جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای نانوذرات آهن
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده
احتراق سوخت های فسیلی حاوی گوگرد باعث انتشار دی اکسید گوگرد به اتمسفر و آلودگی محیط زیست می شود. از این رو توجه محققان به روش گوگردزدایی بیولوژیکی معطوف شده است. دی بنزوتیوفن (DBT) به عنوان یک مولکول مدل جهت سنجش توانایی میکروارگانیسم‌ها در گوگردزدایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مناسب ترین غلظت منبع کربن، نیتروژن و گوگرد جهت بدست آوردن بالاترین رشد سلولی و فعالیت گوگرد زدایی زیستی به روش سطح پاسخ بهینه سازی شدند. عملکرد نانوذرات آهن بر رشد و فعالیت گوگردزدایی زیستی باکتری گرمادوست Bacillus. thermoamylovorans EAMYO بررسی شد. مشخصه‌یابی نانوذرات آهن اصلاح شده با نشاسته توسط آنالیزهای TEM، SEM انجام شد. تصاویر TEM و SEM نانوذرات آهن اصلاح شده با نشاسته نشان داد که اندازه نانوذرات Fe۳O۴ و Fe۰ در این پژوهش به ترتیب nm ۲۰ و ۳۰ می‌باشد. بررسی رشد باکتری در حضور نانوذرات آهن نشان داد که این نانوذرات نه تنها اثر سمی بر رشد میکروارگانیسم ندارند، ، بلکه سبب افزایش رشد میکروارگانیسم در ۹۶ ساعت شد (۸۶۴/۱ و ۸۹۶/۱ OD ۶۶۰ =به ترتیب در حضورنانوذرات Fe۰ و Fe۳O۴) ، در حالیکه بیشترین میزان رشد در عدم حضور نانوذرات در ۹۶ ساعت ۵۱/۱ OD ۶۶۰ = مشاهده شد. همچنین میزان فعالیت گوگردزدایی در حضور نانوذرات Fe۰ اصلاح شده با نشاسته و Fe۳O۴ اصلاح شده با نشاسته به ترتیب % ۲۶/۵۲ و % ۱۰/۷۵ در مقایسه با سلول فاقد پوشش نانوذرات آهن افزایش یافت.
فاطمه قانعی، مهران لقمانی، امید کوهکن،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
تجمع نانوذرات در محیط و آب به دلیل کاربرد وسیع آنها در صنایع، کشاورزی، پزشکی و داروسازی نگرانی روزافزونی را درباره محیط زیست و افزایش مواجهه با نانوذرات در اکوسیستم ها و انسان ایجاد کرده است. ﻧﺎﻧﻮذرات اکسیدآهن ﺑﻪ راﺣﺘﯽ وارد ﺟﺮیﺎن ﺧﻮن شده و در بافت های مختلف تجمع یافته و باعث بروز صدماتی در این بافت ها می شوند. لذا در این پژوهش به بررسی تغییرات بافت روده ماهی کفال خاکستری (M. cephalus) و تجمع بافتی در مواجهه خوراکی با نانوذرات اکسید آهن پرداخته شد. تعداد ۱۱۰ قطعه ماهی جوان کفال خاکستری پس از ۲هفته سازگاری در چهار گروه زمانی ۱، ۷، ۱۴ و ۲۸ روزه تیماربندی شدند و یک گروه نیز به عنوان شاهد درنظر گرفته شد. کفال ماهیان دوبار در روز نانوذرات اکسیدآهن را به میزان ۱۵ میلی گرم بر کیلوگرم بصورت متصل به غذا دریافت کردند. نتایج نشان داد اگرچه میزان آهن بافتی تنها در گروه ۲۸روزه افزایش معنادار داشت، اما مصرف نانوذرات اکسیدآهن تقریبا در تمام گروهها باعث افزایش تجمع بافتی آهن در روده می گردد. مطالعه بافتی روده نشان دهنده تغییراتی از قبیل افزایش تعداد و اندازه سلولهای جامی، تخریب ساختار ریز پرزها، خونریزی و درجاتی از نکروز بود که شدت و گستردگی تغییرات ایجاد شده در بافت روده با بیشتر شدن زمان مواجهه افزایش یافت. این مشاهدات نشان داد که مصرف نانوذرات اکسیدآهن بر عملکرد روده تأثیر منفی گذاشته و باعث تجمع آهن و بروز صدمات وابسته به زمان می گردد.
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
آلاینده های خانواده BTEX (شامل بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلین) از آلاینده های زیست محیطی بسیار مهم می باشند، ترکیبات BTEX عموما در بنزین و دیگر محصولات پتروشیمی یافت می شوند، این ترکیبات بسیار سمی بوده و علاوه بر اثرات بسیار زیان آور بر سلامتی انسان، سبب صدمات شدید به کلیه اشکال حیات می شوند. در این تحقیق با به کار بردن نانوذرات آهن در یک دیواره تراوای واکنش زا (PRB) اثر این نانوذرات به عنوان عامل واکنش زای به کار رفته در PRB ، در رفع آلودگی از خاکهای اشباع کائولینیتی آلوده به BTEX به صورت کمی مورد برسی قرار گرفته است. در این آزمایشات مشاهده شد غلظت آلاینده های BTEX موجود در آب، در اثر عبور از لایه های PRB قرار گرفته در سلول مورد آزمایش، تا ۶۰% غلظت اولیه کاهش یافته است. یکی دیگر از مسائلی که در این تحقیق برسی شده مقدار بهینه نانو آهن به کار رفته در لایه های واکنش زا می باشد، در این تحقیق طی چند مرحله آزمایش، برای آلاینده های مورد مطالعه مقادیری به عنوان مقادیر بهینه نانو آهن در هر لایه ارائه گشته است. در آزمایش های انجام شده طی این مطالعه پارامتر دما به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر فرایندهای رفع آلودگی، به صورت کنترل شده و هدفمند تغییر داده شده تا امکان برسی اثر دما بر روی نتایج آزمایشات وجود داشته باشد. نتایج حاصله از این تحقیق میتواند در طراحی سیستم های رفع آلودگی از آب های زیر زمینی مورد استفاده قرار گیرند.
دوره ۲۴، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی کارایی تلفیق موانع واکنش دهنده نفوذپذیر (PRB) با بستر نانوذرات آهن صفرظرفیتی با فرایند الکتروکینتیک در حذف همزمان نیترات و سولفات از آب آلوده و مقایسه آن با بستر حاوی کربن فعال دانهای بوده است. در این تحقیق که در مقیاس آزمایشگاهی انجام پذیرفته، با استفاده از سیستم موانع واکنش دهنده نفوذپذیر میزان نیترات و سولفات موجود در آب آلوده حذف و به صورت همزمان به کمک فرایند الکتروکینتیک (EK) از اشباع زود هنگام بستر جلوگیری و مدت زمان عملکرد سیستم افزایش یافته است. به منظور بررسی کارایی سیستم مذکور، پارامترهای مختلف بر عملکرد سیستم مورد بررسی قرار گرفته و شرایط بهینه برای افزایش زمان عملکرد سیستم تعیین گردید. در ادامه نیز آزمایشها با استفاده از PRB حاوی کربن فعال دانهای تکرار و نتایج با یکدیگر مقایسه شد. با بررسی نتایج به‌دست آمده، در سیستم تلفیقی PRB-EK بستر حاوی نانوذرات آهن صفرظرفیتی عملکرد بهتری در مقایسه با بستر حاوی کربنفعال در حذف نیترات و سولفات از آب آلوده از خود نشان داد. مطابق نتایج بهترین عملکرد سیستم در pH برابر با ۷، غلظت اولیه نیتراتmg/L ۲۰۰، غلظت اولیه سولفات mg/L۴۵۰، غلظت نانوذرات آهن صفرظرفیتی برابر با ۱۴/۲ گرم به ازای هر کیلوگرم ماسه و اختلاف پتانسیل ۲۰ ولت حاصل شد. در این شرایط استفاده از بستر حاوی نانوذرات آهن صفرظرفیتی نه تنها منجر به افزایش مدتزمان عملکرد سیستم به میزان ۳۵ ساعت برای حذف سولفات و ۳۰ ساعت برای حذف نیترات شد، بلکه راندمان حذف پس از ۸۰ ساعت استفاده متوالی از سیستم به میزان ۱۳ درصد برای سولفات و ۱۰ درصد برای نیترات بالاتر از بستر حاوی کربن فعال اصلاح شده بود.
