جستجو در مقالات منتشر شده


۸ نتیجه برای هورمون

بهرام فلاحتکار، حسین بذرافشان، مهرزاد اسدی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده

تأثیر تزریق LHRH-A۲با دوز μg/kg۱۰ در دو مرحله ۱۰ و ۹۰ درصد با فاصله زمانی ۱۲ ساعت بر اوولاسیون، سطوح هورمون­های جنسی، شاخص­های استرس و برخی پارامترهای بیوشیمیایی پلاسما در ماهی ماده استرلیاد(Acipenser ruthenus) بررسی شد. نمونه­برداری خون در سه مرحله قبل از تزریق (شاهد)، ۱۲ ساعت بعد از تزریق اول و بعد از اوولاسیون انجام گرفت. تفاوت معنی‌داری در میزان تستوسترون (T)، گلوکز و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) در مراحل نمونه­برداری مشاهده شد (۰۵/۰P<)، ولی در سطوح پروژسترون (P)، ۱۷- بتااسترادیول (E۲)، کورتیزول، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، لاکتات و چربی کل تفاوت معنی‌دار نبودند (۰۵/۰P>). نتایج نشان داد هورمونLHRH-A۲  سبب تغییر سطوح برخی از آنزیم‌های کبدی و هورمون‌های مؤثر در بلوغ نهایی تخمک‌ها می­گردد. این مطالعه نشان داد تزریقLHRH-A۲  با نوسان چندانی در شاخص­های استرس همراه نبوده اما برخی استروئید­های جنسی از جمله T و ترکیبات بیوشمیایی خون به خصوص AST متأثر از القای هورمونی تغییر می­یابند.

دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده

آگهی‌های خدمات عمومی که یک مقوله مهم در بازاریابی اجتماعی است، افزایش هوشیاری عمومی و توسعه راه‌حل‌های ممکن برای مسائلی است که مربوط به عموم مردم بوده و باورها، طرز تلقی، رفتار و قصد آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهند. با این زمینه پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آگهی‌های خدمات عمومی بر قصد کمک مالی با در نظر گرفتن نقش میانجی ترشح هورمون اکسی‌توسین انجام شده است. طرح تجربی پژوهش، طرح پیش‌ آزمون و پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان زن دانشگاه مازندران بودند که از طریق همتاسازی نمونه لازم انتخاب و برای هر گروه ۱۰ نفر تعیین شد. در این پژوهش افراد در معرض نمایش فیلم تبلیغاتی با مضمون آگهی‌های خدمات عمومی قرار گرفتند. البته قبل و بعد از نمایش فیلم از هر فرد خون‌گیری به عمل آمد. در‌نهایت افراد به پرسشنامه‌ای که برای سنجش متغیر قصد کمک مالی تهیه شده بود، پاسخ دادند. داده‌ها تجزیه و تحلیل و فرضیه‌ها آزمون شدند. در پایان نتایج نشان داد که میانگین‌ها برابر شده و آگهی‌های خدمات عمومی بر قصد کمک مالی با در نظر گرفتن نقش میانجی ترشح هورمون اکسی‌توسین تأثیرگذار نمی‌باشد و فرضیه‌های پژوهش رد شدند.

دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: هورمون رشد، یک رشته پلی‌پپتید غیرگلیکوزیله ترشحی از سلول‌های غدد هیپوفیز همه مهره‌داران است که تنوع وسیعی از فعالیت‌های زیستی را دارا بوده و با توجه به اهمیت این هورمون و کاربردهای درمانی مهم و متنوع آن در پزشکی، تولید نوترکیب آن می‌تواند از درجه اهمیت بالایی برخوردار باشد. در دهه‌های اخیر، مهندسی پروتئین و مهندسی ژنتیک سبب شده است که میزان بالایی از سطح بیان و تولید این پروتئین در میزبان‌های مختلفی از جمله باکتری اشریشیاکلی حاصل شود و با تکنیک‌های جدید، خالص‌سازی و سنجش هورمون تولیدی به‌آسانی انجام گیرد. بنابراین هدف پژوهش مروری حاضر، بررسی تولید هورمون رشد انسانی نوترکیب (rhGH) و چالش‌های پیش رو انجام گرفت.
نتیجه‌گیری: از جمله مشکلاتی که در مسیر بیان و تخلیص هورمون رشد انسانی می‌توان به تولید اجسام توده‌ای در بیان پروتئین‌های نوترکیب در سیتوپلاسم سلول‌ها، آلودگی‌های ناشی از پروتئین‌های میزبان، ریکاوری پایین پروتئین از این توده‌ها، ترشح کم پروتئین‌ها به فضای پری‌پلاسمی، هزینه بالای تولید مخصوصاً در مرحله تخلیص و غیره اشاره کرد. به‌علت عدم نیاز به گلیکوزیله‌شدن این هورمون و نیز راندمان بالا و سادگی کار، سیستم‌های باکتریایی مخصوصاً اشریشیاکلی اقتصادی‌ترین و موثرترین سیستم‌ها در بیان پروتیئن‌های هترولوگ هستند و می‌توان عنوان کرد که باکتری اشریشیاکلی کارآمدترین میزبان برای تولید هورمون رشد انسانی نوترکیب است. مرحله خالص‌سازی هورمون معمولاً پرهزینه‌ترین مراحل تولید محسوب می‌شود. از این رو یک طراحی مطلوب به‌منظور داشتن بالاترین میزان ریکاوری پروتئین هدف همراه با حذف همه آلودگی‌ها از محصول نهایی و کاهش مراحل تخلیص مورد نیاز است.

احمد احمدی، نصراله احمدی فرد، احمد ایمانی، سجاد پیرسا، بهروز آتشبار،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده

در مطالعه حاضر تاثیر فیتوهورمون جیبرلین روی برخی فراسنجه های فیزیولوژیک ریزجلبک Tetraselmis suecica  بررسی شد. کشت جلبک در شرایط استاندارد با محیط کشت گیلارد، دمای ۲±۲۵ درجه سانتی­گراد، شدت نور ۱۶:۸ (روشنایی/ تاریکی)، شوری ۲۵ میلی گرم درلیتر و هوادهی ۲۴ ساعته به مدت ده روز انجام شد. هورمون جیبرلین با غلظت های ۱۰، ۲۰، ۴۰ و ۶۰ میلی گرم در لیتر به محیط کشت جلبک­ها اضافه گردید سنجش فاکتور رشد، رنگدانه­ها، فاکتور­های فتوسنتزی و ترکیبات بیوشیمایی در مرحله رشد فاز لگاریتمی انجام گرفت. براساس نتایج بیشترین میزان رشد سلولی در تیمار ۶۰ میلی­گرم در لیتر هورمون جیبرلین مشاهده شد اگرچه در سایر تیمارها نیز تفاوت معنی­داری با کنترل مشاهده شد(P<۰/۰۵). بیشترین میزان پروتئین و کربوهیدرات در تیمار ۶۰ میلی گرم در لیتر هورمون جیبرلین مشاهده شد(P<۰/۰۵). میزان چربی کل نیز از ۲۳/۱۵ در کنترل به ۵۳/۱۸ در تیمار ۶۰ میلی گرم در لیتر هورمون جیبرلین افزایش یافت(P<۰/۰۵). پتانسیل آنتی­اکسیدانی، رنگدانه­ها، فاکتورهای فتوسنتزی و وزن خشک نیز در غلظت ۶۰ میلی گرم درلیتر هورمون جیبرلین نسبت به کنترل تفاوت معنی داری نشان دادند(P<۰/۰۵). بیشترین میزان کلروفیل a و b در غلظت­های ۶۰ میلی گرم در لیتر هورمون جیبرلین مشاهده گردید. (P<۰/۰۵) با توجه به یافته­ها می­توان گفت هورمون جیبرلین پتانسیل بالایی در تقسیم سلولی، تراکم نهایی، پتانسیل آنتی­اکسیدانی، اندازه سلول و ترکیبات بیوشیمیایی ریزجلبک Tetraselmis suecica دارد. همچنین جلبک فوق الذکر می­تواند نامزد مناسبی برای لارو آبزیان دریایی، داروها، آنتی اکسیدان­ها و منبع غنی از ترکیبات در سوخت­های زیستی مطرح باشد.  
نوید امیدیان، سید محسن اصغری، بهروز حیدری، عبدالمجید ولی پور، هانیه ربوطی،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده

در مطالعه حاضر، کیس‌پپتین-۱ ماهی قرمز با استفاده از روش سنتز فاز جامد و بر اساس به توالی ژن کیس-۱ ماهی قرمز (Carassius auratus  سنتز شد. سپس جهت بهبود فعالیت زیستی، گروه استیل به باقیمانده تیروزین انتهای آمینی اضافه شد. پپتید سنتز شده (موسوم به ACKiss۱) به روش RP-HPLC خالص‌سازی و ساختمان آن با استفاده از طیف سنجی جرمی ESI تأیید شد. جهت تعیین فعالیت زیستی، پپتید ACKiss۱، کیس‌پپتین­ طبیعی (KISS۱) و هورمون GnRH تجاری رایج به ماهی قرمز تزریق شده و برخی از پارامترهای مهم فیزیولوژی تولیدمثل این ماهی مورد مطالعه قرار گرفت.  ACKiss۱ و Kiss۱ با دوز ۱۰۰ میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن ماهی و هورمون GnRH با دوزهای ۱۰۰ و ۲۰۰ میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن تزریق شدند. ۶ ساعت بعد از تزریق خون‌گیری انجام شد و هورمون­های جنسی در پلاسما اندازه‌گیری شدند. ۲۴ ساعت بعد از تزریق در یک گروه از ماهی‌ها شاخص‌های تولیدمثلی اندازه‌گیری شد. در گروه دیگری از ماهی‌ها ۲۴ ساعت بعد تزریق بافت تخمدان و مغز برای مطالعات بافت‌شناسی و بیان ژن‌های (cyp۱۹b، gpr۵۴a و kiss۱) جدا گردید. نتایج نشان داد که تغییرات قابل‌توجهی در پارامترهای بیوشیمیایی رخ داده است. همچنین، بیان ژن‌های kiss۱، cyp۱۹b و gpr۵۴a در نمونه های بافت مغز و هم در بافت تخمدان در تیمار ACKISS۱  نسبت به تیمار Kiss۱ افزایش قابل توجهی را نشان داد. همچنین در بافت‌شناسی تخمدان مشخص شد که تحت تأثیر کیس‌پپتین و GnRH تعداد اووسیت‌های رسیده به‌صورت معنی‌داری افزایش پیدا کرده است.
 

دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده

روش‏های درمان سرطان اکثراً تهاجمی بوده و با آسیب رساندن به گنادها، توانایی باروری شخص را کاهش و امید به فرزند داشتن را در افراد سرطانی به یأس مبدل می‏سازد. با وجود این با پیشرفت علم پیوند و انجماد، حفظ توانایی باروری در زنان مبتلا به سرطان میسر شده است. هدف اصلی از انجماد تخمدان برگرداندن باروری و چرخه هورمونی پس از پیوند به خودی است. اگر چه تاریخچه پیوند بافت تخمدان به قرن نوزدهم بر می‏گردد، اما بیش از صد سال زمان برده است تا محققین بتوانند تولد نوزاد زنده انسانی را به دنبال انجماد و پیوند بافت تخمدان در بیمار سرطانی گزارش کنند. با وجود این موفقیت و مطالعات دیگر، هنوز سئوالات بسیاری در زمینه انجماد و پیوند بافت تخمدان باقی مانده است که پاسخ‏گویی آن‏ها نیاز به برنامه‏ریزی‏های دقیق و جامع دارد. از میان این سئوالات، تغییرات عوامل رشد و هورمونی به دلیل اثراتشان بر عملکرد فولیکول‏ها در طول پیوند بافت تخمدان از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ بنابراین در این مطالعه مروری، سعی شده است که نحوه فعالیت هورمون‏های جنسی و عوامل رشد تخمدان پس از پیوند بافت منجمد، مورد بحث قرار گیرد.

دوره ۲۰، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده

هدف: کریپتورکیدیسم شایع‏ترین نقص دستگاه تناسلی مذکر و شایع‏ترین بیماری غدد درون ریز پسران هنگام تولد است. یکی از عوامل آن ترشح ناکافی هورمون آنتی مولرین از سلول‏های سرتولی بیضه قبل از تولد است. اخیراً نقش این هورمون و هورمون اینهیبین B در باروری به اثبات رسیده است و به عنوان شاخصی برای ارزیابی عملکرد سلول‏های سرتولی شناخته می‏شود. هدف این مطالعه بررسی رابطه بین هورمون آنتی مولرین، اینهیبینB، تستوسترون و شاخص‏های مایع منی در بیماران کریپتوکیدیسم پس از بلوغ است. مواد و روشها: داده‏های این مطالعه مقطعی از نمونه خون و مایع منی ۲۰ بیمار دچار سابقه کریپتوکیدیسم یک طرفه در محدوده سنی ۲۰ تا ۴۰ سال مراجعه کننده به بخش اورولوژی بیمارستان دکتر شریعتی تهران به‏دست آمد. همچنین غلظت سرمی هورمون‏های آنتی مولرین، تستوسترون و اینهیبین B توسط روش الایزا ارزیابی شد. ارزیابی پارامترهای مایع منی توسط نرم افزار CASA (Computer Aided Semen Analysis ۶,۵.۰) صورت گرفت. برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون آماری همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: بین تحرک اسپرم با تعداد اسپرم (۰۸۶/ =r، ۰۱/۰>P)، تحرک کلی اسپرم با درصد حرکت سریع (۹۷/۰=r، ۰۱/۰>P)، تعداد اسپرم با درصد حرکت سریع (۹/۰=r، ۰۱/۰>P)، تعداد گلبول‏های سفید مایع منی با تعداد اسپرم (۶۳/۰=r، ۰۵/۰>P)، تعداد گلبول‏های سفید مایع منی با تحرک (۶۶/۰=r، ۰۵/۰>P)، تعداد گلبول‏های سفید مایع منی با حرکت سریع (۷۷/۰=r، ۰۱/۰>P) و سطح تستوسترون با آنتی مولرین سرمی (۶/۰=r، ۰۱/۰>P) ارتباط مثبت معنی‏داری وجود داشت. نتیجهگیری: غلظت سرمی هومون‏های آنتی مولرین، تستوسترون و اینهیبین B در افراد کریپتورکیدیسم از محدوده طبیعی پایین‏تر است. با وجود این که بین هورمون تستوسترون و آنتی مولرین رابطه مثبت معنی‏داری به‏دست آمد اما هیچ یک از هورمون‏های مورد مطالعه ارتباط معنی‏داری با شاخص‏های مایع منی نشان نداد.

دوره ۲۰، شماره ۵ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده

سن گندم Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera:Scutelleridae)، مهمترین آفت گندم در ایران است. تغذیه از برگ، دانه و ساقه توسط پوره ها و حشرات کامل منجر به ایجاد خسارت کمی و کیفی زیادی به محصول گندم می شود. استفاده از آفت کش ها مهمترین راه کنترل این آفت می باشد، پریکاسنI، مهارکننده هورمون جوانی، روی غدد آلاتا حشرات اثر سمیت سلولی دارد. در این تحقیق اختلالات رشد و نمو ایجاد شده توسط پریکاسنI (۷-متوکسی-۲و۲-دی متیل-۳-کورمن) بر روی تخم و نتاج سن گندم بررسی شد. دامنه غلظت های پریکاسن I برای زیست سنجی بر روی تخم های ۲ و ۵ روزه شامل ۱، ۵، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر بود. میزان LC۵۰ برای تخم های مسن و جوان به ترتیب شامل ۱۵و ۱۵,۴ میکروگرم بر میلی لیتر برآورد گردید و نشان داد تخم های مسن حساس تر می باشند. تاثیر LC۳۰ بر روی تخم و تلفات پوره های آنها نسبت به شاهد دارای تفاوت معنی دار می باشد و بیشترین تلفات روی پوره سن اول و سن سوم، به ترتیب، به میزان ۱۴.۲۸ و ۱۳.۲۶ درصد مشاهده شد. همچنین، پریکاسن I روی طول دوره جنینی تاثیر نداشت، اما طول دوره پورگی را به میزان ۳۹.۳ روز در مقایسه با شاهد (۳۴.۸ روز) افزایش داد. تغییرات مرفولوژیکی در نمونه هایی که از تخم تیمارشده به وجود آمده بودند، شامل تغییر شکل دربال ها، بالپوش ها، ایجاد سپرچه های بسیار بزرگ و بدشکل در سن پنجم پورگی و در مواردی حفظ کوتیکول قدیم بود.

صفحه ۱ از ۱