دوره 10، شماره 3 - ( 1400 )                   جلد 10 شماره 3 صفحات 312-301 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.23225513.1400.10.3.9.3

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
arzani F, Sharifian S, loghmani M. Health risk assessment and accumulation of copper and lead in snapper (Lutjanus ehrenbergi), grunter (Pomdasys Kaakan) and halibut (Psettodes erumei) in Bandar Abas. JFST 2021; 10 (3) :301-312
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-52126-fa.html
ارزانی فاطمه، شریفیان سلیم، لقمانی مهران. ارزیابی ریسک خطر مصرف و میزان تجمع مس و سرب در ماهیان سرخو (Lutjanus ehrenbergi)، سنگسر (Pomdasys Kaakan) و کفشک تیز دندان (Psettodes erumei) در سواحل بندرعباس. علوم و فنون شیلات. 1400; 10 (3) :301-312

URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-52126-fa.html

ارزیابی ریسک خطر مصرف و میزان تجمع مس و سرب در ماهیان سرخو (Lutjanus ehrenbergi)، سنگسر (Pomdasys Kaakan) و کفشک تیز دندان (Psettodes erumei) در سواحل بندرعباس
فاطمه ارزانی1 ، سلیم شریفیان* 2، مهران لقمانی3
1- 1- مرکز آموزش عالی علمی کاربردی-واحد پارسیان
2- دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار ، sharifian.salim@hotmail.com
3- دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
چکیده:   (1918 مشاهده)
ماهی یکی از مهم‌ترین منابع پروتئینی برای تغدیه و سلامت انسان است. از این رو پایش تجمع فلزات سنگین در ماهیان تجاری همواره مهم می‌باشد. در مطالعه حاضر میزان تجمع فلزات سنگین (مس و سرب) در بافت عضله و خطرات احتمالی آن‌ها برای مصرف کنندگان در سه گونه ماهی پرمصرف در جنوب کشور(بندرعباس) یعنی سرخو (Lutjanus ehrenbergi)، سنگسر (Pomdasys Kaakan) و کفشک تیز دندان (Psettodes erumei) در سال 1398مورد بررسی قرار گرفت. میانگین میزان تجمع (میکروگرم بر گرم وزن خشک) فلز مس در ماهی سرخو، سنگسر و کفشک به ترتیب برابر با 025/0±078/0، 017/0±136/0 و 013/0±127/0 بود، در حالی که میزان تجمع سرب در آن‌ها به ترتیب برابر با 018/0±079/0، 023/0±090/0 و 031/0±107/0 بدست آمد. بالاترین میزان جذب روزانه (میکروگرم در کیلوگرم وزن بدن در روز) مس برابر با 023/0 و ناشی از مصرف ماهی سنگسر بود، در حالی که بالاترین میزان جذب روزانه سرب ناشی از مصرف ماهی کفشک و برابر با 018/0 به دست آمد. میزان جذب روزانه و هفتگی در هر دو فلز و در هر سه گونه ماهی کمتر از مقادیر دوز مرجع EPA و مصرف قابل تحمل (TI) ارائه شده توسط کمیسیون مشترک FAO/WHO ، بود. برآورد میزان خطر (THQ) محاسبه شده برای هر دو فلز به میزان قابل توجهی پایین تر از 1 بود. نتایج نشان داد که جوامع شهری استان هرمزگان با میزان مصرف های محاسبه شده در معرض هیچ گونه خطری ناشی از تجمع فلزات سنگین مورد بررسی در این مطالعه نمی باشند.
واژه‌های کلیدی: ریسک خطر، فلزات سنگین، هرمزگان، ماهیان تجاری
متن کامل [PDF 1658 kb]   (666 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: سم شناسی محیط های آبی
دریافت: 1400/2/10 | انتشار: 1400/5/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.