---

به ­منظور تعیین تأثیر کودهای مرغی و گاوی در پرورش جلبک سبز کلروکوکوم (sp. Chlorococcum)، آزمایشی در شش تیمار شامل ۱/۰، ۴/۰، ۸/۰ گرم در لیتر کود مرغی و ۱/۰، ۴/۰، ۸/۰ گرم در لیتر از کود گاوی با سه تکرار در طرح کاملاً تصادفی به­مدت ۲۸ روز اجرا شد. نتایج نشان داد میانگین بالاترین تراکم سلولی (۱۰^۵×۱/۸۷ سلول در هر میلی­لیتر)، میزان رشد ویژه (۰۵۴/۰ در روز)، بیوماس خشک جلبکی (۶۴۴/۰گرم در لیتر)، کلروفیل a (۴۲/۹ میلی­گرم در لیتر) در پرورش با کود مرغی با غلظت ۸/۰ گرم در لیتر است. به­ منظور مقایسه عملکرد این کودها با سایر محیط­ کشت­ها، آزمایش دوم با پنج تیمار شامل محیط­ کشت BBM (شاهد)، BBM + عصاره خاک، کود مرغی ۸/۰ گرم در لیتر، کود گاوی ۸/۰ گرم در لیتر، و مخلوطی از تمام تیمارها (BBM + عصاره خاک + کود مرغی + کود گاوی به نسبت­ های مشابه) به مدت ۱۵ روز با سه تکرار به­ صورت طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. نتایج مقایسه­ ها نشان داد که عصاره خاک + BBM، بالاترین تراکم جلبک (۱۰^۶×۶/۱۱سلول در هر میلی­لیتر) و بیشترین میزان زیست توده (۸۱/۰ میلی­گرم در میلی­لیتر)، میزان رشد ویژه (۱۳/۰ در روز)، میزان کلروفیل a (۱۵/۱۰ میلی­گرم در لیتر) و کمترین زمان دو برابر شدن جمعیت (۹۷/۴ روز) را داشت. درجمع­بندی نهایی، عملکرد عصاره خاک + BBM در تولید زیست توده و رشد جلبک سبز کلروکوکوم مناسب­تر است.

---

استفاده از ابزارهای مهندسی ژنتیک برای تولید سویه صنعتی خصوصا از میکروارگانیسم‌های کمتر شناخته شده همچون سیانوباکترها همواره با محدودیت‌هایی مواجه است. در این تحقیق، از یک روش سیستمی به کمک دانش بین رشته‌ای زیست‌شناسی سامانه‌ها برای طراحی محیط کشت بجای طراحی سویه استفاده شد و توانمندی آن در افزایش تولید اتانول توسط سیانوباکتر سینکوسیستیس sp. PCC ۶۸۰۳ مورد ارزیابی آزمایشگاهی قرار گرفت. در این روش، مواد با هدف تنظیم فعالیت آنزیم‌های هدف نه با هدف مصرف توسط سلول به محیط کشت افزوده می‌شوند و بنابراین محیط کشت طراحی شده، محدودیت‌های درون سلولی برای تولید محصول زیستی را برطرف می‌کند. یک مدل متابولیکی برای تعیین حداقل میزان ترشح اتانول و شناسایی ژن‌هایی که کاهش یا افزایش بیان آنها این حداقل میزان را افزایش می‌دهند، بکار رفت. سپس، تنظیم کننده‌های آنزیم‌های بیان شده توسط ژن‌های هدف از پایگاه داده Brenda استخراج شد و اثر آنها بر تولید به طور تجربی ارزیابی شد و طراحی آزمایش برای بهینه‌سازی غلظت ترکیبات انتخاب شده انجام شد. در میان ترکیبات شناسایی شده، دو مهار کننده (اسید سالیسیک و کلرید جیوه) و یک فعال کننده (پیروات) برای افزودن به محیط انتخاب شدند و غلظت آنها با استفاده از روش طرح مرکب مرکزی بهینه‌سازی شد. محیط کشت تنظیمی پیشنهادی تولید اتانول توسط سینکوسیستیس را از ۳۵۲ به ۱۱۱۶ میلی‌گرم بر لیتر افزایش داد که نشان دهنده اثربخشی ترکیبات تنظیمی اضافه شده بر متابولیسم است. روش سیستمی پیشنهاد شده می‌تواند در طراحی محیط کشت دیگر محصولات مهم صنعت زیست‌فناوری کشور همچون پروتئین‌های نوترکیب کاربرد داشته باشد.

---

موضوع تحقیق : آسپرژیلوس نایجر می‌تواند به عنوان کارخانه سلولی تولید کننده انواع اسیدهای آلی و آنزیم‌ها به کار گرفته شود که از مهم‌ترین این محصولات می‌توان به سیتریک اسید و اگزالیک اسید اشاره کرد. غلظت پایین قند در کشت این قارچ منجر به تولید اگزالیک اسید به عنوان محصول جانبی سیتریک اسید می‌شود. با توجه به این امر، بررسی سوخت و ساز سلولی و ارتباط آن با اجزای محیط کشت می‌تواند روشنگر دلیل این امر و یافتن راهی برای افزایش بازدهی تولید در این قارچ باشد.
روش تحقیق: پس از مطالعه همه‌جانبه سوخت و ساز سلولی مرکزی این قارچ، تمام مسیرهای منتهی به تولید سیتریک اسید و اگزالیک اسید و برهمکنش مواد درون سلولی و نقش تنظیمی آن‌ها بر یکدیگر مورد بررسی قرار گرفت تا بتوان مسیرهای مهم برای تنظیم درون سلولی برای این پژوهش و پژوهش‌های آتی را یافت. پس از آن مواد تنظیمی با روشی دقیق مبتنی بر تشابه آنزیمی از پایگاه داده برندا بدست آمد و در آزمایشگاه توسط محیط کشت‌های تنظیمی مورد بررسی روی کشت قارچ آسپرژیلوس نایجر قرار گرفت. این مهم با این هدف انجام شد تا بتوان در مقادیر کم قند ۳۰ گرم بر لیتر گلوکز، شار را از اگزالات به سیترات منتقل و تولید اگزالیک اسید را کاهش و سیتریک اسید را افزایش داد.
نتایج اصلی: پس از بررسی مطالعات قبلی واکنش‌ها و ژن‌های کلیدی برای تحقیقات آتی معرفی شدند. بررسی اثرگذاری کوچک مولکول‌ها به عنوان مواد تنظیمی نه تنها اهمیت ترکیب مواد موجود در محیط کشت را برای ما روشن کرد بلکه با این روش توانستیم تا شار سوخت و سازی را از اگزالات به سمت سیترات هدایت کنیم. آمونیوم، لوسین، سیستئین، سدیم آزید، گلوتاتیون و متفورمین همگی در از بین بردن اگزالیک اسید مؤثر بودند. در این راستا، تولید اگزالیک اسید به مقدار ۱۸۶۸، ۱۵۳۰، ۲۰۹۳، ۲۲۵۰، ۷۸۷ و ۶۷۵ mg/L در مقایسه با محیط کشت شاهد که در آن ۵۵۶۰ mg/L اگزالیک تولید شده بود، مشاهد شد. علاوه بر این، حذف اگزالیک اسید در برخی موارد منجر به تولید اسیدهای بیشتری مانند کشت حاوی آمونیوم، سیستئین و متفورمین شد.

---

مقدمه: خطاها در آزمایش ها و آزمایشگاه ها اجتناب ناپذیرند به خصوص اگر از روش ها و ابزار های غیر استاندارد استفاده گردد. برای ریختن محیط کشت در آزمایش انتشار دیسک از یک روش غیر استاندارد و به صورت چشمی استفاده می شود که موجب ایجاد خطاهای غیر قابل چشم پوشی در نتایج این آزمایش می گردد. هدف این پژوهش طراحی و ساخت پتریدیشی جهت حذف خطاهای موجود و استاندارد نمودن انجام این آزمایش است.
روش ها: طی مطالعه ای که در استاندارد های CLSI (Clinical and Laboratory Standard Institute) درباره آزمایش های حساسیت سنجی انجام گرفت مشخص شد که ضخامت استاندارد محیط کشت در این گونه آزمایش ها ۴ میلی متر می باشد. بر همین اساس و توسط نرم افزار سه بعدی پتریدیشی استاندارد که بتواند این ضخامت را به خوبی مشخص کند طراحی و ساخته شد.
نتایج: بر اساس نتایج این تحقیق مشخص شد که پتریدیش های موجود گزارش های متفاوت و نادرستی از هاله های عدم رشد حتی برای آنتی بیوتیک های یکسان تولید می کنند که منجر به تجویز نادرست آنتی بیوتیک به طور قابل توجهی می گردد (P<۰,۰۵). به علاوه میزان اتلاف محیط کشت در پتریدیش های موجود ۳۳ تا ۵۰ در صد ثبت گردید.
بحث: پتریدیش استاندارد طراحی شده آزمایش انتشار دیسک و سایر آزمایش های حساسیت سنجی را استاندارد می کند و باعث دقت و یکسانی نتایج هاله های عدم رشد و انتخاب آنتی بوتیک مناسب می گردد و میزان مصرف محیط کشت به طور قابل توجهی کاهش یافت.

---

---

هدف: استفاده غذایی و پزشکی خیار دریایی دارای قدمت بالایی است. آثار ضد باکتریایی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و ضد توموری آن در مطالعات نشان داده شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد باکتریایی چهار عصاره به‌دست آمده از خیار دریایی Holoturia. SP جمع‌آوری شده از سواحل جزیره هنگام در خلیج فارس است. مواد و روش‌ها: عصاره‌های متانولی، هگزانی، آبی و کلروفرمی از بافت دیواره بدن خیار دریایی استخراج شد که آثار ضد باکتریایی این عصاره‌ها بر سه سویه TG۱، K۱۲ و TOP ۱۰ F′ از باکتری‌های اشرشیاکلی با استفاده از دو روش سنجش باکتریایی انتشار دیسک و ریزرقیق‌سازی محیط کشت آزمایش شد. نتایج: مهار رشد در تمامی سویه‌های بررسی شده در غلظت‌های ۷۸/۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر از عصاره‌های متانولی، هگزانی و کلروفرمی نشان داده شد. از میان این عصاره‌ها تنها عصاره متانولی و کلروفرمی در غلظت ۱۰۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر به‌ترتیب باعث مرگ سویه‌های باکتریایی K۱۲ و TG۱ شدند. عصاره آبی نیز در هر سه سویه دارای اثر القاکنندگی بر رشد باکتری بوده است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که خیار دریایی را می‌توان به‌عنوان یک منبع از ترکیباتی با توان ضد باکتریایی معرفی نمود که این ترکیبات می‌توانند کاندیدای مناسبی برای ساخت ترکیبات دارویی-پزشکی و آنتی‌بیوتیک‌ها باشند.

---

پلی گاما گلوتامیک اسید یک بیوپلیمر سودمند، زیست سازگار، و زیست تخریب پذیر می‌باشد. چنین خواصی باعث توسعه استفاده از این ترکیب در صنایع مختلف مثل زیست پزشکی، زیست داروئی، زیست فناوری، و مهندسی بافت شده است. محدودیت توسعه صنعتی پلی گاما گلوتامیک اسید، هزینه‌ی بالای تولید آن است. برای کاهش هزینه های تولید از راهکارهای مختلفی مثل: بهینه‌سازی محیط کشت با استفاده از ترکیبات ارزان قیمت، توسعه فرایندهای کارآمد کشت غیرمداوم و غیرمداوم همراه با خوراک‌دهی استفاده شده است. در این پژوهش ابتدا یک محیط کشت غیرمداوم کارآمد برای تولید پلی گاما گلوتامیک اسید از سویه باکتریایی باسیلوس لیکنی فورمیس ATCC ۹۹۴۵^a توسعه داده شد. سپس با روش خوراک‌دهی پالسی و بهینه‌سازی آن، تولید پلی گاما گلوتامیک اسید افزایش داده شد. با توسعه یک محیط کشت بهینه، تولید این محصول در کشت غیر مداوم از g/L ۱۱ به g/L ۴۷ افزایش یافت. سپس با استفاده از راهبرد خوراک‌دهی پالسی سیترات (پیش‌ساز γ-PGA) بهینه‌سازی شده، تولید محصول به g/L ۵/۵۹ افزایش داده شد، که از بالاترین مقادیر تولید هست که با این سویه گزارش شده است. برای بهینه‌سازی خوراک‌دهی دو پالسی، اثر زمان های خوراک‌دهی، غلظت محلول ذخیره سیترات، و زمان افزودن محلولهای کلسیم و منگنز روی تولید γ-PGA بررسی و بهینه‌سازی شدند. در انتها نیز ساختار شیمیایی پلی گاما گلوتامیک اسید به وسیله FTIR مورد تایید قرار گرفت و بررسی خواص شکل شناسی آن با SEM یک نانو-ساختار ایده آل برای کاربردهای زیستی را نشان داد.

---

در این تحقیق تأثیر منابع مختلف نیتروژن و کربن به ترتیب شامل (نیترات سدیم، اوره، کلرید آمونیوم و نیترات آمونیوم) و (بی کربنات سدیم، کربنات سدیم و گلوگز) بر روند رشد، زیتوده، رنگدانه ها و محتوی پلی ساکارید سیانوباکتری نمک دوست Cyanothece sp.. بررسی شد. روند رشد با شمارش تراکم سلولی و سنجش زیتوده با اندازه گیری وزن خشک به دست آمد. استخراج و سنجش رنگدانه ها با استفاده از دستگاه اسپکتوفتومتری صورت گرفت. استحصال پلی ساکارید با روش حمام آب داغ۸۰ درجه سانتی گراد انجام شد. بر اساس نتایج این مطالعه منابع مختلف نیتروژن و کربن تاثیر معنی داری بر روند رشد و تولید زیتوده سیانوباکتری Cyanothece sp. نداشته است. با این حال، پروفایل رنگدانه های زیتودهCyanothece sp.  به طور معنی داری تحت تاثیر منابع مختلف نیتروژن و کربن محیط کشت قرار داشت. در بین تیمارهای مختلف نیتروژن، بالاترین محتوی کلروفیل a و فیکوسیانین در حضور نیترات سدیم و بی کربنات پتاسیم به دست آمد. بالاترین میزان تولید کارتنوئید و بتاکاروتن در محیط کشت حاوی اوره، نیترات آمونیوم و کربنات پتاسیم مشاهده شد. مقایسه محتوی پلی ساکارید زیتودهCyanothece sp.  در بین تیمارهای مختلف نشان داد که محیط کشت حاوی نیترات سدیم و بی کربنات پتاسیم سبب افزایش سنتز پلی ساکارید زیتوده شده است. بر اساس نتایج این تحقیق، به منظور تولید زیتوده از رنگدانه فیکوسیانین با محتوی پلی ساکارید بالا بهتر است از نیترات سدیم و بی کربنات پتاسیم به عنوان منابع نیتروژن و کربن استفاده گردد.

---

هدف این تحقیق بررسی اثر غلظت‌های مختلف آب پنیر و محیط کشت والنه جهت تولید بیومس Dunaliella salina و ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی آن بود. بدین منظور سه فاکتور شامل غلظت محیط کشت والنه (صفر تا ۵۰ میکرولیتر)، درصد آب پنیر (صفر تا ۵ درصد) و زمان گرمخانه گذاری (صفر تا ۱۴ روز) در قالب طرح باکس بانکن شامل ۱۷ نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش درصد آب پنیر و همچنین محیط کشت والنه، تراکم سلولی افزایش یافت ولی این افزایش از نظر آماری معنی‌دار نبود (۰۵/۰

---

هدف: شباهت بیشتر به محیط درون تنی، به افزایش تکثیر و تمایز سلول‌ها در شرایط برون تنی کمک می‌کند. در این مطالعه، اثر محیط کشت پویا و وجود نانو ذرات هیدرو کسی آپاتیت nHA)) بر تکثیر و تمایز سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به سلول‌های استخوانی با استفاده از داربستهای الکتروریسی شدهٔ پلی‌کاپرولاکتون (PCL) بررسی شده است. مواد و روش‌ها: ابتدا داربست‌های PCL و PCL-nHA به روش الکتروریسی تهیه شدند. پس از کشت ایستای داربست‌ها با MSCs، داربست‌ها در یک دوره ۱۴ روزه در دو گروه کشت ایستا و پویا تقسیم شدند. داربست‌های کشت پویا بر روی همزن قرار گرفتند. تکثیر و تمایز سلول‌ها در روزهای ۳، ۷ و ۱۴، با آزمایش‌های MTT، کلسیم و آلکالین فسفاتاز بررسی شدند. نتایج: نتایج به‌دست‌آمده از بررسی MTT داربست‌ها در روز ۱۴، افزایش ۱/۱ برابری میزان تکثیر سلول‌ها را در کشت پویا نسبت به ایستا نشان داد. همچنین در طی این دوره، میزان کلسیم تولیدی توسط سلول‌ها برای داربست‌های PCL و PCL-nHA در حالت پویا نسبت به ایستا در روز ۱۴، به ترتیب ۲۳/۱ و ۴۶/۱ برابر بود. در بررسی فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، میزان فعالیت برای داربست‌های PCL و PCL-nHA در حالت پویا نسبت به ایستا در روز ۱۴، به ترتیب ۲۴/۱ و ۲۸/۱ برابر بود. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از کشت پویا، تکثیر و تمایز بیشتر سلول‌های بنیادی به استخوانی را برای هر دو نوع داربست PCL و PCL-nHA نسبت به ایستا نشان دادند. همچنین، میزان تکثیر و تمایز سلولی در داربست‌های حاوی nHA بیشتر از داربست‌های بدون آن بود.

---

کلی­فرم­ها، به ویژه اشریشیاکلی یکی از مهم­ترین عوامل ایجادکننده گاستروانتریت و شاخص میکروبی آلودگی آب و مواد غذایی محسوب می­گردند. سویه­های اشریشیاکلی انتروهموراژیک به دلیل ایجاد اسهال خونی و سندرم همولیتیک اورمیا از مهم­ترین پاتوژن­های روده­ای محسوب می­گردند، که اشریشیا کلی O۱۵۷:H۷ مهم­ترین و شایع­ترین این گونه است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی شیوع آلودگی اشریشیا کلی O۱۵۷:H۷ در بستنی­های سنتی و دست­ساز و مقایسه کارآمدی محیط کروموژن با محیط استاندارد جهت تشخیص آن بود. در این مطالعه، تعداد ۹۰ نمونه بستنی سنتی از مراکز تولید و توزیع این فرآورده از سه منطقه شهری شهر بندرعباس، در دو فصل گرم و سرد جمع­آوری و به منظور شمارش کلی­فرم‌­ها، جستجوی اشریشیاکلی و جستجوی اشریشیا کلی O۱۵۷:H۷ از دو روش استاندارد و کروموژن استفاده شد. نتایج نشان دادند که تعدادکلی­فرم در ۱/۸۱ % از نمونه­ها بیش از حد مجاز استاندارد بود، و ۹/۲۸ % از نمونه­ها آلوده به اشریشیاکلی بودند. اشریشیاکلی O۱۵۷:H۷، ۲/۲ % به روش استاندارد و ۴/۴ % به روش استفاده از محیط کشت­های کروموژن از نمونه­ها جداسازی گردید. تحلیل­های انجام شده نشان داد که با استفاده از محیط­های حاوی مواد کروموژن، می­توان با حداقل خطای احتمالی، اشریشیاکلی O۱۵۷:H۷ را تشخیص داد. طی این تحقیق مشخص شد که روش کروموژن برای شناسایی  اشریشیاکلی O۱۵۷:H۷ بهتر از روش استاندارد می­باشد. هم­چنین نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که می­باید نظارت دقیق­تری بر کیفیت و وضعیت بهداشتی بستنی­های سنتی و دست­ساز صورت گیرد.

---

تابش غیر یونیزان فرابنفش بخشی از ناحیه طیف امواج الکترومغناطیس اسـت کـه دارای اثر زیان آور شناخته شده بر میکروارگانیسم ها شامل باکتریها، ویروسها و قارچها می­باشد. هدف از این پژوهش در دوران مبارزه با ویروس­ها و غلبه بر میکروارگانیسم­های متنوع بیماریزا، بررسی ویژگیهای موثر و مضر این نوع تابش در سه ناحیه (UVB, UVC و UVA)، با رویکرد خواص بیولوژیکی و موارد کاربردی در ضدعفونی و استریلیزه­کردن می باشد. در این مطالعه پژوهشی به منظور اثر بخشی بر میکروارگانیسم ها در ناحیه طیفی فرابنفش و پیرامون آن نزدیک ناحیه مرئی،  از دو نمونه آزمون با لامپ های تجاری UVC و blue-LEDاستفاده شد. در این پژوهش به بررسی اثر تابش فرابنفش سی بر میکروارگانیسمهای بیماریزای استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس ﺁﺋﺮﻭﮊﻳﻨﻮﺯﺍ موجود در محیط مایع و کشت سطحی جامد، بررسی اثر تابش فرابنفش سی بر شمارش کلی میکروارگانیسمهای سطوح جامد کاغذی و تلفن همراه پرداخته شد. در اخر به بررسی اثر نور مرئی ال ای دی در ناحیه آبی بر شمارش کلی میکروبهای دهانی متصل به مسواک پس از مسواک زنی مورد بررسی قرار گرفت. در دو آزمون انجام گرفته با تابش در ناحیه فرابنفش و نزدیک آن در ناحیه مرئی،  اثر کشندگی  بر  باکتریها و میکروارگانیسم های کلی با بیش از ۹۰ درصد اثربخشی و نابودی باکتریها نتیجه گیری شد که نشانگر موثر بودن این گونه تابش­ها در ضدعفونی، باکتری زدایی و استریلیزه کردن مواد دارد. بررسی های طیف سنجی لامپ­های تجاری در ناحیه فرابنفش همراه با خواص اثر بخشی آنها بر میکروارگانیسم زدایی شاهدی بر مفید بودن این نوع  تابش علاوه بر خطرات بیولوژیکی آن دارد که لزوم مراقبت نحوه کاربری آنرا می طلبد.  تابش فرابنفش در صنعت و پزشکی فرایندی سرد، خشک ، ساده ، موثر و کم هزینه در رابطه با سایر فرایندهای استریل­سازی است و هیچ نوع پرتوی یونیزه شده ای را تولید نمی­کند.
 

---

پیش‌زمینه و هدف: سالمونلا تیفی موریوم یک باکتری گرم منفی میله‌ای شکل است که به خانواده انتروباکتریاسه تعلق دارد و یکی از  متداول‌ترین پاتوژن‌های ناشی از مواد غذایی می‌باشد،  که با چندین فاکتور بیماری‌زایی ازجمله توکسین‌ها، پروتئین‌های ترشحی و سیستم ترشحی T۳SS(که باعث ترشح مایعات و التهاب نیز می‌شود) و غیره می‌تواند کاندید مناسبی برای این مطالعه باشد. هدف از این مطالعه، اثر سیتوتوکسیسیتی فرکشن‌های پروتئینی  باکتری  بر روی میزان رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی ملانوما، به‌عنوان مقاوم‌ترین  نوع سرطان پوست می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی از رده سلولی، سرطانی(BL۱۶ ) ملانوما استفاده شد. فرکشن‌های مختلف باکتریایی به روش آمونیوم سولفات تهیه شد.  میان کنش سلول‌های سرطانی با غلظت‌های مختلف فرکشن‌های باکتری سالمونلا تیفی موریوم موردمطالعه قرار گرفت. میزان تکثیر سلول‌ها با استفاده از تستMTT در زمانه‌های ۲۴و ۴۸ ساعت بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج تست MTT تیمار با فرکشن‌های ( باکتری لیز شده در محیط کشت ، رسوب ۸۰%پروتئین‌های لیزات، رسوب۳۰% پروتئین‌های لیزات، رسوب ۸۰% پروتئین‌های محیط کشت و رسوب ۳۰% پروتئین‌های محیط کشت) در زمان ۲۴ و ۴۸ ساعته، بیشترین میزان اثر به ترتیب در غلظت‌های  ۹,۲۵، ۳۰، ۸، ۷۲، ۱۰.۷۵ میکروگرم بر میلی‌لیتر مشاهده گردید
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد فرکشن‌های باکتریایی سالمونلا تیفی موریوم دارای اثر سمیت و کشندگی زیادی بر سلول‌های سرطانی ملانوما است. این ترکیبات می‌توانند به‌عنوان کاندید جایگزین و یا مکمل درمانی سرطان پیشنهاد و مورداستفاده قرار گیرد.