دوره 13، شماره 1 - ( 1402 )                   جلد 13 شماره 1 صفحات 474-455 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mortazavi M S, Mohebbi Nozar S L, Sharifian S, Aeinjamshid K, Koohkan H, Mazravi M. Spatial distribution and ecological risk of heavy metals and Total Petroleum Hydrocarbon (TPHs) in marine sediments of Bushehr and Khuzestan Provinces, Northwestern Persian Gulf. JFST 2024; 13 (1) : 5
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-66520-fa.html
مرتضوی محمدصدیق، محبی نوذر سیده لیلی، شریفیان سنا، آیین جمشید خسرو، کوهکن هادی، مزرعاوی محسن. پراکنش مکانی و ریسک اکولوژیکی فلزات سنگین و هیدروکربن‌های نفتی کل، در رسوبات دریایی استان‌های بوشهر و خوزستان، شمال غرب خلیج‌فارس. علوم و فنون شیلات. 1402; 13 (1) :455-474

URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-66520-fa.html

پراکنش مکانی و ریسک اکولوژیکی فلزات سنگین و هیدروکربن‌های نفتی کل، در رسوبات دریایی استان‌های بوشهر و خوزستان، شمال غرب خلیج‌فارس
محمدصدیق مرتضوی* 1، سیده لیلی محبی نوذر2 ، سنا شریفیان2 ، خسرو آیین جمشید3 ، هادی کوهکن2 ، محسن مزرعاوی4
1- پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان ، mseddiq1@yahoo.com
2- پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان
3- پژوهشکده میگوی کشور
4- پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور
چکیده:   (268 مشاهده)
در این مطالعه، ارزیابی جامع وقوع و توزیع مکانی فلزات سنگین شامل نیکل، سرب، روی، مس، کادمیوم و کروم، هم­چنین هیدروکربن­های نفتی کل در رسوبات سطحی نواحی ساحلی و دور از ساحل خلیج­فارس در دو استان بوشهر و خوزستان، به منظور تشخیص منابع احتمالی آلودگی رسوبات، و تعیین درجه آلودگی، انجام شد. جهت ارزیابی کیفیت رسوبات از نظر آلودگی فلزات سنگین و هیدروکربن­های نفتی از هشت شاخص آلودگی ، استفاده شد. مناطق مورد بررسی، توسط درجه قابل ­توجهی از آلودگی فلزات سنگین نیکل، کادمیوم و روی، قابل تشخیص بودند. غلظت­های بالای نیکل و روی در ایستگاه­های اطراف نخیلو، بوشهر مشاهده شد. مقایسه متوسط شاخص­های آلودگی بین مناطق، نشان داد که هر دو استان بوشهر و خوزستان، به­ترتیب، با متوسط درجه آلودگی (CD) (20.25 و 22.11)، درجه تغییر آلودگی (MCD) (3.38و 3.69)، شاخص بارگذاری آلودگی (PLI) (31.17و 57.57)، و شاخص ریسک بالقوه اکولوژیکی (PERI) (353.54و 349.39)، دارای درجه ریسک ­قابل توجهی از آلودگی نیکل و کادمیوم، به ­خصوص در منطقه نخیلو بوشهر، هستند. بررسی نوسانات مکانی غلظت هیدروکربن­های نفتی کل در دو استان، روند افزایشی از بوشهر به سمت خوزستان را  نشان داد . با این­حال،  سواحل در منطقه­بندی عدم آلودگی یا آلودگی ناچیز قرار داشتند.  استراتژی­های جامع و چشم­گیر در جهت کنترل و کاهش این آلودگی­ها، خصوصاَ در مناطق آلوده، باید در نظر گرفته شود، تا منابع این آلودگی­ها مدیریت شوند.
 
شماره‌ی مقاله: 5
واژه‌های کلیدی: شاخص‌های اکولوژیکی، هیدروکربن های نفتی کل، خلیج فارس، فلزات سنگین، رسوبات
متن کامل [PDF 656 kb]   (108 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: مدیریت پسماند و آلودگی محیطهای آبی
دریافت: 1401/10/12 | انتشار: 1402/11/21
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.