دوره 12، شماره 2 - ( 1402 )                   جلد 12 شماره 2 صفحات 121-112 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pourahmadi N, Tollabian F, Kamali M. Effect of Di2-Ethyl Hexyl Phthalat (DEHP) on some Non-specific immunity Parameters of Skin Mucus in Common Carp (cyprinus carpio). JFST 2023; 12 (2) :112-121
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-68875-fa.html
پوراحمدی نسترن، طلابیان فهیمه، کمالی مرتضی. تاثیر دی اتیل هگزیل فتالات بر برخی از پارامترهای ایمنی غیراختصاصی موکوس پوست ماهی کپور معمولی )Cyprinus carpio(. علوم و فنون شیلات. 1402; 12 (2) :112-121

URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-68875-fa.html


1- آموزش و پرورش
2- دانشگاه غیر انتفاعی خزر محمودآباد
3- دانشگاه تریبت مدرس ، kamalilasem@gmail.com
چکیده:   (740 مشاهده)
چکیده:
در مطالعه حاضر، اثر سمیت دو غلظت 1/0 و 1 میلی­گرم در لیتر دی­اتیل­هگزیل­فتالات(DEHP)، بر برخی سنجه­های غیر اختصاصی موکوسی کپور معمولی  (Cyprinus carpio) بررسی شد. 180 عدد بچه ماهی کپور معمولی به وزن 22/2+60/17 گرم از مراکز پرورش ماهیان گرمابی تهیه و پس از انتقال به حوضچه­ های 100 لیتری قرار داده شدند. آزمایش شامل سه تیمار و سه تکرار طراحی شد. در انتهای دوره پارامترهای  لایزوزیم، آلکالین فسفاتاز، پروتئینن محلول و ایمونوگلوبولین موکوس پوست ماهی کپور اندازه­ گیری و ارزیابی شد. نتایج نشان داد که میزان سنجه­ های لایزوزیم، آلکالین فسفاتاز و ایمونوگلوبولین موکوس پوست ماهی کپور معمولی در رویارویی با DEHP با افزایش غلظت و مدت زمان رویارویی،  کاهش یافت و میزان پروتئین محلول کل موکوس پوست ماهی کپور معمولی در رویارویی با DEHP با افزایش غلظت و مدت زمان رویارویی،  افزایش یافت. با توجه به  حساسیت موکوس پوست ماهی نسبت به آلاینده­ها و سموم میتواند نشانگر زیستی مناسبی برای نشان دادن آلاینده­ها و سموم باشد و مصرف زیاد مواد پلیمری مانند فتالات استرها میتواند هشداردهنده برای سلامتی آبزیان و انسان­ها باشد.
متن کامل [PDF 662 kb]   (204 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: فیزیولوژی و بیوشیمی
دریافت: 1402/2/13 | انتشار: 1402/6/4

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.