تنوع زئوپلانکتون در مصب رودخانه حله واقع در استان بوشهر، خلیج فارس، و ارتباط آن با برخی از خصوصیات کیفی آب با نمونه­برداری در اواسط هر فصل از تابستان 1390 تا بهار 1391 و استفاده از تور پلانکتون چشمه 140 میکرون با تورکشی عمودی از 5 ایستگاه معین بررسی شد. میانگین (± خطای استاندارد) شاخص های سیمپسون، شانون-وینر و مارگالف به­ترتیب 0/10±0/84، 0/20±3/01 و 0/10±1/90 در تابستان، 0/06±0/63، 0/20±2/20 و 0/08±1/87 در پاییز، 0/04±0/73، 0/10±2/22 و 0/10±1/43 در زمستان، 0/01±0/87، 0/30±3/44 و 0/30±2/38 در بهار به­دست آمد. شباهت زئوپلانکتونی فصلی براساس ضرایب جاکارد و سورنسن به ­ترتیب 0/61 و 0/76 در فصول تابستان-پاییز، و 0/56 و 0/72 در فصول پاییز- بهار بیشترین میزان بود؛ در حالی­که این مقادیر از شباهت به ­ترتیب در زمستان- پائیز 0/27 و 0/43 و در بهار - زمستان 0/30 و 0/47 در کمترین میزان بود. علاوه بر این، همبستگی معناداری بین تراکم زئوپلانکتون با شوری، اکسیژن محلول و کلروفیل a مشاهده گردید، در حالی­که تنوع سیمپسون و شانون با دمای آب و تنوع مارگالف با pH همبستگی معناداری نشان داد.