جستجو در:
دوره 5، شماره 4 - ( 1395 )
جلد 5 شماره 4 صفحات 70-57 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hosseini A, Nafisi Bahabadi M, Sotoudeh E, Hemmat Y, Ghorbani Vaghei R. Feeding factors, growth and chemical composition of whiteleg shrimp (Litopenaeus vannamei) fed diets containing different binders. JFST 2017; 5 (4) :57-70
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-8528-fa.html
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-8528-fa.html
حسینی عالی، نفیسی بهابادی محمود، ستوده ابراهیم، همت یاسر، قربانی واقعی رضا. شاخص‌های تغذیه‌ای، رشد و ترکیب شیمیایی بدن میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) تغذیه شده با جیره‌های حاوی همبندهای مختلف. علوم و فنون شیلات. 1395; 5 (4) :57-70
عالی حسینی1 
، محمود نفیسی بهابادی2 ، ابراهیم ستوده* 1، یاسر همت3 ، رضا قربانی واقعی4
، محمود نفیسی بهابادی2 ، ابراهیم ستوده* 1، یاسر همت3 ، رضا قربانی واقعی4
1- استادیار، گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر
2- دانشیار، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر
3- دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر
4- دانش آموخته کارشناسی ارشد، پژوهشکده میگوی کشور، بوشهر
2- دانشیار، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر
3- دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر
4- دانش آموخته کارشناسی ارشد، پژوهشکده میگوی کشور، بوشهر
چکیده: (7477 مشاهده)
در این مطالعه تأثیر استفاده از سه ماده همبند شامل نشاسته ذرت، کربوکسی‌متیل‌سلولز (CMC)و اوره‌فرمالدهید (UFA) (حاوی 42 درصد کنجاله سویا) در مقایسه با یک جیره غذایی تجاری بر عملکرد رشد، پایداری پلت و ترکیب شیمیایی بدن میگوی سفید غربی بررسی شد. میگوهای وانامی با میانگین وزن اولیه 73/0 گرم در 12 عدد مخزن مدور 300 لیتری ذخیره و به‌مدت 52 روز با جیره‌های آزمایشی تغذیه شدند. این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار در هر تیمار انجام شد. زیست‌سنجی میگوها در دو دوره 15 و یک دوره 21 روزه انجام شد. در پایان آزمایش نتایج نشان داد میانگین وزن نهایی میگوهای تغذیه شده با همبند اوره‌فرمالدهید (UFA) به‌طور معناداری کمتر از سایر تیمارها است (01/0(p<. ضریب رشد ویژه SGR)) در هر سه دوره (05/0(p< و در کل دوره (01/0(p< به‌طور معناداری تحت تأثیر نوع بایندرها قرار گرفت و در کل دوره آزمایش، کمترین ضریب رشد ویژه (SGR) در تیمار UFA و بیشترین آن در میگوهای تغذیه شده با تیمار شاهد مشاهده شد. مقایسه آماری نتایج سنجش ترکیبات شیمیایی بدن میگوهای آزمایش شده نشان داد تیمارهای آزمایشی تأثیر معناداری بر درصد پروتئین و چربی خام لاشه‌های میگوها ندارد. در مجموع با توجه به نتایج پایداری جیره‌ها، عملکرد رشد و تغذیه‌ای و همچنین ترکیبات شیمیایی میگوهای تغذیه شده با همبندهای مختلف می‌توان گفت نشاسته ذرت همبند مناسبی برای ساخت جیره این میگو می‌باشد.
دریافت: 1394/8/17 | انتشار: 1395/12/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |