---

در این تحقیق تاثیر پودر و عصاره برگ مورینگا Moringa oleifera بر فاکتورهای همولنف میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei در مواجهه با استرس شوری ارزیابی شد. بعد از ۸ هفته غذادهی با پودر (۲۵، ۵۰ و ۱۰۰g/kg  ) و عصاره (۲۵/۰، ۵/۰ و ۰/۱ g/kg) برگ مورینگا و تیمار شاهد بدون مورینگا، کلیه تیمارها تحت استرس شوری کوتاه مدت به میزان ۵ و ۵۵ ppt قرار گرفتند. در شمارش کل و افتراقی هموسیت ها در تیمارهای مختلف در هر سه حالت نرمال و استرس شوری ۵ و ۵۵ ppt اختلاف معنی دار مشاهده شد (p<۰,۰۵). در شرایط عادی و شوری بالا میگوهای تغذیه شده با عصاره برگ مورینگا تعداد هموسیت های بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشتند. در شرایط بدون استرس تعداد سلول های سمی گرانولار در تیمارهای پودر و عصاره بیشتر از گروه شاهد بود. در شوری ۵ ppt تیمارهای پودر مورینگا میزان سمی گرانولارهای بیشتری داشتند و در شوری ۵۵ ppt گروه پودر برگ ۱۰۰g/kg   و عصاره برگ ۲۵/۰g/kg  به ترتیب بالاترین مقدار این سلول ها را داشتند. در مجموع نتایج این تحقیق اثرات مثبت استفاده از پودر و عصاره برگ گیاه مورینگا بر عمکرد سیستم ایمنی و مواجهه با استرس شوری در میگو را نشان داد

---

---

گیاهان منبع غنی از ترکیبات فنلی هستند که مهم‌ترین آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی به شمار می‌روند. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر روش‌های استخراج و اثرحلال های مختلف بر راندمان استخراج، محتوی فنل کل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ گیاه مورینگا الیفرا بود. بدین منظور برگ‌ها بعد از خشکاندن آسیاب شد و عصاره با استفاده از حلال‌های آب مقطر، استون و متانول با روش‌های خیساندن، سوکسله و امواج غیرمستقیم اولتراسونیک با فرکانس ۷۰ کیلوهرتز استخراج شد. محتوی کل ترکیبات فنلی با روش فولین –سیوکالتیو و محتوی تام ترکیبات فلاونوئیدی با روش رنگ سنجی کلرید آلومینیوم اندازه‌گیری شد. برای اندازه‌گیری فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها از روش مهار رادیکال‌های آزاد ۲ و ۲ دی فنیل ۱-پیکریل هیدرازیل (DPPH) استفاده شد. فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها با اسید آسکوربیک مقایسه گردید. بالاترین راندمان استخراج مربوط به عصاره استحصال شده با حلال استون و روش استخراج سوکسله (۰,۳۴±۲۴.۴۰ درصد) بود. متانول در روش استخراج سوکسله بالاترین تاثیر را بر محتوی فنل کل (۱.۳۵±۲۴.۷۹ میلی گرم گالیک اسید در گرم عصاره خشک) و فلاونوئید کل (۱.۴۵±۸۱.۱۴ میلی‌گرم کوئرستین در گرم عصاره خشک) نشان داد. در همه نمونه‌ها با افزایش غلظت عصاره، میزان مهار رادیکال‌های آزاد DPPH افزایش یافت و بالاترین قدرت حذف رادیکال‌های آزاد در عصاره متانولی حاصل از روش استخراج سوکسله (۰,۶۵±۴۹.۹۷۵=_۵۰ IC میکروگرم در میلی‌لیتر) مشاهده شد. در نهایت می توان نتیجه گرفت متانول بهترین حلال و استخراج با سوکسله بهترین روش برای استخراج ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی از برگ مورینگا الیفرا می باشد.
 

---

مورینگا الیفرا (Moringa oleifera) به عنوان یک منبع غنی و مقرون به‌صرفه از ترکیبات فیتوشیمیایی شناخته شده می‌باشد و دارای کاربردهای فراوانی در صنعت، تصفیه‌آب، داروسازی و تولید سوخت‌های زیستی است، برگ گیاه مورینگا الیفرا توسط مرکز گیاهی تایوان از میان ۱۲۰ نوع گونه مواد غذایی مورد مطالعه به عنوان گیاهی دارای بالاترین محتوای تغذیه‌ای معرفی شد. در این پژوهش تاثیر روش‌های مختلف استخراج از قبیل ماسراسیون و سوکسله برمیزان محتوای فنولی، فلاونوئیدی و خواص آنتی‌اکسیدانی، همچنین اثر این عصاره‌ها بر روی سلول‌های سرطانی A۵۴۹ ریه به وسیله آزمون MTT بررسی گردید. طبق نتایج بدست آمده از برگ گیاه مورینگا الیفرا بیشترین بازده استخراج مربوط به عصاره‌گیری به روش سوکسله بود. بیش‌ترین محتوای فنولی و فلاونوئیدی مربوط به روش استخراج ماسراسیون بود. نتایج حاصل از بررسی خواص آنتی‌اکسیدانی عصاره نشان داد که بیشترین خواص آنتی‌اکسیدانی مربوط به عصاره حاصل از روش سوکسله بود. آزمون MTT نشان داد که از بین عصاره‌های مختلف کم‌ترین IC۵۰ مربوط به عصاره استخراجی توسط روش سوکسله می‌باشد. این مطالعه نشان می دهد که برگ های مورینگا الیفرا یک منبع تغذیه ای مناسب است.