جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای کیفیت گوشت

فریده بخشی، کاوه رحمانی فرح، ابراهیم حسین نجدگرامی، رامین مناف فر، امیر توکمه چی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده

اهداف: سیستم بیوفلوک، استفاده از میکروارگانیزم‌هایی مانند باکتری‌های هتروتروف، جلبک‌ها، زئوپلانکتون‌های غذایی و آغازیان است که مواد دفعی آبزیان پرورشی و غذای خورده‌نشده در استخرها را تجزیه و مصرف می‌کنند و به‌عنوان یک سیستم مدرن آبزی‌پروری موجب افزایش بازدهی استخرهای پرورش شده است. هدف این تحقیق، بررسی کیفیت گوشت ماهیان کپور معمولی پرورش‌یافته در سیستم بیوفلوک طی دوره نگهداری در یخچال (°C۱±۴) بود.
مواد و روش‌ها: در تحقیق تجربی حاضر، ۳۰۰ قطعه بچه ماهی کپور معمولی به‌مدت ۹ هفته، با غذای تجاری (شاهد) و سه تیمار آزمایشی، تغذیه شده و سپس شاخص‌های کیفی گوشت ماهیان مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۲۱ و توسط آزمون چنددامنه‌ای دانکن، آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد.
یافته‌ها: پایین‌ترین کیفیت طعم گوشت ماهی در تیمار ملاس مشاهده شد و با سایر تیمارها اختلاف معنی‌دار داشت (۰/۰۵<p). در حالی که در سایر پارامترهای حسی گوشت پخته و درصد افت پخت، هیچ گونه اختلاف معنی‌داری بین تیمارها مشاهده نشد (۰/۰۵<p). تیمار شاهد و تیمار بیوفلوک ملاس به‌ترتیب کمترین و بیشترین شاخص قرمزی رنگ پوست را داشتند. با افزایش دوره ماندگاری میزان تیوباربیتوریک‌اسید در تیمار شاهد و در تیمارهای بیوفلوک به‌ترتیب افزایش و کاهش معنی‌دار داشت (۰/۰۵>p). مقادیر سولفیدریل و پپتیدهای محلول در تری‌کلرواستیک‌اسید با گذشت زمان نگهداری ماهی‌ها کاهش یافتند.
نتیجه‌گیری: سیستم بیوفلوک در کیفیت گوشت ماهیان کپور معمولی پرورش‌یافته در طی دوره نگهداری در یخچال تاثیر مثبت دارد و دوره ماندگاری آن را افزایش می‌دهد.


دوره ۹، شماره ۳۶ - ( ۸-۱۳۹۱ )
چکیده

چکیده در این پژوهش ماهی‏ها با خون‏گیری و یخ‏گذاری به‏طور مستقیم کشتار شدند و خصوصیات کیفی گوشت آن‏ها به‏منظور ارزیابی اثرات فعالیت قبل از مرگ بر کیفیت گوشت ماهی، بررسی گردید. جمود نعشی با روش اُفتادگی دم از لبه میز اندازه‏گیری شد. نتایج نشان دادند که روش کشتار ماهی بر کیفیت گوشت تاثیر معنی‏دار دارد (۰۵/۰>P). جمود نعشی در ماهی‏هایی که به‏طور مستقیم با یخ‏گذاری مردند ۱۲ ساعت پس از مرگ کامل شد درحالیکه ماهی‏هایی که با روش خون‏گیری و یا با خارج شدن از آب (شاهد) کشتار شدند، به‏ترتیب ۹ و ۳ ساعت پس از مرگ جمود نعشی کامل داشتند. به‏طور کلی طی دوره آزمایش pH گوشت در تیمار یخ‏گذاری شده بیشتر از سایر تیمارها و برای تیمارهای یخ‏گذاری، خون‏گیری و شاهد بلافاصله پس از مرگ به‏ترتیب ۵۳/۶، ۳۴/۶ و ۳۲/۶ بود. شاخص انکسار چشم در کلیه تیمارها طی ۷۲ ساعت روند افزایشی نشان داد و دامنه تغییرات آن از ۳۶/۱ تا ۸۴/۴ بود. در تیمار یخ‏گذاری شده در کل دوره شاخص انکسار چشم کمتر از دیگر تیمارها بود. میزان آب‏چک تولید شده نیز اختلاف معنی‏داری بین تیمارها داشت (۰۵/۰>P). درصد آب‏چک ۷۲ ساعت پس از مرگ در تیمارهای یخ‏گذاری، خون‏گیری و مرگ خارج آب به ترتیب ۷۳/۱، ۸۴/۱ و ۸۶/۱ بود. نتایج رنگ‏سنجی گوشت  ۷۲ ساعت پس از مرگ، اختلاف معنی‏داری بین تیمارهای مختلف نشان نداد (۰۵/۰<P). روش‏های کشتار ‏یخ‏گذاری، خون‏گیری و مرگ خارج آب تاثیر معنی‏داری بر شاخص‏های رنگ‏سنجی پوست بین تیمارها و در طول ۷۲ ساعت نگه‏داری پس از مرگ داشت (۰۵/۰>P). میزان روشنایی، زردی و ته‏رنگ پوست ماهیان طی دوره روند افزایشی و قرمزی روند کاهشی داشت. فام تغییرات قابل توجهی در طول دوره نشان نداد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ماهی‏هایی که مستقیماً با یخ‏گذاری کشتار شدند کیفیت گوشت بهتری نسبت به سایر تیمارها داشتند.

دوره ۱۹، شماره ۱۳۳ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده

به دلیل عوارض مصرف آنتی­بیوتیک­های محرک رشد در تغذیه طیور از قبیل افزایش مقاومت میکروبی، صنعت طیور به دنبال جایگزین کردن این مواد با ترکیباتی مانند فیتوجنیک­ها و اسیدهای آلی می­باشد. لذا هدف از این تحقیق، بررسی اثر افزودن گلیسیریدهای اسید بوتیریک و اسانس اوژنول به جیره غذایی جوجه‌های گوشتی بر خواص کیفی و حسی گوشت بود. تعداد ۳۰۰ قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملاً تصادفی و در شش جیره آزمایشی شامل جیره شاهد ( (حاوی ppm ۵۰۰ اوژنول)، (حاوی ppm ۱۰۰۰ اوژنول)، (حاوی w/w% ۲/۰ گلیسیریدهای اسید بوتیریک)، (حاوی w/w% ۲/۰ گلیسیریدهای اسید بوتیریک و ppm ۵۰۰ اوژنول) و (حاوی w/w% ۲/۰ گلیسیریدهای اسید بوتیریک و ppm ۱۰۰۰ اوژنول) پرورش یافت. پس از گذشت ۴۲ روز، جوجه‌های گوشتی کشتار و آزمون‌های pH، ظرفیت نگه‌داری آب (WHC)، افت خونابه، افت پخت و ارزیابی حسی در روزهای معین روی عضله سینه (فیله) انجام شد. یافته‌ها نشان داد که افزودن اوژنول و گلیسیریدهای اسید بوتیریک به جیره غذایی جوجه‌های گوشتی موجب کاهش افت خونابه در فیله‌ها شد ولی تاثیر معنی­داری بر WHC ایجاد نکرد. افزودن گلیسیریدهای اسیدبوتیریک و اوژنول روی افت پخت بی‌تأثیر بوده ولی مقبولیت حسی گوشت پخته را بهبود داد. pH فیله‌های مرغ بصورت معنی­داری تحت تاثیر قرار گرفته و در دامنه ۸۱/۵-۶۹/۵ قرار گرفت. در مجموع، افزودن اوژنول و گلیسیریدهای اسید بوتیریک به جیره غذایی جوجه‌های گوشتی منجر به کاهش افت خونابه و بهبود نسبی ویژگی­های حسی گوشت شد.

دوره ۲۰، شماره ۳ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده

به منظور بررسی توان یک پروبیوتیک بومی از جنس باسیلوس (بروباسیلوس لتروسپوروس) در حذف آفلاتوکسین­ B۱ آزمایشی با استفاده از ۱۲۵ قطعه بلدرچین ژاپنی ۲۱ روزه از جنس نر در ۵ تیمار با پنج تکرار و ۵ پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارها شامل شاهد (جیره پایه)، پروبیوتیک (جیره پایه + ۱۰۸ واحد تشکیل دهنده کلنی در میلی­لیتر بروباسیلوس لتروسپوروس)، آفلاتوکسین B۱ (جیره پایه + ۵/۲ میلی­گرم آفلاتوکسین B۱ در کیلوگرم)، آفلاتوکسین B۱ + پروبیوتیک (جیره پایه + ۵/۲ میلی­گرم آفلاتوکسین B۱ در کیلوگرم و ۱۰۸ واحد تشکیل دهنده کلنی در میلی­لیتر بروباسیلوس لتروسپوروس) و آفلاتوکسین B۱ + میلبوند TX (جیره پایه + ۵/۲ میلی­گرم آفلاتوکسین B۱ در کیلوگرم و ۵/۲ گرم میلبوند TX در کیلوگرم). تیمار آفلاتوکسین B۱ در مقایسه با شاهد، هماتوکریت (۰۰۳/۰ = P)، گلبول­های قرمز خون (۰۰۱/۰ < P) و گلبول­های سفید خون (۰۱۲/۰ = P) را کاهش داد. بیشترین وزن نسبی کبد و قلب و کمترین مقدار تولید کف و کمترین وزن نسبی بورس فابریسیوس در تیمار آفلاتوکسین B۱ مشاهده شد (۰۵/۰ < P). اما، وزن نسبی بورس فابریسیوس و غده کلوآکی در پرندگان تغذیه شده با پروبیوتیک مشابه با شاهد بود. پایداری کم لیپید در اثر مصرف آفلاتوکسین، با تغذیه پروبیوتیک بهبود یافت (۰۰۱/۰ < P). جمعیت اشریشیاکلی در تیمار آفلاتوکسین افزایش یافت در حالیکه جمعیت باکتری­های اسید لاکتیک کاهش یافت. عکس این نتیجه در اثر مصرف پروبیوتیک مشاهده شد (۰۰۱/۰ < P). این مطالعه نشان داد که پروبیوتیک بومی بروباسلوس لتروسپوروس می­تواند به­طور کارآمدی برای حذف اثرات منفی آفلاتوکسین B۱ بر کیفیت گوشت و اکوسیستم میکروبی بلدرچین ژاپنی به کار رود.
 

صفحه ۱ از ۱