دوره 13، شماره 1 - ( 1402 )                   جلد 13 شماره 1 صفحات 454-442 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Salary O B, Mohammadizadeh F, Bahri A H, Salarzadeh A, Yahyavi M. Investigating the effect of spirulina and marigold on growth indicators, immunity and astaxanthin content in zebrafish (Danio rerio) tissue.. JFST 2024; 13 (1) : 4
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-69965-fa.html
سالاری ام البنین، محمدی زاده فلورا، بحری امیرهوشنگ، سالارزاده علیرضا، یحیوی مازیار. بررسی تاثیر اسپیرولینا و گل همیشه‌بهار بر شاخص‌های رشد، ایمنی و مقدار آستاگزانتین در بافت گورخرماهی (Danio rerio). علوم و فنون شیلات. 1402; 13 (1) :442-454

URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-69965-fa.html


1- گروه شیلات، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
2- گروه شیلات، مرکز تحقیقات فناوری های دریایی و شیلاتی ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، بندرعباس، ایران ، fmohammadi13@gmail.com
3- گروه شیلات، مرکز تحقیقات فناوری های دریایی و شیلاتی ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، بندرعباس، ایران
چکیده:   (705 مشاهده)
در مطالعه حاضر اثر گل همیشه­بهار و اسپیرولینا، هر کدام به تنهایی و به صورت ترکیب با یکدیگر بر برخی شاخص­های رشد،ایمنی، بقاء و مقدار آستاگزانتین در بافت گورخر­ماهی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 120 عدد گورخر ماهی در قالب 4 تیمار (سه تکرار در هر تیمار با 30 ماهی در هر تیمار)، به صورت تصادفی در اکواریوم های 10 لیتری توزیع شدند. جیره شاهد بر اساس جیره غذایی پایه بدون افزودنی، جیره تیمار دوم حاوی 25 گرم پودر اسپیرولینا (SP) بر کیلوگرم خوراک پایه، جیره تیمار سوم حاوی 25 گرم بر کیلوگرم پودر گل همیشه­بهار (MG) بر خوراک پایه، و جیره تیمار چهارم نیز حاوی 25 گرم بر کیلوگرم پودر گل همیشه­بهار (MG) و 25گرم اسپیرولینا (SP+MG) بر کیلوگرم خوراک پایه تهیه شد. در پایان دوره برخی از شاخص­های ایمنی و آستاگزانتین در بافت بررسی گردید.  نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده تاثیر معنی­دار اسپیرولینا (SP)، پودر گل همیشه­بهار (SP+MG) و ترکیب پودر اسپیرولینا و همیشه­بهار (SP+MG) بر ایمنی و آستاگزانتین می باشد (05/0>P). به ترتیب تیمار SP+MG و MG به طورمعنی­داری باعث افزایش پروتئین کل، لیزوزیم و آستاگزانتین در بافت ماهی شدند و بیشترین مقدار IgM نیز در تیمار MG مشاهده شد(05/0>P). هرچند که تفاوت معنی­داری در ارتباط با رشد و بقاء مشاهده نگردید.

 
شماره‌ی مقاله: 4
متن کامل [PDF 487 kb]   (465 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: تغذیه و فناوری خوراک
دریافت: 1402/3/31 | انتشار: 1402/11/21

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.