---

تأثیر ویتامین E بر شاخص‌های رشد و هماتولوژی بچه ماهی قزل‌آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه ۱۵/۰±۱/۲ گرم در مدت ۹ هفته تغدیه با چهار جیره غذایی حاوی چهار سطح ویتامینE (mg/kg۰، ۱۰۰، ۲۰۰ ،۱۰۰۰) انجام شد. در پایان، شاخص‌های رشد (افزایش وزن، بازماندگی، SGR، FCR، CF) و تغییرات هماتولوژیکی (هموگلوبین، هماتوکریت، MCH،MCHC ،RBC ) ارزیابی شد.نتایج بیانگر تأثیر معنادار (۰۵/۰>p)سطح ویتامین E جیره بر روی شاخص‌های رشد بود (۰۵/۰<p). نتایج شاخصه‌های خونی نیز نشان داد که سطح ویتامین E اثر معناداری بر روی میزان هماتوکریت، هموگلوبین، تعداد گلبول قرمز، مونوسیت و ائوزینوفیل داشته (۰۵/۰>p) ولی بر روی شاخص‌های، لنفوسیت MCH،  MCHCاثر معناداری نداشته است (۰۵/۰<p).

---

هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات آرتمیای غنی­شده با روغن­های ماهی و سویا همراه با ویتامین E بر عملکرد رشد، مقاومت به استرس، فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانی و پراکسیداسیون چربی لارو تاسماهی ایرانی (cipenser persicus) می­باشد. از پنج جیره غذائی مختلف شامل آرتمیای غنی­نشده (جیره شاهد)، آرتمیای غنی­شده با روغن سویا همراه با ۱۵ یا ۳۰ درصد ویتامین E (جیره­های S۱۵ و S۳۰) و روغن ماهی همراه با ۱۵ یا ۳۰ درصد ویتامین E (جیره­هایF۱۵ و F۳۰) استفاده شد. لاروها تا حد سیری ظاهری به مدت ۱۷ روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که ماهیان تغذیه شده با آرتمیای غنی­شده در مقایسه با گروه شاهد از نظر رشد و بازماندگی تفاوت معناداری نداشتند اما افزایش سطح ویتامین E از ۱۵ به ۳۰ درصد عملکرد رشد و مقاومت به استرس شوری را بهبود بخشید. محتوای ویتامین E در ماهیان تغذیه شده با جیره­های S۱۵ و S۳۰ در مقایسه با تیمارهای دیگر به طور معناداری بالاتر بود. فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانی در ماهیان تغذیه شده با آرتمیای غنی­نشده و جیره­های F۱۵ و F۳۰ بالاتر بود. بیشترین مقدار TBA در ماهیان تغذیه شده با آرتمیای غنی­نشده مشاهده شد. نتایج نشان داد که اضافه کردن ویتامین E به روغن­های ماهی و سویا برای غنی­سازی آرتمیا می­تواند اکسیداسیون روغن ها را کاهش داده و برای سلامتی و کیفیت لارو مفید باشد. در مجموع غنی­سازی آرتمیا با روغن سویا همراه با ۳۰ درصد ویتامین E (جیره S۳۰) جهت تغذیه لارو تاسماهی ایرانی پیشنهاد می­شود.

---

 اثر ترکیبی مقادیرمختلف اسیدهای چرب ضروری امگا ۳HUFA (DHA, C۲۲:۶n-۳ و EPA, C۲۰:۵n-۳) وویتامین  Eجیره بر شاخص‌های رشد (وزن نهایی، ضریب  رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی) و برخی از شاخص‌های فیزیولوژیک (هماتوکریت، میزان چربی‌ها  و لیپوپروتئین‌های پلاسما)، در بچه ‌ماهی نورس ماهی آزاد دریای خزر(Salmo trutta caspius) بررسی شد. ابتدا شش جیره با سه مقدار مختلف از اسیدهای چرب امگا ۳DHA)  و EPA) به نسبت ۱ به ۰/۵ (پایین)، ۲ به ۱ (متوسط) و ۴ به ۲ (بالا) درصد و هریک ازاین مقادیر با یکی از سطوح ۳۰۰ (پایین) و ۱۰۰۰ (بالا) میلی‌گرم ویتامین E درکیلوگرم جیره تهیه شد (به‌ ترتیب LL،LH،ML،MH،HL  و ­HH). بچه‌ماهینورس (۲۵±۶۰۰ میلی‌گرم) به‌طور تصادفی در تانک‌های پرورشی تقسیم و به مدت ۱۰ هفته با هر یک ازجیره‌ها تغذیه شدند. نتایج  نشان داد ضریب نرخ رشد ویژه و میانگین وزن نهایی به‌طورمعناداری در تیمار MH و HH نسبت به دیگر تیمارها بالاتر است (P<۰/۰۵). شاخص‌های سلامتی مانند درصد هماتوکریت تغییرات معناداری نداشتند، با این حال، چربی‌ها و لیپوپروتئین‌های پلاسما به میزان بیشتری تحت تأثیر اسیدهای چرب امگا ۳ HUFA جیره قرارگرفتند و ویتامین Eو اثر  متقابل ویتامینE واسیدهای چرب تأثیر اندکی بر این شاخص‌ها نشان دادند. در مجموع، نتایج نشان داد وقتی سطح مناسبی از ویتامین Eدر جیره باشد، افزایش امگا ۳ HUFAمی‌تواند موجب بهبود عملکرد رشد و بهبود شرایط فیزیولوژیک این ماهی در این مرحله از رشد گردد.

---

یکی روش های مختلفی که برای ریزپوشانی استفاده می شود، تکنیک کوآسرواسیون ترکیبی است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر درصد روغن ماهی (۱،۳ و ۵%)، درصد بیوپلیمرکل (۱،۳ و ۵%) و سرعت هموژنایزر (۷۰۰۰،۹۰۰۰ و ۱۱۰۰۰rpm) بر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی و پایداری اکسایشی پودرهای تولیدی است. بدین منظور از روش سطح پاسخ [۱] (RSM) در قالب طرح مرکب مرکزی[۲] (CCD) استفاده گردید.امولسیون بهینه به‌دست‌آمده در پوشش ژلاتین و صمغ عربی (با نسبت۱:۱) شامل (روغن ماهی ۱%، بیوپلیمرکل ۱% و سرعت هموژنایزر rpm ۷۰۰۰) بوده و دارای بازدهی ریزپوشانی ۹۷/۹۷% بود، و به‌منظور بررسی پایداری اکسایشی تیمارها به مدت ۳ ماه در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد قرار گرفتند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد با افزایش درصد روغن ماهی شاخص روشنایی روشنایی  ( ) و  سفیدی پودر ها کاهش و شاخص زردی ( )  افزایش یافت، نتایج حاصل از بررسی نرخ اکسیداسیون نشان داد مقادیر تیوباربیتوریک اسید (TBA) در نمونه های ریزپوشانی شده به طور معنی داری نسبت به نمونه های شاهد کمتر بود، همپنین در نمونه ریزپوشانی شده حاوی ویتامین E نسبت به نمونه شاهد(فاقد ویتامین E)  مقادیر تیوباربیتوریک اسید در ماه اول نسبت به سایر  دوره ها به طور معنی دار کمتر بود.  

---

در این تحقیق لیپوزوم‌های بر پایه لیستین به عنوان حامل‌های ویتامینE  و C، جهت غنی‌سازی نوشیدنی تخمیری بر پایه عدس/گندم سیاه با روش هیدراسیون تهیه شد. اندازه و شکل ذرات با تفرق نور و میکروسکوپ الکترونی روبشی آنالیز شد. درصد کارایی انکپسولاسیون ویتامین E وC با روش HPLC تعیین شد. کارایی درون پوشانی نانولیپوزوم ویتامین E و C به ترتیب ۵/۸۸ و ۵۰ درصد بود. متوسط قطر حجمی نانولیپوزوم ویتامین C کوچکتر از متوسط قطر حجمی نانولیپوزوم ویتامینE  بود. نتایج نشان داد لیپوزوم‌های تولید شده به روش سونیکاسیون، نانولیپوزوم‌های پایدار با اندازۀ کوچک، ضریب پخش‏پذیری پایین (۳/۰) و تک مد و بار سطحی منفی بالا هستند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی وجود ذرات کروی با اندازه نانومتری را در نانولیپوزوم‌ها نشان داد. ترکیب فرمولاسیون‌های لیپوزومی و ویتامین‌های آزاد در نوشیدنی تخمیری خصوصیات شیمیایی نوشیدنی شاهد را تغییر نداد و شمارش باکتری‌های پروبیوتیک در این فرمولاسیون‌ها بعد از ۱۵ روز نگهداری در دمای ۴ درجه تفاوتی با نمونه شاهد نداشت.
 

---

در پژوهش حاضر تاثیر افزودن ویتامین E در جیره‌های کم پروتئین بر وقوع فشار خون ریوی جوجه‌های گوشتی بررسی شد. برای این منظور از ۱۸۰ قطعه جوجه خروس گوشتی (راس ۳۰۸ ) در ۳ تیمار در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. تیمارها شامل یک جیره با سطح پروتئین نرمال و یک جیره کم پروتئین با ۳۰ گرم در کیلوگرم پروتئین خام کمتر نسبت به جیره با پروتئین نرمال بود. یک جیره کم پروتئین مشابه دیگر نیز با افزودن سطح mg/kg ۱۰۰ ویتامین E تهیه شد. در این آزمایش علاوه بر عملکرد رشد، داده های سرمی و خونی و الکتروکاردیوگرام اشتقاق II نیز جمع آوری و آنالیز شد. نتایج نشان داد که ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. وزن نسبی کبد، قلب و نسبت بطن راست به مجموع بطن‌ها و همچنین امواج منفی S در الکتروکاردیوگرام به طور معنی‌داری در گروه کم پروتئین بیشتر از شاهد بود. افزودن ویتامین E به جیره‌ کم پروتئین سبب کاهش معنی‌دار این متغیرها شد، به طوری که اختلافی با گروه شاهد مشاهده نشد. تغذیه جیره‌های کم پروتئین سبب کاهش معنی‌دار غلظت سرمی نیتریک اکساید، اسید اوریک و نسبت هتروفیل به لنفوسیت شد. افزودن ویتامین E به جیره‌های کم پروتئین سبب بازگشت سطوح این فراسنجه‌ها به سطوح مشابه آن در گروه پروتئین نرمال شد. به طور کلی، نتایج این آزمایش تایید کننده اثر تنش اکسیداتیو ناشی از کاهش پروتئین خوراک در افزایش وقوع آسیت می باشد و همچنین تاثیر مثبت ویتامینE در پیشگیری از‌ هایپرتروفی بطن راست و مرگ و میر ناشی از آسیت تحت این شرایط را تایید نمود.
 

---