جستجو در:
دوره 8، شماره 2 - ( 1398 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 116-109 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Irani A, Agh N. Optimization of feeding rates for Beluga sturgeon (Huso huso). JFST 2019; 8 (2) :109-116
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-36573-fa.html
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-36573-fa.html
ایرانی عبدالجبار، آق ناصر. بهینه‌سازی نرخ‌های غذادهی برای فیل‌ماهی (Huso huso). علوم و فنون شیلات. 1398; 8 (2) :109-116
عبدالجبار ایرانی* 
1، ناصر آق2
1، ناصر آق2
1- استادیار پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری، دانشگاه ارومیه ، a.irani@urmia.ac.ir
2- دانشیار پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری، دانشگاه ارومیه
2- دانشیار پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری، دانشگاه ارومیه
چکیده: (3680 مشاهده)
اهداف: به‌دلیل نقش حیاتی نرخ غذادهی بهینه در موفقیت و سودآوری پرورش یک گونه آبزی، نرخ‌های مختلف غذادهی در مراحل مختلف زندگی فیل‌ماهی بررسی شد.
مواد و روش‌ها: در مراحل اول تا چهارم میانگین وزن اولیه ماهیان به ترتیب 85/1، 7، 04/112 و 54/300 گرم بود. نرخ‌های غذادهی بررسی شده در مرحله اول: 5%، 7%، 9%، 11%، 13% و 15% ، در مرحله دوم: 2%، 4%، 6%، 8%، 10% و 12%، در مرحله سوم: 5/1%، 2%، 5/2%، 3% و 5/3% و در مرحله چهارم: 5/1%، 75/1%، 2%، 25/2% و 5/2% بود. طول دوره پرورش در مراحل اول و دوم هرکدام 10 روز، مرحله سوم 42 روز و مرحله چهارم 56 روز بود.
یافته‌ها: تجزیه‌وتحلیل‌های آماری داده‌ها نشان داد که در مرحله اول، نرخ غذادهی مناسب ازنظر شاخص‌های رشد 9% و ازنظر شاخص‌های تغذیه‌ای 5% بود. در مرحله دوم نیز نرخ غذادهی بهینه ازنظر رشد و تغذیه متفاوت بود، به‌طوری‌که ازنظر رشد نرخ 4% و ازنظر تغذیه نرخ 2% مناسب بود. در مرحله سوم، بهترین نرخ غذادهی ازنظر شاخص‌های رشد و تغذیه، 5/2% وزن بدن در روز بود. در مرحله چهارم، کم‌ترین مقدار ضریب تبدیل غذایی در نرخ غذادهی 5/1% مشاهده گردید و ازنظر شاخص‌های رشد، بین هیچ‌کدام از تیمارها اختلاف معنی‌داری نبود.
نتیجه‌گیری: در مراحل اول، دوم و سوم شاخص‌های رشد و تغذیه به‌شدت تحت‌تأثیر نرخ‌های غذادهی قرار گرفتند. در مرحله چهارم، نرخ‌های غذادهی بر شاخص‌های تغذیه‌ای تأثیرگذار بودند ولی بر رشد تأثیر قابل‌توجهی نداشتند.
مواد و روش‌ها: در مراحل اول تا چهارم میانگین وزن اولیه ماهیان به ترتیب 85/1، 7، 04/112 و 54/300 گرم بود. نرخ‌های غذادهی بررسی شده در مرحله اول: 5%، 7%، 9%، 11%، 13% و 15% ، در مرحله دوم: 2%، 4%، 6%، 8%، 10% و 12%، در مرحله سوم: 5/1%، 2%، 5/2%، 3% و 5/3% و در مرحله چهارم: 5/1%، 75/1%، 2%، 25/2% و 5/2% بود. طول دوره پرورش در مراحل اول و دوم هرکدام 10 روز، مرحله سوم 42 روز و مرحله چهارم 56 روز بود.
یافته‌ها: تجزیه‌وتحلیل‌های آماری داده‌ها نشان داد که در مرحله اول، نرخ غذادهی مناسب ازنظر شاخص‌های رشد 9% و ازنظر شاخص‌های تغذیه‌ای 5% بود. در مرحله دوم نیز نرخ غذادهی بهینه ازنظر رشد و تغذیه متفاوت بود، به‌طوری‌که ازنظر رشد نرخ 4% و ازنظر تغذیه نرخ 2% مناسب بود. در مرحله سوم، بهترین نرخ غذادهی ازنظر شاخص‌های رشد و تغذیه، 5/2% وزن بدن در روز بود. در مرحله چهارم، کم‌ترین مقدار ضریب تبدیل غذایی در نرخ غذادهی 5/1% مشاهده گردید و ازنظر شاخص‌های رشد، بین هیچ‌کدام از تیمارها اختلاف معنی‌داری نبود.
نتیجه‌گیری: در مراحل اول، دوم و سوم شاخص‌های رشد و تغذیه به‌شدت تحت‌تأثیر نرخ‌های غذادهی قرار گرفتند. در مرحله چهارم، نرخ‌های غذادهی بر شاخص‌های تغذیه‌ای تأثیرگذار بودند ولی بر رشد تأثیر قابل‌توجهی نداشتند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |