دوره 13، شماره 1 - ( 1402 )
جلد 13 شماره 1 صفحات 454-442 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه شیلات، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
2- گروه شیلات، مرکز تحقیقات فناوری های دریایی و شیلاتی ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، بندرعباس، ایران ، fmohammadi13@gmail.com
3- گروه شیلات، مرکز تحقیقات فناوری های دریایی و شیلاتی ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، بندرعباس، ایران
2- گروه شیلات، مرکز تحقیقات فناوری های دریایی و شیلاتی ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، بندرعباس، ایران ، fmohammadi13@gmail.com
3- گروه شیلات، مرکز تحقیقات فناوری های دریایی و شیلاتی ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، بندرعباس، ایران
چکیده: (276 مشاهده)
در مطالعه حاضر اثر گل همیشهبهار و اسپیرولینا، هر کدام به تنهایی و به صورت ترکیب با یکدیگر بر برخی شاخصهای رشد،ایمنی، بقاء و مقدار آستاگزانتین در بافت گورخرماهی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 120 عدد گورخر ماهی در قالب 4 تیمار (سه تکرار در هر تیمار با 30 ماهی در هر تیمار)، به صورت تصادفی در اکواریوم های 10 لیتری توزیع شدند. جیره شاهد بر اساس جیره غذایی پایه بدون افزودنی، جیره تیمار دوم حاوی 25 گرم پودر اسپیرولینا (SP) بر کیلوگرم خوراک پایه، جیره تیمار سوم حاوی 25 گرم بر کیلوگرم پودر گل همیشهبهار (MG) بر خوراک پایه، و جیره تیمار چهارم نیز حاوی 25 گرم بر کیلوگرم پودر گل همیشهبهار (MG) و 25گرم اسپیرولینا (SP+MG) بر کیلوگرم خوراک پایه تهیه شد. در پایان دوره برخی از شاخصهای ایمنی و آستاگزانتین در بافت بررسی گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده تاثیر معنیدار اسپیرولینا (SP)، پودر گل همیشهبهار (SP+MG) و ترکیب پودر اسپیرولینا و همیشهبهار (SP+MG) بر ایمنی و آستاگزانتین می باشد (05/0>P). به ترتیب تیمار SP+MG و MG به طورمعنیداری باعث افزایش پروتئین کل، لیزوزیم و آستاگزانتین در بافت ماهی شدند و بیشترین مقدار IgM نیز در تیمار MG مشاهده شد(05/0>P). هرچند که تفاوت معنیداری در ارتباط با رشد و بقاء مشاهده نگردید.
شماره‌ی مقاله: 4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |