جستجو در مقالات منتشر شده
۸ نتیجه برای میگوی سفید غربی
عالی حسینی، محمود نفیسی بهابادی، ابراهیم ستوده، یاسر همت، رضا قربانی واقعی،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
در این مطالعه تأثیر استفاده از سه ماده همبند شامل نشاسته ذرت، کربوکسی‌متیل‌سلولز (CMC)و اوره‌فرمالدهید (UFA) (حاوی ۴۲ درصد کنجاله سویا) در مقایسه با یک جیره غذایی تجاری بر عملکرد رشد، پایداری پلت و ترکیب شیمیایی بدن میگوی سفید غربی بررسی شد. میگوهای وانامی با میانگین وزن اولیه ۷۳/۰ گرم در ۱۲ عدد مخزن مدور ۳۰۰ لیتری ذخیره و به‌مدت ۵۲ روز با جیره‌های آزمایشی تغذیه شدند. این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با ۴ تیمار و ۳ تکرار در هر تیمار انجام شد. زیست‌سنجی میگوها در دو دوره ۱۵ و یک دوره ۲۱ روزه انجام شد. در پایان آزمایش نتایج نشان داد میانگین وزن نهایی میگوهای تغذیه شده با همبند اوره‌فرمالدهید (UFA) به‌طور معناداری کمتر از سایر تیمارها است (۰۱/۰(p<. ضریب رشد ویژه SGR)) در هر سه دوره (۰۵/۰(p< و در کل دوره (۰۱/۰(p< به‌طور معناداری تحت تأثیر نوع بایندرها قرار گرفت و در کل دوره آزمایش، کمترین ضریب رشد ویژه (SGR) در تیمار UFA و بیشترین آن در میگوهای تغذیه شده با تیمار شاهد مشاهده شد. مقایسه آماری نتایج سنجش ترکیبات شیمیایی بدن میگوهای آزمایش شده نشان داد تیمارهای آزمایشی تأثیر معناداری بر درصد پروتئین و چربی خام لاشه‌های میگوها ندارد. در مجموع با توجه به نتایج پایداری جیره‌ها، عملکرد رشد و تغذیه‌ای و همچنین ترکیبات شیمیایی میگوهای تغذیه شده با همبندهای مختلف می‌توان گفت نشاسته ذرت همبند مناسبی برای ساخت جیره این میگو می‌باشد.
فاطمه حسین‌پوردلاور، محمود نفیسی‌بهابادی، مریم میربخش، خدابخش نیکنام، سیدعلی جوهری، عصمت محمدی‌باغملائی،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
استفاده از روش‌های سازگار با محیط زیست یکی از راهکارهای نوین در مبارزه با عوامل بیماریزا در سیستم‌های تکثیر و پرورش آبزیان است. هدف مطالعه حاضر بررسی امکان استفاده غیرمستقیم از فیلترهای سرامیکی محتوی نانوذرات نقره در سیستم فیلتراسیون آب پرورش پست‌لارو میگوی سفید غربی به‌منظور کنترل باکتری ویبریو هاروی بوده است. بدین‌منظور، بسترهای فیلتر سرامیکی با نانوذرات نقره پوشش داده شد و توسط تکنیک‌های FT-IR، XRD، ICP و SEM مورد بررسی قرار گرفت. در ارزیابی خاصیت ضدباکتریایی فیلترهای محتوی نانوذرات نقره در شرایط آزمایشگاهی از آزمون‌های آنتی‌بیوگرام روی پلیت و داخل لوله استفاده شد. سپس عملکرد فیلترها در شرایط "درون‌تنی" در دو مرحله مطالعه شد: در مرحله اول باکتری به آب تلقیح و کارآیی فیلترها از طریق سنجش بار باکتریایی آب ارزیابی شد، در مرحله دوم عملکرد فیلترها در حضور لاروهای میگوی سفید غربی از طریق سنجش بار باکتریایی آب، میزان مرگ‌ومیر و علایم بالینی میگوها و نیز کشت از هپاتوپانکراس و عضله مطالعه شد. براساس نتایج، بالاترین قطر هاله عدم رشد در قطعات سرامیکی نقره‌اندود در حضور پیش‌ماده ۳- آمینو- پروپیل- تری‌اتوکسی‌سیلان (APTES؛ ۲۴ساعت غوطه‌ور در کلوئید) به دست آمد. نتایج حاصل از آزمون فیلترها در شرایط "درون‌تنی" نشان داد که باکتریها به‌طور کامل حذف شدند. در مرحله دوم نیز نتایج اختلاف معنی‌داری را در کاهش بار باکتریایی آب، تلفات میگو و ظهور علایم بیماری در تیمارهای حاوی نانوذرات نقره نشان داد. با توجه به این نتایج فیلترهای نقره‌اندود دارای کارآیی بسیار بالایی برای استفاده در سیستم فیلتراسیون آب هستند.
محمدخلیل پذیر، نرگس جوادزاده‌‌پورشالکوهی، علی روحانی،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
در این مطالعه در مدت ۶۰ روز تغییرات شاخص‌های رشد، بازماندگی و پارامترهای سلامت میگوهای سفید غربی (Litopenaeus vannamei) با میانگین وزنی ۰/۳۱±۸/۶۴گرم که با جیره‌های غذایی حاوی سطوح مختلف (صفر، ۰/۵، ۱ و ۲% غذا) پودر گیاه سیر تغذیه شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین وزن، طول و ضریب رشد ویژه (SGR) میگوهای تغذیه‌شده با جیره غذایی حاوی ۲% پودر گیاه سیر به‌ترتیب با میزان ۱۵/۴۲گرم، ۱۶/۲سانتی‌متر و ۱/۲۷% به‌طور معنی‌داری بیشتر از مقادیر اندازه‌گیری‌شده در سایر تیمارها بود (۰/۰۵>p)، اما به‌دلیل افزایش معنی‌دار راندمان ضریب تبدیل غذایی )FCE( در میگوهای این تیمار، میزان ضریب تبدیل غذایی (FCR) آنها نیز به‌طور معنی‌داری نسبت به سایر تیمارها کاهش معنی‌دار نشان داد (۰/۰۵>p). همچنین در میگوهای این تیمار به‌دلیل تحریک سیستم ایمنی تراکم سلول‌های هموسیت خون (THC) و پروتئین کل پلاسما )TPP( در مقایسه با سایر میگوهای تیمار به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (۰/۰۵>p) که در نتیجه آن میزان بازماندگی میگوهای تیمار تغذیه‌شده با جیره غذایی حاوی ۲% پودر گیاه سیر به‌طور معنی‌داری بیشتر از میگوهای تیمار ۵/۰ و صفر درصد شده بود (۰/۰۵>p). بنابراین با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان عنوان نمود که افزودن پودر گیاه سیر به میزان ۲% در جیره غذایی میگوهای سفید غربی علاوه بر بهبود شاخص‌های رشد، افزایش کارآیی سیستم ایمنی غیراختصاصی میگوها را در پی خواهد داشت.
محمد خلیل پذیر، سید احمد قاسمی، مریم میر بخش،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف از انجام این مطالعه شناسایی جمعیت‌های مختلف مولدین میگوی سفید غربی پرورشی (Litopenaeus vannamei) و تأثیر آمیزشهای خویشاوندی و غیر خویشاوندی بر روی شاخص‌های ژنتیکی و ضریب هم‌خونی نتاج حاصل از آنها در نسل دوم بود. با توجه به منشاء مولدین نگهداری شده در مراکز تکثیر استان بوشهر با استفاده از روش ریزماهوراه‌ای، پس از شناسایی جمعیت‌های مختلف از میان سه ذخیره مولوکائی، های‌هلث و هیبرید در نسل اول، شاخص‌های ژنتیکی نتاج حاصل از آمیزشهای درون و برون گروهی آنها در نسل‌های دوم بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان تنوع ژنیتکی در ذخیره‌های مولوکائی و های‌هلث (۰۹/۰±۴۶/۰ و ۰۷/۰±۵۰/۰) بیشتر از ذخیره هیبرید (۰۶/۰±۳۸/۰) می‌باشد. میزان ضریب هم‌خونی ذخیره‌های مولوکائی، های‌هلث و هیبرید به ترتیب ۱۴/۰، ۳۱/۰ و ۴۱/۰ بود. لیکن به دلیل فاصله ژنتیکی کم میگوهای ذخیره هیبرید و مولوکائی پس از ادغام آنها با همدیگر دو جمعیت مولوکائی، های‌هلث به عنوان مولدین نسل اول معرفی شدند. در نسل دوم علیرغم بیشتر بودن میزان تنوع ژنتیکی در نتاج حاصل از آمیزشهای برون گروهی مولوکائی×های‌هلث (۱۲/۰±۴۷/۰) و های‌هلث×مولوکائی (۰۸/۰±۳۹/۰) نسبت به نتاج آمیزشهای درون گروهی مولوکائی×مولوکائی (۰۴/۰±۱۹/۰) و های‌هلث×های‌هلث (۰۳/۰±۱۱/۰) این مقادیر در مقایسه با نسل اول کاهش یافته بود. کمترین و بیشترین میزان ضریب هم‌خونی به ترتیب مربوط به نتاج مولوکائی×های‌هلث (۱۸/۰±۲۶۸/۰) و مولوکائی×مولوکائی (۱۴۵/۰±۸۵۳/۰) بود. با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان عنوان نمود که عدم اطلاع از شاخص‌های ژنتیکی مولدین و آمیزشهای صورت گرفته میان افراد خویشاند عوامل اصلی کاهش شاخص‌های ژنتیکی و پسروی ژنتیکی ناشی از افزایش ضریب هم‌خونی در نسل‌های بعدی می‌باشند.
دوره ۱۰، شماره ۴۰ - ( ۸-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
این پروژه با هدف بررسی امکان استفاده از عصاره دانه انگور برای جلوگیری از ایجاد لکه سیاه در میگوی پرورشی و جایگزینی آن بجای ترکیبات شیمیایی مصنوعی بود. تیمارها شامل میگوی غوطه ور شده در غلظت ۱۰ g/lعصاره دانه انگور به مدت ۱۵ دقیقه و میگوی شاهد بودند. تیمارها به مدت ۶ ماه در سردخانه ۱۸- درجه سلسیوس نگهداری شدند. کیفیت نمونه ها با استفاده از آزمایش های شیمیایی و حسی مورد ارزیابی قرار گرفت. در نمونه های آزمایشی بر خلاف شاهد فاکتورهای شیمیایی شامل پراکسید و اسید چرب آزاد طی مدت زمان نگهداری در سردخانه تفاوت معنی دار نداشتند(۰۵/۰( P>.. در فاکتورهای تیوباربیتوریک اسید و pH نمونه های آزمایشی و شاهد طی مدت زمان نگهداری در سردخانه تفاوت معنی دار نداشتند(۰۵/۰( P>. فاکتورهای تری متیل آمین و (TVN) Total Volatile Nitrogen در میگوی آرمایشی در مقایسه با شاهد کاهش داشتند. فاکتورهای رطوبت، تری متیل آمین و TVN در میگوی آزمایشی و شاهد طی مدت زمان نگهداری در سردخانه تفاوت معنی دار داشتند(۰۵/۰.(P<. در فاکتور رنگ و ملانوزیز در نمونه های آزمایشی در مقایسه با شاهد طی مدت زمان نگهداری در سردخانه تفاوت معنی دار مشاهده نشد(۰۵/۰( P<. پروتئین، چربی و خاکستر در نمونه های آزمایشی در مقایسه با شاهد تفاوت معنی دار نداشتند(۰۵/۰ (P>. تیمار آزمایشی در مقایسه با شاهد از کیفیت بهتری برخوردار بود. در تیمار آزمایشی تا پایان مدت زمان نگهداری در سردخانه لکه های سیاه ظاهر نشد اما در میگوی شاهد بعد از مدت زمان ماندگاری ۲۰ روز در سردخانه ملانوزیز ظاهر شد.
یلدا بنی اسماعیلی، آرش اکبرزاده، غلامحسین ریاضی، فرزین عبدالهی، محمد نیرومند،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
در این تحقیق تاثیر پودر و عصاره برگ مورینگا Moringa oleifera بر فاکتورهای همولنف میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei در مواجهه با استرس شوری ارزیابی شد. بعد از ۸ هفته غذادهی با پودر (۲۵، ۵۰ و ۱۰۰g/kg ) و عصاره (۲۵/۰، ۵/۰ و ۰/۱ g/kg) برگ مورینگا و تیمار شاهد بدون مورینگا، کلیه تیمارها تحت استرس شوری کوتاه مدت به میزان ۵ و ۵۵ ppt قرار گرفتند. در شمارش کل و افتراقی هموسیت ها در تیمارهای مختلف در هر سه حالت نرمال و استرس شوری ۵ و ۵۵ ppt اختلاف معنی دار مشاهده شد (p<۰,۰۵). در شرایط عادی و شوری بالا میگوهای تغذیه شده با عصاره برگ مورینگا تعداد هموسیت های بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشتند. در شرایط بدون استرس تعداد سلول های سمی گرانولار در تیمارهای پودر و عصاره بیشتر از گروه شاهد بود. در شوری ۵ ppt تیمارهای پودر مورینگا میزان سمی گرانولارهای بیشتری داشتند و در شوری ۵۵ ppt گروه پودر برگ ۱۰۰g/kg و عصاره برگ ۲۵/۰g/kg به ترتیب بالاترین مقدار این سلول ها را داشتند. در مجموع نتایج این تحقیق اثرات مثبت استفاده از پودر و عصاره برگ گیاه مورینگا بر عمکرد سیستم ایمنی و مواجهه با استرس شوری در میگو را نشان داد
سعیده سرحدی، ایمان سوری نژاد، محسن گذری،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
ارزیابی فعالیت ضد میکروبی باکتریهای موجود در اکوسیستم آبزی پروری نخستین مرحله از مطالعات غربالگری باکتریهای پروبیوتیک است. هدف از مطالعه حاضر دستیابی به باکتریهای روده میگوی پرورشی سفید غربی دارای فعالیت ضد میکروبی در مقابل باکتریهای بیماریزا در شرایط برون تنی و درون تنی بود. نمونه برداری از سایت های پرورش میگوی تیاب جنوبی و تیاب شمالی در ۳ مرحله انجام شد. نتایج شمارش باکتریهای قابل کشت نشان داد در سایت تیاب جنوبی میانگین فراوانی تعداد باکتریها در نمونه های روده میگو از CFU/gr ۱۰۶ × ۶۶/۳ در مرحله نخست نمونه برداری به CFU/gr ۱۰۶ × ۶۳/۴ در مرحله سوم رسید. با روند مشابهی، تغییرات این میزان در سایت تیاب شمالی از CFU/gr ۱۰۶ × ۱۶/۴ تا CFU/gr ۱۰۶ × ۱۶/۶ نوسان داشت. ارزیابی فعالیت ضد میکروبی باکتری های جداسازی شده (جدایه) با استفاده از روش انتشار از چاهک نشان داد بترتیب ۹، ۶، ۴ و ۳ جدایه در مقابل بترتیبV. alginolyticus ، V. harveyi ، V. parahaemolyticus و P. aeroginosa فعالیت ضد میکروبی نشان دادند. نتایج ارزیابی حداقل غلظت بازدارنده عصاره متابولیت های استخراج شده با استفاده از روش میکرودایلوشن نشان داد این میزان از µg/ml۳۱۲ تا µg/ml ۱۲۵۰ متغیر بود. حداقل غلظت کشنده باکتریایی عصاره های مذکور در محدوده µg/ml۳۱۲ تا µg/ml ۱۲۵۰ ثبت شد. ترکیب عصاره جدایه های (INT ۴۴+ IST ۶)، (IST ۳۴+ IST ۶)، (IST ۲۲+ IST ۱۵) و (IST ۲۲+ INT ۶۶) فعالیت ضد میکروبی بالاتری نسبت به عصاره منفرد نشان داد.
وحیده عبدی، ایمان سوری نژاد، زهرا قاسمی، سیدعلی جوهری،
دوره ۱۳، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده
کوئرستین یک فلاونوئید است که به وفور در گیاهان وجود دارد و به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی و مقایسه تاثیر کوئرستین عادی و نانو درون پوشانی شده بر عملکرد رشد و بازماندگی میگوی سفید غربی (Penaeus vannamei) طراحی شده است. به منظور ساخت و ارزیابی کوئرستین درون پوشانی شده در نانوذرات کیتوزان از روش انعقاد یونی و DLS استفاده شد. نتایج مرتبط با کوئرستین (Qu) – کیتوزان (Chi) نشان داد که سایز هیدرودینامیکی و پتانسیل زتا به ترتیب برابر با ۱/۱۶۰ نانومتر و ۸/۳۳ میلی ولت بود و رهایش دارو از آن در محیط شبیه سازی شده بصورت انفجاری بود. نتایج نشان داد که تمامی تیمارهای غذایی حاوی مکملهای غذایی باعث بهبود وزن نهایی، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی شدند. پس از یک دوره تغذیه ای ۲ ماهه، نتایج نشان داد وزن نهایی، افزایش وزن، میانگین افزایش وزن روزانه در میگوهای تیمار Qu-Chi ۰,۵ گرم نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (P< ۰,۰۵). با این حال، از نظر بازماندگی تفاوت معنی داری میان تیمارها مشاهده نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از کوئرستین- کیتوزان با دوز ۵/۰ گرم در کیلوگرم جیره غذایی میتواند بر عملکرد رشد و بقای میگوی سفید غربی (P. vannamei) تاثیر مثبت داشته باشد.
