جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای پلی ساکارید سولفاته
فرزانه وردی‌زاده، صدیقه بابایی، محمود ناصری، محمد تقی گلمکانی، مینا اسمعیلی،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
در مطالعه حاضر خصوصیات ساختاری و پاداکسندگی فوکوئیدان استخراج شده از دو ماکروجلبک سارگاسوم و پادینا از سواحل خلیج فارس مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. فوکوئیدان خام به کمک اتانول و آب داغ استخراج و پس از محاسبه بازده استخراج، قدرت مهار رادیکال آزاد DPPH و توانایی کاهندگی آهن (FRAP)، تصویربرداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) صورت گرفت. در نهایت محتوای مونوساکاریدای آن با دستگاه HPLC مورد بررسی قرار گرفت. میانگین بازده فوکوئیدان در جلبک سارگاسوم (۰/۰۰ ± ۴/۲ %) بیشتر از پادینا (۰/۲۸ ± ۲/۹۸ %) بود ۰,۰۵) < (P. میزان IC۵۰ مهار رادیکال آزاد DPPH در فوکوئیدان استخراج شده جلبک سارگاسوم و پادینا به ترتیب برابر با ۰/۱ و mg/ ml ۰/۱۴ بود که این مقادیر بیشتر از پاداکسنده صنعتی بوتیل هیدروکسی تولوئن بود ۰,۰۵) < (P. میزان کاهندگی آهن هر دو نمونه فوکوئیدان، با افزایش غلظت افزایش یافت. نتایج حاصل از عکسبرداری SEM نشان داد فوکوئیدان هر دو جلبک دارای سطحی نامنظم هستند درحالیکه انسجام ساختاری دارند و جلبک پادینا دارای برجستگی‌های بیشتر در سطح بود. محتوای مونوساکاریدی شامل قندهای گلوکز، مانوز و زایلوز بود. میزان قند گلوکز و زایلوز در فوکوئیدان جلبک سارگاسوم بیشتر از پادینا بود ۰,۰۵) < (P. با توجه به نتایج مطالعه‌ی حاضر، پلی ساکاریدهای استخراج شده از دو جلبک سارگاسوم و پادینا توانایی پاداکسندگی قوی داشته و می‌توانند گزینه مناسبی برای جایگزینی پاداکسنده‌های صنعتی در مواد غذایی باشند.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۶ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
پلی ساکاریدهای سولفاته موجود در دیواره سلولی جلبک‌ها و گیاهان آبزی به دلیل ساختار ویژه شیمیایی و مولکولی از فعالیت های زیستی متنوعی برخوردار هستند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی پتانسیل پلی ساکاریدهای سولفاته گیاه آبزیMyriophyllum spicatum L. در جلوگیری از واکنش‌های اکسایشی و فعالیت آنزیم‌های گوارشی آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز هست. پس از حذف رنگ‌دانه‌ها و ترکیبات با وزن مولکولی پایین، پلیساکاریدها توسط آب مقطر در دمای ۶۰ درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت استخراج شدند. تخلیص پلیساکاریدها بر روی ستون حاوی ژل DEAE Sepharose FF منجر به تولید دو فراکسیون F۱ و F۲ با بارالکتریکی متفاوت شد. پلی ساکاریدهای به‌دست‌آمده به میزان قابل‌توجهی قادر به مهار رادیکال‌های آزاد DPPH (۶۲/۲۰-۸۱/۶۴ درصد) و احیاء یون Fe۳+ (جذب ۲۴/۰-۵۰/۰) با بیشترین فعالیت در فراکسیون F۱ بودند. بازدارندگی پلی ساکاریدهای بر فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز متفاوت (۵۰/۲۲-۲۰/۶۳ درصد) بود و کمترین IC۵۰ برابر با ۳۱/۱ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر در فراکسیون F۲ مشاهده شد. فعالیت آنزیم آلفا-گلوکوزیداز مخمری نیز توسط پلی ساکاریدها در سطوح مختلفی نسبت به کنترل کاهش یافت (۳۰/۱-۵/۸۹ درصد) و کمترین IC۵۰ برابر با ۰/۱۰ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر در پلی سا کارید خام مشاهده شد. به‌طورکلی، نتایج نشان داد که بسته به ساختار شیمیایی و مولکولی پلی ساکاریدهای سولفاته M. spicatum L. دارای پتانسیل ضد اکسایشی و بازدارندگی آنزیم‌های آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز بوده و می‌توانند به‌عنوان ترکیبات ضد اکسایشی و ضد دیابتی موردتوجه قرار گیرند.
