جستجو در مقالات منتشر شده


۱۸ نتیجه برای پراکنش


دوره ۲، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده

تحقیق حاضر در قالب رویکرد اکولوژیک، رابطه منطقه ساحلی با توسعه سازه­های انسانی شهری را تبیین کرده است. منظور از سازه­های انسانی شهری، شهرهای ساحلی، جمعیت شهری ساحلی، شهرهای جهانی و پایتخت ساحلی است. این تحقیق از لحاظ هدف، بنیادی و از حیث ماهیت و روش از نوع تحقیقات توصیفی - تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه­ای و اسنادی استفاده شده است؛ برای تجزیه و تحلیل داده­های پژوهش از استدلال و تجزیه و تحلیل کیفی داده­ها و روش کمّی (همبستگی) استفاده شده است. یافته­ های تحقیق بیانگر آن است که منطقه ساحلی یکی از عوامل در توسعه سازه­های انسانی شهری است. به منظور ارزیابی بهتر نقش مناطق ساحلی در پراکنش و تراکم جمعیت انسانی، رابطه منطقه کم ارتفاع و هموار ساحلی با جمعیت ساحلی در ۱۵۰ کشور دریایی، ارزیابی کمّی گردید. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان می­دهد که ضریب همبستگی متغیر توپوگرافی منطقه ساحلی با پراکنش جمعیت انسانی برابر با ۸۱۲/۰ است (۰۵/­۰ ­< ۰۰۰/۰­ ­مقدار احتمال). نتایج نشان می­دهد که رابطه معنی ­داری بین توپوگرافی منطقه ساحلی با میزان پراکنش جمعیت انسانی در ساحل وجود دارد و مناطق هموار ساحلی از جمعیت انسانی بیشتر برخوردار هستند. در ادامه مقاله، فرصت­ها و تهدیدهای استقرار جمعیت در منطقه ساحلی مورد تحلیل قرار گرفته است.
اردوان فرهادی امیری، علیرضا شامرادی، محمدعلی سالاری علی آبادی، عاطفه مرادیه،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده

شناسایی وتأثیرعوامل محیطی برروی تراکم وپراکنش خارپوستان در منطقه جزرومدی جزیره خارک طی چهار فصل ودرپنج ایستگاه بررسی گردید. درهرایستگاه سه ناحیه فراساحلی، میان‌ ساحلی وفروساحلی درنظرگرفته شد. عوامل محیطی دما، شوری و مواد آلی سنجش شدند. بیشترین و کمترین دما به ‌ترتیب در فصول تابستان (۲۸/۰±۹۴/۳۵) و زمستان (۳۹/۰±۳۴/۱۸) و بیشترین و کمترین شوری به‌ ترتیب در فصول زمستان (۱۴/۰±۶/۴۴) و بهار (۱۸/۰±۳۷) ثبت شد. بیشترین درصد کل مواد آلی (TOM) در فصل تابستان (۷۱/۰±۶۳/۹) و کمترین درصد در فصل پاییز (۱۵/۰±۳۹/۳) مشاهده گردید. به ‌طور کلی چهار گونه خارپوست شناسایی گردید که عبارت بودند از: Holothuria atra، Echinometram athaei، Ophiothrix sarignyi و Asterina burtoni. بیشترین تراکم و تنوع در فصل بهار و کمترین آن در فصول تابستان و زمستان مشاهده شد. فراوان‌ترین خارپوست شناسایی شده در کل سال مربوط به گونه Echinometram athaei بود.

دوره ۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده

در سال‌های اخیر، به دلیل محدودیت منابع فسیلی و افزایش غیرمعمول قیمت محصولات پایه‌نفتی، تلاش‌های بسیاری در راستای بهره‌برداری صنعتی از چسب‌های مشتق از منابع طبیعی صورت گرفته است. اما استحکام چسبندگی این دسته از چسب‌ها نیازمند اصلاح است.
در مطالعه جاری، استحکام برشی لب­به­لب پلیمر طبیعی صمغ پارسی (Persian gum, PG) تراوش­شده از درخت بادام کوهی بر سه زیرآیند شیشه، پلی(اتیلن ترفتالات) و پارچه سلولزی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، به­منظور تهیه چسب پودری اکریلیکی و ارزیابی چسبندگی آن بر زیرآیندهای مذکور، آلیاژسازی پراکنه صمغ با لاتکس کوپلیمر پلی(متیل متاکریلات - تصادفی - بوتیل اکریلات) با ۳۰ درصد وزنی متیل ­متاکریلات (Poly(methyl methacrylate-co-butyl acrylate) with ۳۰ wt. % methyl methacrylate, MBC۳۰) انجام شد. برهم‌کنش‌های مولکولی PG، MBC۳۰ و آلیاژ حاوی ۵۰ درصد وزنی PG با طیف‌سنجی فروسرخ شناسایی گردید. همچنین مورفولوژی آلیاژهای حاوی مقادیر مختلف PG با استفاده از میکروسکوپی الکترونی روبشی از سطح مقطع شکست آن‌ها ارزیابی شد.
مفصل سلولزی تهیه شده با پراکنه آبی PG استحکام برشی بالایی برابر با ۳۴۰ کیلوپاسکال نشان داد؛ در حالی که PG به­دلیل عدم توانایی تشکیل فیلم یکپارچه، تردی زیاد و عدم قابلیت نفوذ و درهم‌تنیدگی مکانیکی با زیرآیندهای شیشه‌ای و پلی‌استری، مفصل مناسبی تشکیل نداد. نتایج نشان داد که با افزودن ۵۰ درصد وزنی PG به MBC۳۰، علاوه بر امکان تهیه چسب پودری، استحکام برشی MBC۳۰ بر زیرآیندهای گوناگون از قبیل شیشه، پلی(اتیلن ترفتالات) و پارچه به ترتیب ۲۰، ۱۱ و ۱۴ برابر MBC۳۰ خالص افزایش یافت. به­ عبارت دیگر، با تقویت برهم‌کنش اجزای سازنده چسب و در نتیجه افزایش هم‌چسبی (Cohesiveness) آمیزه از یک سو و افزایش چسبندگی آمیزه چسب با زیرآیند از سوی دیگر می‌توان استحکام برشی چسب را بهبود بخشید. در پژوهش حاضر، صمغ پارسی به عنوان عامل بازپراکنش چسب‌های فشار- حساس اکریلیکی در آب معرفی و سامانه‌های چسبی جدیدی با قابلیت استفاده در صنایع سلولزی ابداع شد.


دوره ۴، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده

مشارکت سیاسی زنان در عرصه‌های کلان تصمیم‌گیری‌های سیاسی نظیر عرصه قانونگذاری یا نمایندگی مجلس، یکی از مولفه­های توسعه سیاسی است. به همین منظور اغلب کشورها به ویژه جمهوری اسلامی ایران در جهت تحکیم و تقویت توسعه سیاسی، به دنبال بالابردن مشارکت زنان در ساختار قدرت و تصمیم­گیری سیاسی می­باشند. از طرفی از زمان شکل گیری نظام جمهوری اسلامی تا به امروز پراکنش فضایی(جغرافیایی) نمایندگی زنان در مجلس شورای اسلامی به صورت یکدست و برابر نبوده و در برخی از حوزه­های انتخابیه، زنان در بیشتر دوره­ها انتخاب شده­اند اما هنوز در برخی از حوزه­ها زنی به مجلس راه نیافته است. لذا پرسش این است که عوامل تاثیرگذار بر پراکنش جغرافیایی نمایندگی زنان در مجلس شورای اسلامی کدامند؟ برای پاسخگویی به این پرسش از روش دلفی و تکنیک شانون استفاده گردید و پژوهشگران به وسیله مصاحبه و پرسش‌نامه، دیدگاه­های۱۰ نفر از صاحب‌نظران در حوزه جغرافیایی انتخابات را جمع آوری نمودند و سپس داده‌های بدست آمده از اجماع صاحب‌نظران با تکنیک شانون مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها نشان داد که «حوزه انتخابیه چند عضوی»، «شهرهای بزرگتر»، «مناطقی با جمعیت بالاتر»، «رفاه اقتصادی» و «مناطقی که از نظر آموزشی سطح بالاتری دارند» جز مهمترین عوامل تاثیرگذار بر پراکنش جغرافیایی نمایندگی زنان در مجلس شورای اسلامی می­باشند.

دوره ۴، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده

هدف تحقیق: پلی(‌دی‌متیل‌سیلوکسان) (PDMS) پلیمری سیلیکونی است که علی‌رغم خواص منحصر به فرد و پتانسیل کاربردی بالای میکروذرات آن، تهیه میکروذرات با روش‌های امولسیون‌سازی توده‌ای به عنوان چالش اساسی مطرح است که به دلیل محدودیت‌های موجود در فرایند آمیزه‌سازی و نیز گرانروی بالا و انرژی سطحی پایین، کنترل دقیق خواص نهایی ذرات تهیه شده غیر ممکن است. در کار پژوهشی حاضر میکروذرات PDMS با اندازه‌ قابل کنترل، از ماده اولیه با گرانروی بالا تهیه گردید.
روش‌ تحقیق: با استفاده از میکروسیالی شیشه موئین هم-جریان میکروذرات PDMS حاصل شد. میکروسیالی طراحی شده در این پژوهش، ساده، کم‌هزینه و قابل استفاده مجدد بوده و تهیه میکروقطرات با گرانروی بالا را امکان‌پذیر ساخته است. پایدارسازی میکروقطرات PDMS در امولسیون روغن-در-آب با بهینه‌سازی اجزاء حمام و فرایند پخت انجام و به تهیه میکروذرات PDMS کروی و یکنواخت منجر شد. تأثیر پارامترهای مهم و قابل تنظیم از جمله قطر میکروکانال و دبی جریان بر رژیم‌های جریان و درنتیجه توزیع اندازه میکروذرات، با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی پویشی بررسی شد.
نتایج اصلی: نتایج نشان داد رژیم جریان برای مقادیر پایین دبی‌های فاز پیوسته از نوع چکه‌ای و میکروذرات حاصل از آن تک‌پراکنشی است، در مقابل میکروذرات حاصل از رژیم تشکیل جت نسبت به رژیم چکه‌ای، دارای اندازه قطر کوچکتر و توزیع پهن بود. با کاهش قطر میکروکانال میکروذرات با قطر حدود µm ۸۳/۱ حاصل شد. با استفاده از تکنولوژی طراحی شده، میکروذرات نانوکامپوزیتی یکنواخت PDMS/ZnO حاوی ۱۵% اکسید روی با گرانروی محلول فاز آلی mPa.s ۷۵۵۰، با اندازه قطر ذرات µm ۳۱۸ تهیه شد. بنابراین با روشی بهینه و ساده می‌توان میکروذرات یکنواخت با اندازه قابل کنترل را تهیه کرد که در کاربردهای متنوعی از جمله دارورسانی، زیست‌مهندسی و صنایع الکترونیکی مطرح هستند.

دوره ۵، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده

در این تحقیق، ۱۱۷۹ نمونه مربوط به زنبورهایHalictidae  جمعآوری شده از مناطق مختلف ایران بررسی شد. ۷۸ گونه زنبور Halictidae  به عنوان مؤلفههای اصلی فون زنبورهای Apoidea در ایران مشخص گردید. فهرست گونههای زنبورهای Halictidae بر اساس نمونه‌های جمع­آوری شده در تحقیق حاضر همراه با نام مکان‌های جمع‌آوری، مختصات جغرافیایی  و تعداد نمونههای نر و ماده ارائه شده است. همچنین پراکنش گونهها در ایران با نقشه و پراکنش جهانی آن‌ها تاحد امکان فراهم شده است. در این تحقیق پنج گونه برای اولین بار از استان‌های زیر گزارش می‌شود: Lasioglossum (Ctenonomia) vagans (Smith, ۱۸۵۷)، از استان سیستان و بلوچستان، Halictus (Vestitohalictus) nasica Morawitz, ۱۸۷۶ از استان­های اصفهان و سیستان و بلوچستان،Halictus tetrazoinus (Klug, ۱۸۱۷) از استان استان چهار محال و بختیاری، Halictus fatsensis Blüthgen, ۱۹۳۶ از استان چهار محال و بختیاری، Halictus (Seladonia) fuscicollis Morawitz, ۱۸۷۶ از استان سیستان و بلوچستان.

دوره ۵، شماره ۱۷ - ( ۴-۱۳۸۷ )
چکیده

چکیده    در این تحقیق تاثیر دو دمای نگهداری c˚ ۱۴- و c˚ ۲۸- بر میزان تجمع و پراکنش فلزات آهن، مس، روی، منیزیم، منگنز، جیوه، سرب و کادمیوم در بافت های عضله و امعاء و احشاء ماهیان کفال پشت سبز(Liza dussumieri) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد میانگین آهن عضله ماهیان بالغ و نابالغ نگهداری شده در دمای c˚ ۱۴- (به ترتیب ppm۱/۷۷ وppm۶/۱۶۶)، بیش از عضله تازه ماهیان ( به ترتیب ppm۵/۲۸ وppm۱/۸۸) و نگهداری شده در دمای c˚ ۲۸- (به ترتیب ppm۲۶ وppm۱/۱۰۹) بود. از سوی دیگر مشخص گردید میزان فلز روی در امعاء و احشاء ماهیان بالغ نگهداری شده در دمای˚c ۲۸- (ppm۸/۵۶)بیش از ماهیان تازه(ppm۵/۴۳) و نگهداری شده در دمایc˚ ۱۴- (ppm۵/۴۲) بود. میزان سرب امعاء و احشاء ماهیان نابالغ تازه (ppm۹/۵۹) و نگهداری شده در دمای c˚۱۴- ( ppm۳/۵۸) نیز کمتر از ماهیان نابالغ نگهداری شده در دمای c˚ ۲۸- (ppm۲/۱۱۰) بود. با توجه به این که مقادیر دیگر فلزات طی دوره انجماد تغییر معنی داری نداشت، به نظر می رسد دمایc˚ ۲۸- کیفیت بهتری از حیث تغییرات تجمع و پراکنش فلزات در بافت های خوراکی فراهم نموده و عضلات ماهیان نگهداری شده در این دما به لحاظ امنیت غذایی از سلامت بیشتری برخوردار باشند.  

دوره ۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده

۲۳۱ گونه از بال‌غشاییان خانواده Vespidae (Hymenoptera, Vespoidea) ایران متعلق به ۵۵ جنس و چهار زیرخانواده شامل Eumeninae (۴۵ جنس، ۱۸۴ گونه)، Masarinae (۵ جنس، ۲۴ گونه)، Polistinae (۲ جنس، ۱۷ گونه) و Vespinae (۳ جنس، ۶ گونه) فهرست شدند. ارزیابی کلی از الگوی پراکنش گونه‌های این خانواده در ایران، نشان دهنده یک فون مرکب متأثر از مناطق بیوجغرافیایی مختلف است. ۱۱۱ گونه در هر دو منطقه­ی شرق و غرب پالئارکتیک یافت شده‌اند، در حالی که ۶۷ گونه تنها در منطقه­ی شرق پالئارکتیک انتشار دارند. تعداد اندکی از گونه­ها (۱۴ گونه، ۱/۶ %) متعلق به جنس‌های مختلف، در نواحی مرکزی و غربی آسیا پراکنش داشته و گزارشی از حضور آنها در اروپا (غرب پالئارکتیک) و خاور دور وجود ندارد. گونه­هایی که در هر دو منطقه اورینتال و آفروتروپیکال یافت شده­اند، به ترتیب ۷/۱۱ و ۶/۱۵ درصد از فون زنبورهای وسپیده ایران را شامل می‌شوند. گونه­های متعددی
(۴۸، ۸/۲۰ %) منحصراً از ایران گزارش شده­ و هنوز هیچ گزارشی از پراکنش این گونه­ها در سایر کشورها ثبت نشده است. بیشترین تعداد گونه­ها به ترتیب از استان­های سیستان و بلوچستان (۴۲ گونه، ۲/۱۸ %)، البرز (۴۲ گونه، ۲/۱۸ %)، فارس (۳۹ گونه، ۹/۱۶ %) و تهران (۳۸ گونه، ۵/۱۶ %) به عنوان مناطق شاخص از جنوب شرق و بخش‌های مرکزی شمال و جنوب کشور گزارش شده‌اند.


دوره ۶، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده

این مطالعه به منظور معرفی گزارش­های جدید و نیز گزارش پراکنش جدید از گونه­های جنس­های Casinaria Holmgren و Dusona Cameron (Hymenoptera: Ichneumonidae, Campopleginae) از ایران و همچنین ارایه توضیحات تاکسونومیک مصور از ویژگی­های ریخت‌شناسی افتراقی آنها، انجام شد. نمونه­ها بوسیله تله مالیز طی سال­های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۵ از استان­های فارس، کرمان و مازندران جمع­آوری شدند. چهار گونه شامل Casinaria kriechbaumeri (Costa, ۱۸۸۴)، Casinaria trochanterator Aubert, ۱۹۶۰،Dusona cultrator (Gravenhorst, ۱۸۲۹)  و Dusona erythrogaster (Förster, ۱۸۶۸) معرفی شدند. دو گونه شامل D. cultrator  و D. erythrogaster  برای اولین بار از ایران گزارش می­شوند. پراکنش دو گونه D. rugifer و D. stygia گزارش شده از ایران به عنوان بخشی از فون شرق پالئارکتیک بر اساس محل جمع­آوری آنها (D. rugifer از استان گلستان و D. stygia از استان آذربایجان غربی) به فهرست فون غرب پالئارکتیک تغییر کرد. داده­های موجود از دوره پرواز حشرات بالغ گونه­های ایرانی جنس­های Casinaria و Dusona  بیان‌گر این است که پنج گونه از جنس­های مذکور دارای یک نسل و سایرین دو نسل در سال دارند.

دوره ۶، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده

Xoridinae یک زیرخانواده نسبتاً کوچک از خانواده Ichneumonidae (Hymenoptera: Ichneumonoidea) است که به عنوان زنبورهای پارازیتویید حشرات چوبخوار شناخته شده­اند و اغلب در جنس Xorides Latreille, ۱۸۰۹ طبقه‌بندی می­شوند. طی بررسی تنوع زنبورهای خانواده Ichneumonidae در سال ۱۳۹۸ در دشت گل محمدی داراب (استان فارس، ایران) با استفاده از تله‌ی مالیز، دو گونه از این زیرخانواده به نام­های Xorides corcyrensis (Kriechbaumer, ۱۸۹۴) و X. annulator (Fabricius, ۱۸۰۴) جمع‌آوری و شناسایی شد. گونه دوم یک گزارش جدید برای ایران محسوب می­گردد. یادداشت تاکسونومیک روی ویژگی­های ریختشناسی افتراقی گزارش جدید به همراه فهرست و کلید شناسایی به‌روز رسانی شده گونه­های شناخته شده این زیرخانواده در ایران ارایه شد.

دوره ۷، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده

طی مطالعۀ خانوادۀ Diapriidae در ایران، دو گونه از جنس Pantolyta Foerster, ۱۸۵۶ شامل Pantolyta pallida Kieffer, ۱۹۰۸ و Pantolyta nixoni Macek, ۱۹۹۳ برای اولین بار از ایران جمع‌آوری و شناسایی شد. کلید شناسایی گونه‌های جنس Pantolyta در ایران و ویژگی‌های شناسایی به همراه تصاویر آنها ارائه شده است. علاوه بر این، نقشۀ پراکنش دو گونۀ شناسایی شده در منطقۀ پالئارکتیک ارائه شده است.


دوره ۷، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده

این مقاله، اطلاعات جدیدی از پراکنش ۳۲ گونه از زنبورهای خانوادۀ Ichneneumonidae (Hymenoptera: Ichneumonoidea) در ایران فراهم نموده است. دو جنس Isadelphus Forster, ۱۸۶۹ و Linycus Cameron, ۱۹۰۳ به همراه ۱۳ گونه به نام‌های Casinaria mesozosta (Gravenhorst, ۱۸۲۹)،  Cymodusa antennator Holmgren, ۱۸۶۰، Gambrus tricolor (Gravenhorst, ۱۸۲۹)، Ichneumon inops Holmgren, ۱۸۸۰، Idiolispa grossa (Gravenhorst, ۱۸۲۹)، Isadelphus gallicola (Bridgman, ۱۸۸۰)، Linycus exhortator (Fabricius, ۱۷۸۷)، Lissonota buccator (Thunberg, ۱۸۲۲)، L. carbonaria Holmgren, ۱۸۶۰، L. coracina (Gmelin, ۱۷۹۰)، L. folii Thomson, ۱۸۷۷، L. saturator (Thunberg, ۱۸۲۲) و Theroscopus esenbackii (Gravenhorst, ۱۸۲۹) به فون زنبورهای ایران اضافه شدند.

دوره ۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده

فون قبیله Ichneumonini Latreille, ۱۸۰۲ (Ichneumonidae: Ichneumoninae) در شمال مرکزی ایران مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها به وسیله تله مالیز از مارس تا نوامبر سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ جمع‌آوری شد. در مجموع ۲۸ گونه شناسایی گردید که سه گونه و یک زیرگونه برای اولین بار از ایران گزارش شد: Eutanyacra ruficornis Berthoumieu, ۱۸۹۴، Ichneumon quadrialbatus Gravenhorst, ۱۸۲۰، Ichneumon sarcitorius turkestanicus Heinrich, ۱۹۲۹ و Stenobarichneumon basalis Perkins, ۱۹۶۰. همچنین ۱۷ گزارش استانی جدید ثبت شد. گونه جدید Anisopygus persicus Shirzadegan, Talebi & Riedel sp. nov. از استان گیلان در شمال ایران توصیف شد. تعداد گونه‌های شناخته شده قبیله Ichneumonini در ایران به ۱۴۳ گونه رسید. ویژگی‌های مورفولوژیکی گزارش‌های جدید و گونه Virgichneumon albilineatus (Gravenhorst, ۱۸۲۰) و همچنین لیست به‌روزشدۀ قبیله Ichneumonini از ایران ارایه شد.

دوره ۱۱، شماره ۴۲ - ( ۲-۱۳۹۳ )
چکیده

  چکیده هدف از این پژوهش، بررسی ویژگی­های حسی و پارامترهای رنگی پاستیل طالبی تحت تاثیر متغیرهای مستقل پکتین در سطح ۲/۰ تا ۵/۰ درصد و زانتان در سطح صفر تا ۳/۰ درصد بود. اثر پکتین و زانتان بر صفات حسی با استفاده از آنالیز واریانس چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در مجموع فقط کلیه سطوح پکتین بر صفات حسی نمونه ها اختلاف معنی دار داشتند (۰۵/۰Hotelling Trace, p £ ). پراکنش درصدی امتیازهای ویژگی های حسی حاکی از آن بود که نمونه حاوی ۲/۰ درصد پکتین و ۳/۰ درصد زانتان بالاترین امتیاز را در صفت رنگ مطلوب و پذیرش ویژگی­های ظاهری داشت. نمونه حاوی ۵/۰ درصد پکتین و عدم حضور زانتان در فرمولاسیون، کمترین امتیاز را در صفت طعم و نمونه حاوی ۵/۰ درصد پکتین و ۳/۰ درصد زانتان بیشترین امتیاز چسبندگی به دندان حین جویدن را کسب نمود. بررسی نمونه­های پاستیل طالبی با استفاده از روش پردازش تصویر نشان داد که اثر سطوح مختلف پکتین و زانتان بر پارامترهای رنگی L*a*b* نمونه های پاستیل طالبی معنی­دار بود (۰۵/۰ p £ ). نتایج بررسی روابط بین پارامترهای رنگی و ارزیابی حسی رنگ با استفاده از روش PCA حاکی ازاین بود که ماکزیمم مقادیر پارامتر رنگی a* و L* بر امتیاز پذیرش نمونه­های پاستیل طالبی اثر کاهشی داشت.  

دوره ۱۲، شماره ۴۶ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده

چکیده    به کارگیری طیف سنجی به عنوان یک روش سریع و غیر مخرب برای سنجش کیفیت محصولات کشاورزی در سال‌های اخیر  مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است. یکی از کاربردهای این تکنیک، تعیین سریع و غیر مخرب ویژگی‌های کیفی محصولات در فعالیت‌هایی چون کشاورزی دقیق، اصلاح نبات و سنجش بر خط هنگام فرآوری می‌باشد. در این تحقیق با استفاده از طیف سنجی فروسرخ نزدیک (NIR) در محدوده طول موج ۹۰۰ الی ۱۷۰۰ نانومتر مدلی برای تخمین مقدار قند موجود در ریشه‌های چغندر قند تدوین گردید. در تدوین مدل از ۸۰ نمونه برای درجه‌بندی و ۴۰ نمونه برای آزمون مدل استفاده شد. پس از حذف نوفه، برای بهبود طیف، پیش پردازش‌های اولیه مانند مشتق اول و مشتق دوم و تصحیح پراکنش افزاینده (MSC) انجام شد و اثرات آنها مورد بررسی قرار گرفت. مدل مناسب با استفاده از روش حداقل مربعات جزئی(PLS) تعیین گردید، با استفاده از این مدل مقادیر ضریب همبستگی و ریشه میانگین مربعات خطا برای داده‌های آزمون به ترتیب برابر با ۸۴/۰ و ۸/۱ برای تخمین عیار و ۹۵/۰ و ۷/۱ برای مواد جامد محلول(SSC) بدست آمد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که طیف سنجی فروسرخ قابلیت تخمین مقدار ساکاروز و مواد جامد محلول در ریشه‌های چغندر قند را دارد و می‌تواند جایگزین مناسبی برای روش‌های دیگر شود.  

دوره ۱۵، شماره ۸۳ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده

دراین پژوهش، تغییرات بافت سیب‌زمینی در طول انبارداری بااستفاده از روش تصویربرداری پسپراکنش نور لیزر توسط مدل‌های فیزیکی و ریاضی و باتوجه به نتایج آزمون‌های مخرب مکانیکی ارزیابی شد. همچنین، بااستفاده از ویژگی‌های حاصل از تصاویر سعی بر توسعه مدل‌هایی برای پیش‌بینی خواص مکانیکی سیب‌زمینی شد. از ۵۹۴ سیب‌زمینی تصویربرداری پس پراکنش نور لیزر صورت گرفت. از این تصاویر پروفایل پس پراکنش هر نمونه به‌دست آمد. سپس، نمونه‌های استوانه‌ای شکل استخراج‌شده از سیب‌زمینی‌ها مورد آزمون فشاری تک‌محوری قرار گرفتند. پروفایل‌های پس پراکنش از تصاویر، با برازش مدل گاوسی درجه اول بر داده‌های حاصل از تصویر نهایی و همچنین محاسبه فرکانس تکرار شدت‌های مختلف در تصاویر، پارامترهایی مرتبط با جذب و پراکنش نور بازگشتی از درون بافت غده‌ها در سه طول‌موج ۶۵۰، ۷۸۰ و nm ۹۸۰ در شش دوره انبارداری سرد به دست آمد. نتایج آزمون مکانیکی و همچنین تغییرات پارامترهای تخمین زده‌شده از برازش مدل گاوسی و فرکانس‌های شدت حاصل از تصاویر و مقایسه و بررسی رفتار آن‌ها در طول شش ماه انبارداری، بیانگر اثر تغییرات ساختار مکانیکی بر خواص نوری نمونه‌ها بود. درنهایت، ۵ مدل برای پیش‌بینی مدول الاستیسیته مماسی، مدول الاستیسیته سکانتی، چقرمگی و حداکثر نیروی شکست با کمک سیستم استنتاجی عصبی ـ فازی، به ترتیب با دقت های ۸۲۷/۰، ۸۱۵/۰، ۸۰۸/۰، ۸۴۷/۰، و ۸۱۱/۰ حاصل شد. نتایج و اطلاعات حاصل در این پژوهش اساساً برای درک اثر جذب و پراکنش نور متأثر از تغییرات ناشی از انبارداری و به‌منظور طراحی حس‌گرهای پربازده و سامانه‌های تعیین کیفیت برای ارزیابی کیفیت مکانیکی غیرمخرب در غدد سیب‌زمینی مفید خواهد بود.

دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده

در مورد نقش خصوصیات کمی ژئوهیدرولوژی در تعیین الگوی توزیع فضایی اتراقگاه‌های عشایر در کشور تقریباً کاری منسجم انجام نپذیرفته و علت اهتمام به این پروژه نیز فقدان مطالعات پیشین در این حیطه است. در این پژوهش محدوده استان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفته است. در وهله نخست شاخص‌های کمی ژئوهیدرولوژی استان از قبیل شاخص ناهمگنی (TRI)، شاخص رطوبت توپوگرافی (TWI)، ارتفاع، شیب، جهت شیب، فاصله از آبراهه، فاصله از خط الرأس‌ها، فاصله از چشمه، نوع سازند، شاخص موقعیت توپوگرافی (TPI)، شاخص نسبت زبری زمین (SRR) و شاخص آمیختگی توپوگرافی (CTI) محاسبه گردید. برای تعیین نتایج از همبستگی پیرسون و سنجش وایازش خطی (برای داده‌های پارمتریک) و وایازش LOWESS (برای داده‌های ناپارمتریک) میان داده‌های ژئوهیدرولوژی با مقادیر مساحت اتراقگاه‌ها استفاده گردید. سپس نوع الگوی پراکنش فضایی و شعاع نوع الگوی فضایی اتراقگاه‌ها در مورد هریک از عوامل یادشده به ترتیب از طریق شاخص خود همبستگی موران و معادله کا-ریپلیز تعیین گردید. نتایج بیانگر این بوده است که ارتباط معناداری بین شاخص TPI (لندفرم شیب‌های تند) و مساحت اتراقگاه‌ها وجود دارد. در مجموع اولویت اول در تعیین الگوی منظم فضایی عشایر استان کرمانشاه لحاظ دو شاخص ناهمگنی و شیب بوده و اولویت دوم با دیگر شاخص‌های ژئوهیدرولوژی بوده است. در نتیجه انتخاب تقریباً همسان عشایر در مکان‌گزینی اتراقگاه‌های خویش تابع دسترسی به زمین‌های غیر متضرس، زمین‌های کم شیب، در فواصل بیش از ۶۰۰ متری از خط الراس‌ها و کمتر از ۵۰۰ متری از آبراهه‌ها و ۲ کیلومتری از چشمه‌ها، بازه‌های خاصی از شاخص‌های TWI، CTI و SRR، محدوده ارتفاعی ۱۴۰۰ تا ۲۰۰۰ متری از سطح دریا و استقرار در محدوده لندفرمی ۳ از شاخص TPI و سازند آهکی بوده است.

صفحه ۱ از ۱