---

در مطالعه حاضر خصوصیات ساختاری و پاداکسندگی فوکوئیدان استخراج شده از دو ماکروجلبک سارگاسوم و پادینا از سواحل خلیج فارس مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. فوکوئیدان خام به کمک اتانول و آب داغ استخراج و پس از محاسبه بازده استخراج، قدرت مهار رادیکال آزاد DPPH و توانایی کاهندگی آهن (FRAP)، تصویربرداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) صورت گرفت. در نهایت محتوای مونوساکاریدای آن با دستگاه HPLC مورد بررسی قرار گرفت. میانگین بازده فوکوئیدان در جلبک سارگاسوم (۰/۰۰ ± ۴/۲ %) بیشتر از پادینا (۰/۲۸ ± ۲/۹۸ %) بود ۰,۰۵) < (P. میزان IC_۵۰ مهار رادیکال آزاد DPPH در فوکوئیدان استخراج شده جلبک سارگاسوم و پادینا به ترتیب برابر با ۰/۱ و mg/ ml ۰/۱۴ بود که این مقادیر بیشتر از پاداکسنده­ صنعتی بوتیل هیدروکسی تولوئن بود ۰,۰۵) < (P. میزان کاهندگی آهن هر دو نمونه فوکوئیدان، با افزایش غلظت افزایش یافت. نتایج حاصل از عکسبرداری SEM نشان داد فوکوئیدان هر دو جلبک دارای سطحی نامنظم هستند درحالیکه انسجام ساختاری دارند و جلبک پادینا دارای برجستگی‌های بیشتر در سطح بود. محتوای مونوساکاریدی شامل قندهای گلوکز، مانوز و زایلوز بود. میزان قند گلوکز و زایلوز در فوکوئیدان جلبک سارگاسوم بیشتر از پادینا بود ۰,۰۵) < (P. با توجه به نتایج مطالعه‌ی حاضر، پلی ساکاریدهای استخراج شده از دو جلبک سارگاسوم و پادینا توانایی پاداکسندگی قوی داشته و می‌توانند گزینه مناسبی برای جایگزینی پاداکسنده‌های صنعتی در مواد غذایی باشند.

---

پلی ساکاریدها از جمله ماکرومولکول های زیستی هستند که علاوه بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی منحصر به فرد، توانایی بروز خواص زیست فعالی امیدوارکننده ای با توجه به ساختار شیمیایی خود دارند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر وزن مولکولی پلی ساکارید گالاکتوفوکان استخراج شده از گیاه آب شیرین Azolla filiculoides بر قابلیت آن در تحریک سلول های ماکروفاژ RAW۲۶۴,۷ و ممانعت از واکنش ضداکسایشی می باشد. پلی ساکارید گالاکتوفوکان در دمای ۶۵ درجه سلسیوس به مدت ۲ ساعت در آب مقطر استخراج و بازیابی پلیمرها با استفاده از ۷۰ درصد اتانول انجام شد. هیدرولیز پلی ساکاریدها توسط ۰۱/۰ نرمال اسید هیدروکلرید در دمای ۱۰۰ درجه سلسیوس به مدت ۵، ۱۰ و ۱۵ دقیقه صورت پذیرفت. پلی ساکارید خام و هیدرولیزات به طور عمده از قندهای خنثی (۴۶/۶۷-۰۲/۶۸ درصد) و مقادیر کمتری یورونیک اسید (۴۸/۴-۵۳/۴ درصد) تشکیل شده و در محدوده وزن مولکولی۱۰^۳ × ۴/۹۹-۰/۷۸۳ گرم/مول قرار داشتند. پلی ساکارید های خام و هیدرولیزات فاقد سمیت سلولی بوده و هیدرولیز ۱۵ با بیشترین تحریک پاسخ پیش التهابی در سلول های RAW۲۶۴,۷ سبب رهاسازی میزان قابل توجهی از نیتریک اکسید (۶/۵۵ میکرومول) به محیط کشت شد. هیدرولیز ۱۵ توانست منجر به بالاترین سطح از مهار رادیکال آزاد DPPH (۲/۶۵ درصد) و کاهش یون آهن Fe^۳+ (جذب ۵/۰) شود. به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد که پلی ساکاریدهای گالاکتوفوکان دارای قابلیت تقویت سیستم ایمنی و مهار واکنش های اکسایشی هستند و کاهش وزن مولکولی تا محدوده مشخص می تواند سبب افزایش قابل توجه فعالیت زیستی شود.

---

---

در این تحقیق تأثیر پلی‌ساکاریدهای حاصل از میکروجلبک‌ اسپیرولینا  Spirulina platensis بر عملکرد رشد، ترکیب بدن و پاسخ ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بررسی شد.. در این راستا ۱۸۰ قطعه بچه ماهی (میانگین وزنی ۵/۰±۲۲/ ۱۷گرم) در پنج تیمار آزمایشی ( با سه تکرار) توزیع شدند. تیمارها شامل سطوح مختلف پلی ساکارید در مقادیر صفر (شاهد) ، ۵۰۰ ، ۱۰۰۰،۲۰۰۰ و ۳۰۰۰ میلی‌گرم در کیلوگرم غذا بود. در شاخص های رشد (وزن نهایی ، افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه ، کارایی پروتئین ،ضریب تبدیل غذایی و فاکتور وضعیت) هیچ تفاوت معنی داری در بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد.  بیشترین و کمترین میزان پروتئین لاشه به ترتیب در تیمار غذایی حاوی ۵۰۰ میلی‌گرم پلی‌ساکارید و شاهد مشاهده شد که با هم اختلاف معناداری داشتند. میزان اسید چرب عضله بدن ماهیان تفاوت معنی داری را در بین تیمارها نشان نداد. بیشترین و کمترین میزان فعالیت لیزوزیم سرم به ترتیب در تیمارهای ۲۰۰۰ میلی‌گرم پلی‌ساکارید ‌و شاهد، و بیشترین و کمترین میزان فعالیت همولیتیک کمپلمان سرم به ترتیب در تیمارهای حاوی ۳۰۰۰ میلی‌گرم پلی‌ساکارید ‌و شاهد مشاهده گردید. در مجموع استفاده از پلی‌ساکارید استخراج شده از میکرو جلبک در جیره غذایی به طور معناداری منجر به بهبود رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان نگردید اما بهبود جزیی در تیمار ۵۰۰ میلی گرم پلی ساکارید در کیلو گرم غذا مشاهد شد. از نظر شاخص های ایمنی تیمارهای ۲۰۰۰ و ۳۰۰۰ میلی گرم پلی ساکارید در کیلو گرم غذا عملکرد مناسبی داشتند و می توان در مواقع لزوم استفاده نمود.   
 

---

چکیده
       Lentinula edodes(شیتاکه)، یکی از محبوب ترین گونه های قارچ خوراکی/دارویی به دلیل محتوای بالای پروتئینی، پلی ساکاریدی و عطر منحصر به فرد است که از نظر کشت و مصرف دومین رتبه جهانی را دارد. امروزه ترکیبات مؤثره کاربردی آن به عنوان درمان کمکی در کنار درمان های شیمیایی استفاده می شود. در این مطالعه محیط کشت، اسیدیته و دمای بهینه رشد میسلیوم Lentinula edodes(TMU۳۴۰) تعیین گردید، میسلیوم، جسم بارده و کل قارچ لیوفیلیزه شد و نسبت وزن تر به خشک بدست آمد؛ لنتینان با استفاده از روش آب گرم در ۶۰ درجه سانتی گراد، پروتئین زدایی با روش Sevage و رسوب گیری با اتانول خالص در ۴ درجه سانتی گراد استخراج گردید و به وسیله کروماتوگرافی تعویض یونی تخلیص شد. غلظت لنتینان توسط تست فنول- سولفوریک اسید بدست آمد. نتایج، شرایط بهینه شامل محیط های کشت PDA و PDB ، دمای ۲۵درجه سانتی گراد و pH ،۵/۵ تعیین گردید. نسبت وزن تر به خشک در همه نمونه ها ۱۰ به ۱ بود. غلظت لنتینان بعد از استخراج و خالص سازی به ترتیب ۲۴۳/۰ ، ۱۰۳/ ۰ و  ۱۴۸/۰میلی گرم بر میلی لیتر بدست آمد. در نتیجه این قارچ می تواند در تولید انواع متابولیت ها و ترکیبات طبیعی بدون عوارض نظیر پلی ساکارید لنتینان به عنوان عاملی در ارتقاء سیستم ایمنی مفید باشد.

---

چکیده
در این تحقیق فیلم­های پلی ساکارید سویا تقویت شده با عصاره اسپند و درصد ثابتی از نانو دی اکسید سیلیسیم عامل­دار با استفاده از روش کاستینگ تهیه شد. ترکیب شامل g ۴ پلی ساکارید سویا و ۴% وزنی مخلوط گلیسرول و سوربیتول به نسبت ۳ به ۱ به عنوان پلاستی­سایزر به همراه ۳% وزنی نانو دی اکسید سیلیسیم و عصاره اسپند با غلظت­های ۱۵-۵% حجمی بود. خواص فیزیکی، ویژگی­های ممانعتی شامل نفوذپذیری نسبت به بخار آب و اکسیژن، میزان جذب و عبور نور UV، ویژگی­های مکانیکی و خواص ضدمیکروبی فیلم­ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره اسپند میزان جذب آب از ۷۵/۱ تا ۹۶/۱ (g/g dry film)، محتوای رطوبت از ۶۱/۳ تا ۱۸/۵%، نفوذپذیری نسبت به بخارآب از ۰۳/۷ تا ۳۱/۱۰ (^۶-۱۰×(g/m.s.Pa  افزایش معنی­داری (۰۵/۰<р) داشت و بر روی میزان نفوذپذیری نسبت به اکسیژن تاثیر معنی­داری نداشت. آزمون­های مکانیکی بیانگر آن بود که با افزایش غلظت عصاره اسپند استحکام کششی از ۰۸/۲۰ تا ۰۱/۱۶ (MPa) و مدول یانگ از ۸۰۰ تا ۵۰۰ (MPa) کاهش معنی داری (۰۵/۰<р) داشت و درصد کشیدگی از ۱۲/۱۹ تا ۲/۲۳% افزایش یافت. فیلم­ها خاصیت ضدمیکروبی خوبی علیه باکتری اشرشیاکلی ATCC ۲۵۹۲۲ و استافیلوکوکوس آرئوس ATCC ۲۵۹۲۳ از طریق روش فلاسک چرخان از خود نشان دادند. نتایج بیانگر آن بود که از فیلم­های بایو نانوکامپوزیت بر پایه پلی ساکارید سویا می­توان در بسته­بندی مواد غذایی استفاده کرد

---

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر عوامل مختلف (دمای استخراج ۹۰ – ۷۰ درجه سانتی‌گراد، زمان استخراج ۵ – ۱ ساعت و نسبت آب به ماده خشک (۵۰-۳۰ میلی‌لیتر بر گرم) در استخراج پلی ساکارید از میوه کدو حلوایی (Cucurbita moschata) با استفاده از آب داغ انجام گرفته است. از روش سطح پاسخ نیز جهت یافتن شرایط بهینه فرآیند و تأثیر متقابل فاکتورها به کمک طرح Box–Behnken با سه متغیر در سه سطح و ۵ تکرار در نقطه مرکزی استفاده گردید. ویژگی مورد بررسی شامل تعیین ترکیب شیمیایی، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و قابلیت جذب آب و روغن توسط پلی ساکارید استخراجی بود. نتایج نشان داد که کلیه متغیرهای مورد بررسی باعث افزایش بازده استخراج پلی ساکارید گردید. در این میان، عامل زمان استخراج دارای بیشترین و عامل نسبت آب به ماده خام دارای کمترین تأثیر بودند. بهینه‌سازی بازده استخراج پلی ساکارید حاکی از آن بود که ترکیبی از نسبت آب به ماده خام ۹۶/۳۲ میلی‌لیتر بر گرم، زمان ۹۳/۴ ساعت و دمای استخراج ۴۴/۸۸ درجه سانتی‌گراد باعث بیشترین بازده (۰۹/۵%) استخراج گردید. نتایج حاصل از بررسی‌های شیمیایی نشان داد که پلی ساکارید استخراجی دارای ظرفیت بالایی برای جذب رادیکال‌های آزاد مانند رادیکال‌های DPPH و هیدروکسیل می‌باشد.

---

در این پژوهش تولید اگزوپلی ساکارید توسط باکتری Rhizubium radiobacter PTCC ۱۶۵۴ از لجن لبنی در کشت غوطه‌وری به منظور کاهش ضایعات صنایع لبنی و استفاده به عنوان محیط سودمند برای رشد میکروارگانیسم‌ها مورد بررسی قرار گرفت. غربالگری اولیه با استفاده از طرح فاکتوریل جزئی از میان ۷ متغیره، زمان، دما، غلظت کربنات کلسیم، غلظت سولفات آمونیوم، سرعت هم زدن، درصد لجن لبنی و pH محیط کشت جهت شناسایی متغیرهای مؤثر بر رشد باکتری R. radiobacter انجام گرفت. نتایج نشان داد که سه متغیر درصد لجن لبنی، غلظت کربنات کلسیم و زمان گرمخانه گذاری اثر مثبت بر رشد R. radiobacter داشت (۰۵/۰ p<). این سه متغیر همچنین اثر معنی‌داری (۰۵/۰ p<) بر تولید اگزوپلی ساکارید توسط R. radiobacter با استفاده از روش آماری سطح پاسخ دارند. حداکثر تولید اگزوپلی در غلظت g/l ۱ کربنات کلسیم، ۵۰ درصد لجن لبنی و زمان گرمخانه گذاری ۶۹/۱۰۱ ساعت حاصل شد که در این صورت تولید اگزوپلی ساکارید g/۱۰۰ml ۰٫۶۸۶ و تولید بیومس g/۱۰۰ml ۲۸۸/۰ می‌باشد. نتایج FTIR نشان داد که اگزوپلی ساکارید تولید شده در محیط لجن لبنی دارای باقی‌مانده کربوهیدراتی و گروه‌های کربوکسیل روی زنجیره خود می‌باشد.

---

یافتن منابع طبیعی، ارزان قیمت و جدید پلی‌ساکاریدها به دلیل پتانسیل بالا برای بهره برداری در صنایع غذایی و دارویی ضروری است. لذا مطالعه حاضر با هدف بهینه سازی فرایند استخراج پلی‌ساکاریدها از برگ فیجوآ به منظور به حداکثر رساندن راندمان، بررسی خصوصیات شیمیایی، ساختاری و بررسی فعالیت ضد اکسایشی انجام شد. در این راستا تاثیر سه فراسنجه مستقل شامل دمای استخراج (۹۰-۵۰ درجه سلسیوس)، pH آب (۵/۹-۵/۳) و مدت زمان استخراج (۴-۱ ساعت) بر راندمان استخراج پلی‌ساکاریدها ارزیابی گردید. شرایط بهینه به صورت دمای استخراج ۶۸ درجه سلسیوس، pH آب ۷۵/۶ و مدت زمان استخراج ۹۶/۲ ساعت به دست آمد. تحت شرایط بهینه میزان راندمان استخراج پیش بینی شده توسط مدل (۳۸/۳ درصد) با میزان راندمان استخراج تجربی (۰۲/۰±۳۵/۳ درصد) مطابقت داشت. خصوصیات اولیه شیمیایی پلی-ساکاریدهای استخراج شده از برگ فیجوآ تحت شرایط بهینه تعیین گردید. بر اساس نتایج بررسی خصوصیات شیمیایی، میزان کربوهیدرات کل معادل ۳۷/۵۴ درصد، پلی فنول‌ها و پروتئین به ترتیب معادل ۱۴/۰ میلی‌گرم معادل گالیک اسید و ۱۸/۰ درصد بود. در طیف تبدیل فوریه مادون قرمز باندهای شاخص پلی‌ساکاریدها مشاهده گردید. پلی‌ساکاریدهای برگ فیجوآ عمدتا شامل مونوساکاریدهای گلوکز، ریبوز، مانوز، آرابینوز و گالاکتوز می‌باشند. نتایج بررسی فعالیت ضد اکسایشی بیانگر توانایی مطلوب پلی‌ساکاریدهای برگ فیجوآ برای مهار رادیکال‌های آزاد DPPH و احیا نمودن یون آهن است. در نهایت، برگ فیجوآ را می‌توان به عنوان یک منبع طبیعی، ارزان قیمت و جدید برای استحصال پلی‌ساکاریدها با فعالیت زیستی مطلوب جهت تولید مواد غذایی فراسودمند یا داروها معرفی نمود.

---

پلی ساکاریدهای سولفاته موجود در دیواره سلولی جلبک‌ها و گیاهان آبزی به دلیل ساختار ویژه شیمیایی و مولکولی از فعالیت های زیستی متنوعی برخوردار هستند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی پتانسیل پلی ساکاریدهای سولفاته گیاه آبزیMyriophyllum spicatum L. در جلوگیری از واکنش‌های اکسایشی و فعالیت آنزیم‌های گوارشی آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز هست. پس از حذف رنگ‌دانه‌ها و ترکیبات با وزن مولکولی پایین، پلی­‌ساکارید­ها توسط آب مقطر در دمای ۶۰ درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت استخراج شدند. تخلیص پلی­ساکارید­ها بر روی ستون حاوی ژل DEAE Sepharose FF منجر به تولید دو فراکسیون F۱ و F۲ با بارالکتریکی متفاوت شد. پلی ساکاریدهای به‌دست‌آمده به میزان قابل‌توجهی قادر به مهار رادیکال‌های آزاد DPPH (۶۲/۲۰-۸۱/۶۴ درصد) و احیاء یون Fe^۳+ (جذب ۲۴/۰-۵۰/۰) با بیشترین فعالیت در فراکسیون F۱ بودند. بازدارندگی پلی ساکاریدهای بر فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز متفاوت (۵۰/۲۲-۲۰/۶۳ درصد) بود و کمترین IC_۵۰ برابر با ۳۱/۱ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر در فراکسیون F۲ مشاهده شد. فعالیت آنزیم آلفا-گلوکوزیداز مخمری نیز توسط پلی ساکاریدها در سطوح مختلفی نسبت به کنترل کاهش یافت (۳۰/۱-۵/۸۹ درصد) و کمترین IC_۵۰ برابر با ۰/۱۰ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر در پلی سا کارید خام مشاهده شد. به‌طورکلی، نتایج نشان داد که بسته به ساختار شیمیایی و مولکولی پلی ساکاریدهای سولفاته M. spicatum L. دارای پتانسیل ضد اکسایشی و بازدارندگی آنزیم‌های آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز بوده و می‌توانند به‌عنوان ترکیبات ضد اکسایشی و ضد دیابتی موردتوجه قرار گیرند. 

---

پوست انار اصلی ترین محصول جانبی در طی فرآوری انار است که منبع ارزشمندی از ترکیبات زیست فعال با اثرات مفید برای سلامتی است. این مطالعه به طور مقایسه ای تاثیر دو روش استخراج (آنزیمی و اسیدی) بر روی پوست انار را با اندازه گیری میزان فعالیت زیستی آنها از نظر محتوای فنل کل ، فعالیت ضداکسایشی با استفاده از مهار رادیکال های آزاد ۱,۱-diphenyl-۲-picrylhydrazyl (DPPH) و مهار رادیکال کاتیون ۲,۲′-azino-bis-۳-ethylbenzthiazoline-۶-sulphonic acid (ABTS) و ویژگی ضد دیابتی با اندازه گیری فعالیت مهار کنندگی آنزیم آلفا آمیلاز و آلفا گلوکوزیداز مورد بررسی قرار داده شده است. میزان فنل کل برای هر دو پکتین استخراجی با روش آنزیمی و اسیدی به ترتیب برابر با ۲۴۳ و ۱۱۶ میلی گرم گالیک اسید در گرم ماده خشک (GAE mg/g dw) بود. میزان غلظت مهار ۵۰ درصد فعالیت مهار کنندگی رادیکال (IC_۵۰) DPPH نمونه پکتین استخراجی با روش آنزیمی (۸/۱۳۶ میکرو گرم/ میلی لیتر) بطور معنی داری کمتر از نمونه پکتین استخراجی با روش اسیدی (۴/۶۵۲ میکرو گرم/ میلی لیتر) بود (۰۵/۰p ˂ ). IC_۵۰ رادیکال کاتیونی ABTS نمونه پکتین استخراجی با روش آنزیمی و نمونه پکتین استخراجی با روش اسیدی به ترتیب برابر با ۳۶۱ و ۹۴۵ میکرو گرم/ میلی لیتر بود. فعالیت مهار کنندگی آنزیم های آلفا آمیلازی و آلفا گلوکوزیدازی پکتین استخراجی با روش آنزیمی قوی تر از نمونه پکتین اسیدی بود. میزان فعالیت مهار کنندگی آنزیم آلفا آمیلازی تمام نمونه ها قوی تر از فعالیت مهار آنزیم آلفا گلوکوزیدازی بود. نتایج نشان داد که پکتین استخراجی با روش آنزیمی دارای توان بالقوه ضد اکسایشی و ضد دیابتی بوده و می تواند به عنوان ماده فراسودمند مورد قبول در فرمولاسیون مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرد.