میکروسکوپ نوری قرار گرفت. ارزیابی بیوشیمیایی بیضهها بر روی مقادیر دو ماده مالون دی آلدیید و گلوتاتیون انجام شد. جهت ارزیابی آماری از آزمون آنووای یک طرفه و توکی استفاده گردید. مرز معنیداری بین گروهها ۰۵/۰P< در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج گروه شم به علت تشابه با نتایج گروه کنترل، حذف شد. محرومیت با مواجهه موجب افزایش مالون دی آلدیید (۰۱/۰Pنتیجهگیری: محرومیت غذایی به همراه مواجهه موجب افزایش مرگ سلولی در بافت بیضه شده است اما محرومیت در شرایط جدا شدگی این اثر را ایجاد نکرد، این عوارض را میتوان به احساس نابرابری در اثر مواجهه نسبت داد. با توجه به اثر ملاتونین بر شرایط محرومیت همراه با نابرابری، و کاهش مرگ سلولی، دخالت مکانیسمهای استرس اکسیداتیو در استرس «محرومیت غذایی همراه با نابرابری» مورد تأکید قرار میگیرد.
